Εποχή κρίσης και τα σημάδια γνώριμα. Τα κόμματα της εξουσίας
καταποντίζονται, ΜΜΕ κατηγορούνται για μισθωμένη εξυπηρέτηση τραπεζικών
συμφερόντων, η εμπιστοσύνη στους θεσμούς ελαχιστοποιείται, η ανεργία
εκτοξεύεται, τα φαινόμενα βίας τείνουν να γίνουν ανεξέλεγκτα.
Η αλλαγή είναι αναπόφευκτη αλλά το αν αυτή θα γίνει με ένα βήμα μπροστά ή
με ένα βήμα πίσω εξαρτάται από τη στάση του καθενός από εμάς. Κανείς
δεν είναι τόσο αδύναμος για να μην έχει επίπτωση η τελική στάση που θα
πάρει.
Συμφωνώντας με αυτούς που εκτιμούν ότι η Ευρώπη έχει πάρει μια πορεία
εκτροπής από τις δημοκρατικές καταστατικές της αρχές και επιστροφής σε
προπολεμικές ατμόσφαιρες επιθετικότητας, σκέφτηκα να παραθέσω την
εμπειρία του ψυχολόγου Καρλ Γιούνγκ που βίωσε την «ανάπτυξη» της
Μπελ–Επόκ, τα γεγονότα των δύο παγκοσμίων πολέμων, του οικονομικού κραχ
του 1929, και την άνοδο του φασισμού και του ολοκληρωτισμού στην Ευρώπη.
Είναι χαρακτηριστικό το παρακάτω συμπέρασμά του, το οποίο, αν και
βγαίνει μέσα από τις εμπειρίες των ταραγμένων χρόνων του 20ου αιώνα,
απεικονίζει και τη σημερινή «νέα» πραγματικότητα της Ε.Ε: «Η
δυσπιστία που έχει ο πρωτόγονος για τη γειτονική του φυλή, που νομίζαμε
πως από καιρό την είχαμε ξεπεράσει, χάρη στους διεθνείς οργανισμούς μας,
που αγκαλιάζουν ολόκληρη την υδρόγειο, ξαναγύριζε μ’ αυτό τον πόλεμο»
