Κάνε τις Δυσκολίες Τροχοπέδη ή Εφαλτήριο

Κάνε τις Δυσκολίες Εφαλτήριο και Λύσε Όλα τα Προβλήματα σου: Όταν αντιμετωπίζεις δυσκολίες στο να επιλύσεις ένα πρόβλημα που σε βασανίζει και που θέλεις να το ξεπεράσεις, χρειάζεται αρχικά να έχεις την ικανότητα -Ενέργεια- να Διακρίνεις την λύση, αλλά το σημαντικότερο είναι, να απομονώσεις το εγώ που

συνήθως δημιουργεί το πρόβλημα. Δηλ. χρειάζεται Διάκριση και Αποστασιοποίηση κι αυτό δεν είναι απλώς θέμα μόρφωσης, ενημέρωσης, ή συμβουλών, αλλά θέμα Πρόθεσης, Αισθήματος και Ενέργειας, που να εξασφαλίσουν την συνειδητοποίηση της λύσης. Δηλαδή η επίλυση μιας δυσκολίας απαιτεί την άνοδό σε ένα υψηλότερο Ενεργειακό επίπεδο Συνειδητότητας και ενεργοποίησης της Θέλησης ή Πρόθεσης. Απαιτεί ταυτόχρονα, την βελτίωση ως άνθρωπος και την απομάκρυνση από το Εγώ.

Ας δούμε ένα παράδειγμα. Υπάρχει ένα αταίριαστο ζευγάρι. Η ζωή τους είναι μη αναστρέψιμα δύσκολη γιατί το εγώ του καθενός τους κυριαρχεί και το διαζύγιο προβάλει ως η μόνη λογική λύση. Σε αυτό το ζευγάρι υπάρχουν έντονες οι εκδηλώσεις του εγώ και πώς να μην είναι όταν η κατάσταση ανάμεσα σε δύο ανθρώπους φτάνει στο απροχώρητο, βρίσκονται σε αμοιβαία εξάρτηση, ντροπή για το τι θα πει ο κόσμος, φόβος για την αλλαγή κλπ. Επομένως ο χρόνος αναλώνεται μεταξύ βασάνων και μάταιης αναζήτησης οποιασδήποτε άλλης λύσης, εκτός από την προφανή. Αν το εγώ τους μπει στην άκρη, η κατάσταση θα αλλάξει προς το καλύτερο και τότε αυτομάτως μπορούν να διακρίνουν την λύση του προβλήματός τους, η οποία αντί για τροχοπέδη, αυτόματα μετατρέπεται σε λύτρωση και εφαλτήριο για μεγαλύτερες ευκαιρίες.

Η ντροπή για το τι θα πει ο κόσμος είναι αυτή που μειώνει το ‘σημαντικότατο’ εγώ π.χ. και διώχνει από τον νου, την σκέψη της προφανούς λύσης (Ολοφάνερης). Ψάχνουν τότε για οτιδήποτε άλλο, βασανίζονται και κωλυσιεργούν, αλλά λύση δεν βρίσκουν. Όταν ξεπεράσουν αυτή την εμπλοκή και απομακρύνουν τις σκέψεις του Εγώ, θα αντιληφθούν πως, το τι θα πει ο κόσμος, η μαμά, η φίλη και όλη η υφήλιος, είναι ένα από τα μυστικά της αποτυχίας.

Το Μυστικό της αποτυχίας συνοψίζεται σε αυτές τις τρείς συναισθηματικές εγωιστικές καταστάσεις.

> Να θέλεις να συμφωνούν όλοι μαζί σου.
> Να θέλεις να τους ευχαριστείς όλους.
> Να μην επιλέγεις αυστηρά τις συναναστροφές σου.

 
και είναι και οι τρείς εκδηλώσεις του εγώ, όπως είναι προφανές και Ολοφάνερο.

Όπως ήδη έχουμε ξαναπεί κάθε συν-αίσθημα είναι αποτέλεσμα των σκέψεων, δημιουργείται από τις σκέψεις που κυριαρχούν στον νου σου. Όταν αλλάξεις την ποιότητα των σκέψεων, ταυτόχρονα αλλάζει και η αντιληπτική ικανότητα κι άμεσα Διακρίνεις την λύση, το αν θα την εφαρμόσεις είναι θέμα ενός άλλου κεφαλαίου, γιατί το Εγώ είναι πανίσχυρο και δεν σκοπεύει να σου επιτρέψει τόσο εύκολα να απαγκιστρωθείς από τις αλυσίδες του.

Να γνωρίζεις πως οι εκδηλώσεις του εγώ μέσα στον υλικό κόσμο εκδηλώνονται με αυτόν τον τρόπο:

Εγώ
Σκέψεις
Λέξεις
Συν-Αίσθημα.

Άρα κάθε τι που μπορείς να το σκεφτείς και να το περιγράψεις με λέξεις και κατά προέκταση να το συν-αισθανθείς, ανήκει στο πεδίο δράσης του ΕΓΩ.

Σκέψου πως τα αγκάθια -τα εμπόδια- είναι χρήσιμα στην φύση και στην ζωή, πολύτιμοι σύμμαχοι για εξάσκηση.

Η Θέληση από την άλλη δεν λειτουργεί με σκέψεις, λέξεις, η συναισθήματα. Αυτό που την εκδηλώνει είναι η απουσία του Εγώ. Θέληση> Δράση> Αποτελέσματα. Χωρίς σκέψεις λέξεις συναισθήματα, χωρίς Εγώ. Επίσης μην ξεχνάς πως για να ενεργοποιηθεί η Θέληση και να επιτευχθούν τα επιδιωκόμενα αποτελέσματα χρειάζεσαι αυξημένη Ενέργεια.

Ας δούμε ένα ακόμη παράδειγμα: Θέλεις να επιβάλεις μια λογική τιμωρία στο παιδί. Αν είσαι ανασφαλής ως γονέας ή ως άνθρωπος γενικότερα και συνεχώς επιζητείς την επιβεβαίωση, (εγώ) δεν θα μπορέσεις να έχεις τα αποτελέσματα που επιδιώκεις. Δείχνοντας φοβισμένη, το παιδί, άμεσα αντιλαμβάνεται τον φόβο, ήδη γνωρίζει πως να χειρίζεται την κατάσταση και δεν θα σου αρέσουν καθόλου τα αποτελέσματα, του να δημιουργήσεις μα και να αντιμετωπίσεις έναν μικρό τύραννο, με όπλα που γνωρίζει άριστα πώς να τα χρησιμοποιεί.

Ξεπερνώντας όμως την ανασφάλειά του Εγώ και μη δειλιάζοντας μπροστά στις συνέπειες, ασήμαντες έτσι κι αλλιώς και λειτουργώντας αξιοπρεπώς ως γονέας, δρώντας στο τρίπτυχο της Θέλησης και χωρίς σκέψεις ή συναισθήματα κάνεις αυτό που θεωρείς απαραίτητο. Να είσαι σίγουρη –απόλυτα σίγουρη- πως ο μικρός τύραννος θα το καταλάβει, όσο μικρός κι αν είναι και την επόμενη φορά, η κατάσταση που πιθανόν προκύψει, θα είναι λιγότερο έντονη μέχρι να εξαφανισθεί εντελώς.

Αυτό φυσικά δεν κάνει τον τύραννο –μικρό ή μεγάλο, μέσα ή έξω από το σπίτι- να καταθέσει τα όπλα, αλλοίμονο, κάνει όμως εσένα τόσο δυνατή να τον αντιμετωπίσεις, όσο δυνατή είναι η Θέληση σου και η Ενέργεια που διαθέτεις για να την ενεργοποιεί. Έτσι δεν θα αναρωτιέσαι χωρίς τέλος, για το πως θα επιβληθείς σε κάθε μικρό η μεγάλο τύραννο, ούτε θα παίρνεις ηρεμιστικά, αλλά με σιγουριά, αποφασίζεις τι Θέλεις να κάνεις και το κάνεις.

Βλέπουμε ότι πολλά προβλήματα χρονίζουν και παραμένουν άλυτα βασανίζοντάς, τον αναποφάσιστο και υπόδουλο στο εγώ του άνθρωπο, για μια ολόκληρη ζωή, επειδή κάποια αδυναμία (όλες οι αδυναμίες είναι εκδηλώσεις του Εγώ) τον εμποδίζει να βρει και να εφαρμόσει την λύση, που είναι μπροστά στα μάτια του, που τριγυρνάει στον νου του όλη μέρα και την απωθεί εφευρίσκοντας δεκάδες αληθοφανείς δικαιολογίες, διαιωνίζοντας το πρόβλημα, την μιζέρια, τον πόνο. Αυτός ο πόνος τρέφει το εγώ, στερώντας από τον άνθρωπο την απαραίτητη Ενέργεια για να Δράσει.

Συνήθως επειδή δεν θέλει το εγώ να ξεβολευτεί, επαναπαύεται ο υπόδουλος και αναβάλει την λύση έως ότου οδηγηθεί σε αδιέξοδα, οπότε αναλαμβάνει δράση την τελευταία στιγμή, άδειος από Ενέργεια. Χρειάζεται δηλαδή να αρχίσει να υποφέρει πολύ πόνο, ώστε να αφυπνιστεί ο άνθρωπος και να αλλάξει τον εαυτό και την ζωή του. Αλλιώς βολεύεται και συνηθίζει να ζει με τα προβλήματά που το εγώ προκαλεί, κατηγορώντας τους άλλους, την κοινωνία, τον θεό, τον διάβολο και όποιον άλλο έχει πρόχειρο. Αποφεύγει να αναλάβει την Ευθύνη της Ζωής του, όπως ο διάβολος το λιβάνι.

Η λύση είναι μπροστά στα μάτια του, αλλά αυτός κοιτάει τις καλογυαλισμένες αλυσίδες που είναι δεμένος και τις βλέπει σαν κοσμήματα, αποκτήματα, που φοβάται να χάσει και για αυτό δεν τολμάει ή κοιτάει αλλού, πολλές φορές με μια περίεργη εμπάθεια, αρνούμενος πεισματικά να δει το ΟΛΟΦΑΝΕΡΟ. Υπάρχουν επίσης περιπτώσεις ανθρώπων που προτιμούν να καταστραφούν, προτιμούν να ζουν στον πόνο και στον φόβο, συμπαρασύροντας τους συνανθρώπους που τους περιβάλλουν, παρά να αλλάξουν τακτική κι αυτό είναι φυσικό, γιατί το ΕΓΩ είναι πανίσχυρο, χρειάζεται η Ενέργεια που το συντηρεί να διοχετευθεί στο κανάλι της Θέλησης, γιατί τα προβλήματα δεν λύνονται εθελοτυφλώντας, ούτε με πείσματα, μα με ορθή δράση.

Σαν συμπέρασμα μπορείς να πεις ότι, για να αλλάξεις τον εαυτό προς το καλύτερο πρέπει τελικά να υποφέρεις και αυτό ισχύει για τον άνθρωπο συνήθως. Διαφορετικά, αν περνά καλά στην ζωή δεν έχει λόγους να κάνει το οτιδήποτε. Τρώει κρέατα, πίνει, ξενυχτά, βλάπτει. Όσο διασκεδάζει, ο φόβος για την υγεία του είναι θεωρητικός. Όταν όμως πάθει κάτι τότε κόβει και το ποτό και το κάπνισμα και τα ξενύχτια.

Αυτή η συμπεριφορά είναι εκ διαμέτρου αντίθετη με την ζωή ενός πολεμιστή, που αναλαμβάνει την Ευθύνη της ζωής του και δεν περιμένει να αρρωστήσει για να πάει στον γιατρό, παρά φροντίζει να ζει με τέτοιον τρόπο που να μην χρειαστεί να πάει ποτέ στον γιατρό. Δεν περιμένει τον πόνο να τον ενεργοποιήσει, είναι ήδη από επιλογή και Θέληση ενεργοποιημένος, έχει ήδη χειριστεί τον φόβο και την διαύγεια μα και την δύναμη που απορρέει από αυτόν τον χειρισμό.

Από την άλλη ο άνθρωπος της μάζας ζει, σε μια κατάσταση αδράνειας και για τους περισσότερους μόνο τα χτυπήματα της ζωής είναι κίνητρο για αλλαγή. Έχει ειπωθεί ότι μόνο όσοι έχουν βιώσει την απογοήτευση και την διάψευση των ελπίδων, μπορούν να δουλέψουν με τον εαυτό τους.

Οι υπόλοιποι, οι ικανοποιημένοι που ζουν σε πραγματική ή φανταστική επάρκεια, δεν έχουν ισχυρά κίνητρα και τα πνευματικά τους ενδιαφέροντα συχνά είναι κίβδηλα για να περνάει ευχάριστα η ώρα. Τα αποτελέσματα τα βλέπουμε γύρω μας, μιας και ο τόπος είναι γεμάτος από κίβδηλους σοφούς, πρόθυμους να διαθέσουν την πραμάτεια τους σε όποιον είναι διαθέσιμος να εγκλωβιστεί. Άνθρωποι που δεν έχουν χειριστεί τον Φόβο και το Εγώ, ό,τι κι αν λένε ό,τι κι αν κάνουν είναι άλλη μια παγίδα και χρειάζεται να έχεις μπόλικη Διάκριση και ικανότητα Παρατήρησης του Ολοφάνερου για να δεις πότε η Φαινομενικότητα δεν είναι ταυτόσημη με την Πραγματικότητα.

Ζει οι μαζάνθρωπος με το σκεπτικό ότι θα την γλιτώσει και τότε γιατί να αλλάξει; Γιατί να κόψει το κρέας όσο υπάρχει μέσα του η σκέψη ότι ο καρκίνος αφορά μόνο τους άλλους; Γιατί να απαλλαγεί από τα ελαττώματά του όταν αδικεί, κατηγορεί, σκοτώνει, λαιμαργεί, ελευθεριάζει, ζηλεύει, κλέβει… Γιατί να αλλάξει, όταν πείθει τον εαυτό του ότι πάντοτε φταίνε οι άλλοι και «μα τι να κάνω, Εγώ είμαι απλώς ένα αθώο θύμα των περιστάσεων»

Όταν κάποτε μοιραία συναντήσει τις συνέπειες των πράξεών του και τις συνειδητοποιήσει, βγαίνοντας από τον ουτοπικό κόσμο της ατιμωρησίας, οι αυταπάτες του καταρρέουν και ψάχνει για λύσεις. Ψάχνει όμως σε άλλες αυταπάτες, κυνηγώντας χίμαιρες, έως ότου διαψευσθούν με την σειρά τους και αυτές. Τότε αηδιασμένος ίσως, αν έχει την απαιτούμενη ενέργεια, να πάψει να επιρρίπτει ευθύνες στους άλλους και να στραφεί στην μόνη αληθινή λύση, που είναι η απομάκρυνση από το Εγώ. Θα σκοντάψει μια, δύο, δέκα φορές, έως ότου το πάρει απόφαση να προσέχει που πατάει, διαφορετικά θα υποφέρει χωρίς να γνωρίζει το γιατί και φυσικά θα φταίνε πάντοτε οι άλλοι, θα θέλει να αλλάξει τους άλλους, μέχρι να συνειδητοποιήσει κάποτε ότι στην ουσία ο υπεύθυνος της μιζέριας του είναι το ασήμαντο Λερναιοκέφαλο Εγώ του και κανένας άλλος. Πρέπει να χειριστεί το εγώ Εγώ ΕΓΩ … και τίποτε άλλο.

Ένας τρόπος να χειριστεί το εγώ, για όποιον δεν είναι πολεμιστής και δεν ζει με Επίγνωση και δεν έχει ήδη αναλάβει την Ευθύνη της ζωής του, είναι να βάζει μόνος του δυσκολίες στην καθημερινότητα για να οδηγηθεί, νομοτελειακά στην απαλλαγή από το Εγώ του και στην ταυτόχρονη ενεργοποίηση της Θέλησης του. Αυτό μπορεί να γίνει σκόπιμα με ΕΠΙΓΝΩΣΗ όπως ζουν και δρουν, οι άνθρωποι πολεμιστές.

Μπορείς να αγνοείς τα συμπτώματα μιας ασθένειας από φόβο, ή από αφέλεια για όσο θέλεις, μέχρι να καταλήξεις στο κρεβάτι. Εκεί πλέον επιβάλλεται να δράσεις με συγκεκριμένο τρόπο, διότι δεν υπάρχει οδός διαφυγής, Δρας σωστά ή πεθαίνεις! …και μπορείς να επιλέξεις να πεθάνεις για να υποστηρίξεις το εγώ σου και την ανάγκη του να έχει πάντα δίκιο, αλλά μπορείς και να ζήσεις … ευτυχισμένος κάνοντας την ασθένεια σου εφαλτήριο αντί για τροχοπέδη, η επιλογή είναι δική σου και ή θα ακούσεις το Εγώ σου ή την Θέληση σου.

Όσο πιστεύεις ότι ο εγωισμός είναι «χρήσιμος» δεν θα εργαστείς ποτέ για την απαλλαγή από δαύτον. Όταν αλλάξεις νοοτροπία μετά από αρκετά χτυπήματα στην ζωή, τότε έχεις πιθανόν ωριμάσει για εσωτερική εργασία. Έχεις στραφεί στο πεδίο της Θέλησης. Το θέμα είναι ό,τι κάποιες φορές έχει χαθεί πολύτιμος χρόνος και η ενέργεια που έχει απομείνει είναι ελάχιστη για να επιτευχθεί αυτή η αλλαγή.

Βρίσκεσαι πλέον στο σημείο όπου έχεις αποφασίσει ειλικρινά την αλλαγή κι αν έχεις αρκετή ενέργεια ίσως την καταφέρεις. Δεν ελπίζεις ότι θα την γλιτώσεις χωρίς να αλλάξεις, ότι θα κάνεις το λάθος και θα απολαμβάνεις την ζωή σου, σαν να έχεις κάνει το σωστό. Εδώ τώρα απαιτείται ένα ακόμη άλμα στην συνειδητότητα. Μια περαιτέρω βελτίωση ώστε να μπορέσεις, να διακρίνεις την σωστή λύση και να βρεις την δύναμη να την εφαρμόσεις.

Ναι οι δυσκολίες, τα εμπόδια εξελίσσουν, με τον όρο όμως ότι τα αποδέχεσαι και αποφασίζεις να σταματήσεις την καταστροφική δράση του εγώ, χρησιμοποιώντας το σαν μέσο «εκγύμνασης». Διδάσκεσαι, αναλαμβάνοντας την ευθύνη των πράξεων, δρας με Θέληση και έτσι βελτιώνεσαι. Αν όμως επιχειρείς να αποφύγεις τις δυσκολίες και τα προβλήματα με πλάγια μέσα, χωρίς να δίνεις πραγματικές λύσεις, χωρίς να δημιουργείς αποδεκτά αποτελέσματα, τότε λειτουργείς με κουτοπονηριά. Το Πνεύμα όμως δεν μπορείς να το εξαπατήσεις έτσι εύκολα και ο ‘Αετός’ καραδοκεί όπως και ο εντεταλμένος του ο Θάνατος.

Αντίθετα, αν δράσεις υπεύθυνα, δηλ. αναλάβεις την Ευθύνη των πράξεων σου, τότε διαπιστώνεις ότι σου παρέχονται πολλές εξυπηρετήσεις. «Τυχαία» περιστατικά, «συμπτώσεις», μαθήματα, συμβολικά γεγονότα, εσωτερική ενίσχυση και άλλα πολλά, που διευκολύνουν την Θέληση στο να ενεργοποιηθεί και να παράγει τα επιδιωκόμενα αποτελέσματα. Αρχίζουν να ανοίγουν διάφορες «πόρτες» μέσα κι έξω, γιατί εισέρχεσαι πλέον στο ρεύμα της εξέλιξης και οι Δυνάμεις του Πνεύματος τίθενται στην διάθεσή σου.

Η ειλικρινής απόφαση και η κάθε μικρή πράξη προς την υλοποίηση της είναι το ήμισυ του παντός. Από εκεί και πέρα διαπιστώνεις ότι αυξάνουν οι εσωτερικές δυνατότητές, η αποφασιστικότητά σου και επίσης ότι δέχεσαι αρκετή υποστήριξη από το περιβάλλον σου. Όχι μόνο από ανθρώπους, αλλά ορισμένα γεγονότα διευθετούνται με τέτοιο τρόπο ώστε να σε βοηθούν. Συμβαίνει συχνά, μετά από μια σοβαρή και σταθερή απόφασή και αλλαγή τρόπου δράσης, σκέψεων, συναισθημάτων και λέξεων που χρησιμοποιείς, να δημιουργηθούν τέτοιες καταστάσεις στην ζωή σου, οι οποίες να σου προσφέρουν ευκαιρίες για κάποια συγκεκριμένη εργασία επί του Είναι. Ξαφνικά ο παρατηρητής δημιουργεί το παρατηρούμενο και τον κόσμο γύρω από αυτό.

Ας πούμε ένα υποθετικό παράδειγμα. Έστω ότι αποφασίζεις, μετά από πιέσεις και κάμποσο πόνο που δέχτηκες στην ζωή, αποτέλεσμα των δυσκολιών που προκάλεσες, να απαλλαγείς από την κακοβουλία. Συνειδητοποιείς ότι εσύ, ο ίδιος έχεις δυσκολέψει την ζωή σου, με το να διαβάλεις τον έναν στον άλλο και τούμπαλιν και δεν ευθύνονται οι γύρω σου, που και μόνο με την υποψία, ό,τι κυκλοφορείς κάπου εκεί κοντά, εξαφανίζονται με ταχύτητα αστραπής.

Θέλεις ειλικρινά να αλλάξεις, να πάψεις να λες ό,τι άσχημο πέφτει στην αντίληψη σου διανθίζοντας το μάλιστα με μπόλικη φαντασία και αναμεταδίδοντας το εκεί που δεν πρέπει. Ναι το αποφάσισες διαφορετικά θα μείνεις απόλυτα μόνος και επιπλέον ξέρεις ό,τι αυτό σου το ελάττωμα κάνει κακό, πολύ κακό. Όπως τότε που λέγοντας στον Νίκο που είδες την γυναίκα του, έκαναν έναν άγριο καυγά, φτάνοντας στα πρόθυρα του διαζυγίου, μέχρι να διαπιστώσουν πως ήταν απλά μια παρεξήγηση που εσύ Σκόπιμα προκάλεσες.

Αποφάσισες λοιπόν να γίνεις χρήσιμος άνθρωπος για το Είναι, μα και για τους συνανθρώπους σου. Μετά από λίγο καιρό, βλέπεις το πως ανοίγουν οι νοητικοί σου ορίζοντες, αλλάζοντας τον τρόπο που σκέφτεσαι και δρας μέσα σου, χωρίς καν να κοπιάσεις, μόνο και μόνο επειδή αποφάσισες να κάνεις κάτι επί καλό.

Βλέπεις τότε Ολοφάνερα τις συνέπειες της κακοβουλίας. Δημιουργούνται καταστάσεις με έναν ανεξήγητο τρόπο. Αρχίζεις να συναντάς ανθρώπους που χρειάζονται αυτό που έχεις να πεις και να κάνεις εσύ. Είναι ευκαιρίες για να πεις το καλό, για να δράσεις κάνοντας όσο περισσότερο καλό γίνεται.

Διακρίνεις πολλές ευκαιρίες, που από πάντοτε υπήρχαν, αλλά η κακοβουλία σου, σ’ έκανε να στρέφεις το βλέμμα σου στην ικανοποίηση του εγώ σου, αδιαφορώντας για το κακό που προκαλούσες. Βλέπεις τώρα πολλές νέες ευκαιρίες για να δράσεις επί καλό, που λες και τις προκάλεσε η απόφασή σου για αλλαγή με έναν «μαγικό» τρόπο. Η απόφασή σου άλλαξε το περιβάλλον σου. Είναι σαν θαύμα, σαν μια μαγική κατάσταση, ζήτησες εκπαιδευτικές συνθήκες για να αποβάλλεις την κακοβουλία και αυτές σου δόθηκαν. Δεν μένει παρά να τις αξιοποιήσεις στο έπακρο, να τις κάνεις εφαλτήριο για την καλυτέρευση σου.

Μερικές φορές η απόφασή σου για αλλαγή επί καλό, δεν είναι απολύτως συνειδητή, συνήθως δεν είναι. Έχεις κουραστεί από κάποιες αδυναμίες σου και Θέλεις, με έναν υποσυνείδητο τρόπο, να τις αποβάλλεις. Έχουν ωριμάσει οι συνθήκες μέσα σου, χωρίς να το έχεις συνειδητά καταλάβει. Τότε διάφορα γεγονότα, ευκαιρίες θα ‘λεγα, εμφανίζονται στην ζωή σου όπως και στην περίπτωση των συνειδητών αποφάσεων. Εσύ όμως δεν γνωρίζεις την σημασία τους, απλά σου συμβαίνουν. Ακολουθώντας την αντίστροφη οδό, από την φύση των γεγονότων μπορείς να συνειδητοποιήσεις την ενδόμυχη απόφαση που έχει ήδη παρθεί και την εργασία που αυτή επιβάλλει να πραγματοποιήσεις.

Η ερμηνεία των γεγονότων δηλ. η Παρατήρηση του Ολοφάνερου, φέρνει την απόφασή από το υποσυνείδητο στο συνειδητό. Το περιβάλλον είναι στην ουσία ένας δάσκαλος. Αν σύμφωνα με το προηγούμενο παράδειγμα διαπιστώσεις, ότι αρχίζεις να περιστοιχίζεσαι από ανθρώπους που έχουν ανάγκη να αναμεταδώσεις μια σημαντική επικοινωνία και αναρωτηθείς, τι σημαίνουν αυτές οι συγκυρίες, εύκολα αντιλαμβάνεσαι ότι είναι η εξωτερική έκφραση μιας ενδόμυχης επιθυμίας. Να απαλλαγείς από την κακοβουλία σου.

Αντιλαμβάνεσαι λοιπόν πόσο αστείο ακούγεται να κλαψουρίζεις πως είσαι άνεργος, χρωστάς και σου φταίει το ένα ή το άλλο, αλλά όχι το εγώ σου που το χεις αφήσει ανεξέλικτο και δεν αναλαμβάνεις την Ευθύνη της ζωής σου. Εμείς πάντως εδώ γελάμε μαζί σου, ειδικά όταν κατεβαίνεις στις πλατείες ψευδώς διαμαρτυρόμενος αντί να αναλάβεις δράση, χωρίς εγωισμό, γιατί δουλειές υπάρχουν, αλλά δεν μπορείς να τις δεις, σε τυφλώνει το εγώ σου που βολεύεται και αυτοϊκανοποιείται να διαμαρτύρεται. Μένεις λοιπόν δεμένος στο λιμάνι να σαπίζεις, ενώ έχεις τις ικανότητες και τις δυνατότητες για ταξίδια στα πέλαγα.

Θα σου προσφέρω λοιπόν μια πολύτιμη πληροφορία. Υπάρχουν χιλιάδες επιχειρήσεις παγκόσμια που αναζητούν μόνιμα ικανούς πωλητές, γιατί γνωρίζουν πως οι ικανοί και αποτελεσματικοί πωλητές είναι οι μόνοι που τροφοδοτούν την επιχείρηση με χρήματα και πελάτες, συντηρώντας την μα και όλους τους υπόλοιπους εργαζόμενους σε αυτήν. Λέγοντας πωλητές, δεν νοούνται αυτοί που ξεσκονίζουν τις ηλεκτρικές συσκευές στα πολυκαταστήματα και τους ψάχνεις με τα κιάλια για να σε εξυπηρετήσουν, μα όποιοι δημιουργούν ανοδικές στατιστικές άμεσων πωλήσεων. Αυτό όμως απαιτεί δουλειά με τον εαυτό όπως αυτή που περιγράφεται σε αυτό το άρθρο, γιατί ο ικανός πωλητής έχει πολλά μα πάρα πολλά εμπόδια και δυσκολίες να επιλύσει σε ελάχιστο χρόνο και πάμπολλες φορές στην διάρκεια μιας ημέρας, γι αυτό και είναι ανάρπαστος και καλοπληρωμένος.

Κάνε αυτή την απλή άσκηση αντιμετώπισης δυσκολιών

> Γράψε σε ένα χαρτί ένα πρόβλημα ή μια δυσκολία που αντιμετωπίζεις.

> Γράψε με ποιόν τρόπο αυτό το πρόβλημα μπορεί να λυθεί.

> Γράψε γιατί δεν το έχεις ήδη κάνει.

> Γράψε τι συναισθήματα νοιώθεις στην σκέψη του, να κάνεις αυτό που χρειάζεται για να λυθεί το πρόβλημα.

> Σκέψου τώρα πως το πρόβλημα είναι ήδη λυμένο κι εσύ βιώνεις ήδη τα αποτελέσματα, πως νοιώθεις; τι συναισθήματα αισθάνεσαι;  Γράψε τα.

> Γράψε βήμα βήμα τι χρειάζεται να κάνεις, ανάλογα με τον βαθμό δυσκολίας. Ξεκίνα γράφοντας τα εύκολα βήματα.

> Πήγαινε και ΚΑΝΕ, ΤΩΡΑ, το πρώτο πιο εύκολο από αυτά που έγραψες, χωρίς σκέψη και χωρίς συναίσθημα. (ψάχνοντας για δουλειά μπορεί να είναι το να αγοράσεις μια εφημερίδα αγγελιών ή να ξυριστείς ή να σταματήσεις να ξενυχτάς ή να πάψεις να πηγαίνεις στις διαδηλώσεις … )

> Συνέχισε με τα δυσκολότερα, βήμα βήμα, πάντα χωρίς σκέψη και χωρίς συναίσθημα.

> Γράψε γιατί δεν μπορείς να  νοιώσεις ευχαρίστηση ή χαρά προσπερνώντας μια δυσκολία στην ζωή σου.

> Ξεκίνα να το κάνεις.

> Συνέχισε με δυσκολότερα προβλήματα και γίνε ο ειδικός στην επίλυση τους, ευχαριστώντας για την βοήθεια που σου έρχεται, με το να είσαι χαρούμενος με αυτά που έχεις ήδη.

Το Πνεύμα δεν κοιτάει αυτό που νομίζεις ότι θέλεις, αλλά αυτό που η Θέληση ξέρει ότι χρειάζεσαι στο μονοπάτι της αναζήτησης ή έστω πιο απλά στο μονοπάτι της ζωής σου και αυτό το μονοπάτι για να το περπατήσεις χρειάζεσαι καρδιά με λογική. Το Πνεύμα δεν απαντάει στις επιθυμίες του μυαλού σου, αλλά στις βαθύτερες επιθυμίες της καρδιάς σου, αν έχεις κι αν δεν έχεις ολότελα αποκοπεί απ αυτήν.

Αυτά που στην ζωή φαίνονται ως ευχάριστες συμπτώσεις, ή ανεπιθύμητες δυσκολίες, είναι στην πραγματικότητα το εκπαιδευτικό πρόγραμμα που εσύ ο ίδιος στο επίπεδο του Είναι, Θέλησες, χωρίς συχνά να το γνωρίζεις συνειδητά και όχι δεν είσαι αβοήθητος, αρκεί να πάρεις την απόφαση να ξεκινήσεις με Επίγνωση, να κάνεις τις δυσκολίες και τα εμπόδια εφαλτήρια αντί για τροχοπέδη.

Eos Aurora. Απόσπασμα από το βιβλίο της«Ο Κυρίαρχος του Παιχνιδιού»

στο BUSINESS LIFE

ΠΗΓΗ