Του Λάζαρου Μαύρου
Κ Α Θ Ε ΦΟΡΑ που υποχωρούντες παραπίσω στις τουρκικές απαιτήσεις,
ετοιμάζονται να συνθηκολογήσουν και να υποταχθούν, υψώνοντας λευκά
κουρέλια παράδοσης του ελληνικού κάστρου της Κυπριακής Δημοκρατίας
στον
Διζωνικό Συνεταιρισμό των Δύο Συνιστώντων Κρατών, νομίζουν ότι τους
είναι χρήσιμες και οι ματαίως δοκιμασμένες κατ’ επανάληψιν μέθοδοι των
Ειδικών Επιχειρήσεων Ψυχολογικού Πολέμου: Να πείσουν τον κυπριακό
Ελληνισμό ότι φταίει κι ο δικός του «εθνικισμός» για τα δεινά. Και,
συνεπώς, θα πρέπει να… «πληρώσει το τίμημα»!
Χ Ι Λ Ι Ο Π Α Ι Γ Μ Ε Ν Η ταινία καθ’ όλην τη διάρκεια των
ενισχυμένων και με US Dollars επιχειρήσεων για επιβολή της λύσης Ανάν
στην διετία 2002-2004. Ξανά παιγμένη επί προεδρίας Χριστόφια τής
«συνυπαιτιότητας στις τραγωδίες», που ειρωνευόταν κιόλας τους «ωραίους
Έλληνες»!
Ν Α Τ Η Ν Ε ΚΑΙ πάλι: Πέντε μέρες μετά που ο ΠτΔ κ. Αναστασιάδης
προσέφερε στους Τούρκους τη Συμφωνία για Διζωνική λύση Δύο Συνιστώντων
Κρατών, έσπευσε, 16.2.14, στη συνάντησή του με τον πρόεδρο τής
διαπιστευμένης σε 70 χώρες Κοινότητας Αγίου Αιγιδίου τών
Ρωμαιοκαθολικών, να την… ξαναπαίξει: «Εκείνο που μας χώριζε από τους
συμπατριώτες μας Τουρκοκύπριους, δεν ήταν ποτέ η θρησκεία, αλλά,
δυστυχώς, ο εθνικισμός είτε των μεν είτε των δε είτε και των δύο», είπε ο
ΠτΔ…
Ε Θ Ν Ι Κ Ι Σ Μ Ο Σ των Ε/κ, όπως ορίζεται και κατηγορείται από τους
δεδηλωμένους αντι-εθνικιστές, ήταν πρώτ’ απ’ όλα η ανυποχώρητη επιμονή
τους να ταυτίζουν το απελευθερωτικό και δημοκρατικό ιδεώδες με την
αξίωσή τους, απ’ τα χρόνια κιόλας της Επανάστασης του 1821 και
αδιαλείπτως ως το 1967 (επισήμως), για Ένωση της Κύπρου με την Ελλάδα.
Αυτού του περιεχομένου ο «εθνικισμός», διακατείχε σύσσωμο τον λαό.
Περιλαμβανομένου και του διεθνιστικού ΑΚΕΛ, το οποίο, μέχρι τον Ιούνιο
1967 (δύο μήνες μετά την επιβολή της χουντικής δικτατορίας στην Ελλάδα)
ψήφιζε στην κυπριακή Βουλή υπέρ τής «άνευ τινός ενδιάμεσου σταθμού
Ενώσεως ολοκλήρου και ενιαίας της Κύπρου μετά της μητρός Ελλάδος».
- ΩΣ ΕΘΝΙΚΙΣΜΟΣ, επίσης, κατηγορείται, ιδιαίτερα, ο ένοπλος
αντι-αποικιακός αγώνας της ΕΟΚΑ 1955-1959. Εναντίον του οποίου οι
Εγγλέζοι (απ’ το 1878 αξιοποιούντες την οθωμανική μειονότητα για τις
ανάγκες του Διαίρει & Βασίλευε) και η υποκινηθείσα απ’ τους Άγγλους
Άγκυρα, όρθωσαν την τρομοκρατική ΤΜΤ, στρατιωτικό βραχίονα της Τουρκίας
στην Κύπρο.
- ΩΣ ΕΘΝΙΚΙΣΜΟΣ κατηγορείται, επίσης, η αντίσταση των νόμιμων
δυνάμεων του κράτους, απέναντι στην ένοπλη Τουρκανταρσία του 1963-64, με
ηγέτες του εν λόγω «εθνικισμού», τον ΠτΔ Αρχιεπ. Μακάριο Γ΄, τον Γλ.
Κληρίδη, τον Πολ. Γιωρκάτζη, τον Τ. Παπαδόπουλο, τον Ν. Κόση, τον Χρ.
Χριστοδούλου, τον Λέλλο Δημητριάδη, την Οργάνωσή τους «Ακρίτας», με τους
εθελοντικούς λόχους των Κοκκινοσκούφηδων του Β. Λυσσαρίδη και των
Πρασινοσκούφηδων του Ν. Σαμψών, με τον οποίο Σαμψών, τότε, η ηγεσία του
ΑΚΕΛ οργάνωνε και συλλαλητήρια έξω από τις βρετανικές βάσεις.
Θ Υ Μ Α ΤΟΥ τουρκικού Εθνικισμού η Κύπρος. Κρατικώς
επιβεβλημένου διά πυρός και σιδήρου, επισήμως, από συστάσεως του
σύγχρονου τουρκικού κράτους, Εθνικισμού: Εθνικισμού χωρίς εισαγωγικά.
Εθνικισμού διακηρυγμένου ως 1ης πρώτιστης από τις έξη θεμελιώδεις αρχές,
τα λεγόμενα «Έξι Βέλη», τού απ’ το 1923 τουρκικού κράτους, ονόματι
Ττούρκιγε Τζιουμχουριετί (T.C.). Ο κρατικός των Τούρκων Εθνικισμός – «Μιλλιγιετσιλίκ», όπως τον ξέρουν κι οι τουρκομαθείς μελετητές της Τουρκίας.
Α Υ Τ Ο Σ Ο ΕΘΝΙΚΙΣΜΟΣ, που έχει ως ύψιστο σύνθημά
του, εκείνο που οι Τούρκοι κατακτητές χάραξαν τεράστιο, στις νότιες
πλαγιές του σκλαβωμένου Πενταδάκτυλου, μαζί με τις βδελυρές σημαίες
τους: “NE MULTU TURKUM DIYENE” = «Τι ευτυχία να λες ότι είμαι Τούρκος»!
Ρήση του «Πατέρα» των Τούρκων Μουσταφά Κεμάλ, άλλως Αττατούρκ. Ρήση,
την οποία, ο τουρκικός κρατικός Εθνικισμός, υλοποίησε με εξόντωση και με
γενοκτονίες όλων όσοι – Αρμενίων, Ελλήνων Μικρασίας και Πόντου,
Ασσυρίων και Κούρδων – δεν ήθελαν αυτή την… «ευτυχία»!
Ε Θ Ν Ι Κ Ι Σ Μ Ο Σ , συνώνυμος, αλλά χειρότερος
λ.χ. του Νοτιο-Αφρικανικού Ρατσισμού: Εθνικισμός τής γενοκτονικής
εξάλειψης όποιας «ράτσας» δεν θέλει να ζη την «ευτυχία να λες ότι είμαι
Τούρκος»… Απ’ τον τουρκικό κρατικό Εθνικισμό – Γενοκτονία των Αρμενίων,
διδάχθηκε, καθ’ ομολογίαν του ιδίου (1939), ο Αδόλφος Χίτλερ, και
«εκσυγχρόνισε» τις μεθόδους του Ολοκαυτώματος…
Α Π ’ ΑΥΤΟΝ τον Εθνικισμό, τον τουρκικό κρατικό
«Μιλλιγιετσιλίκ», υπαιτιότητι των Εγγλέζων Αποικιοκρατών, υπέστη η
Κύπρος τη δράση της αιμοβόρας ένοπλης προέκτασης της Άγκυρας, ονόματι
ΤΜΤ, απ’ το 1958 και το 1963-64 έως και το 1974 με τον Αττίλα. Ο
τουρκικός κρατικός Εθνικισμός, επεκτεινόμενος σε, Διά Πολέμου,
επεκτατισμό, στρατιωτική εισβολή και κατάκτηση, με ε-θ-ν-ο-κ-ά-θ-α-ρ-σ-η
των κατακτηθέντων εδαφών.
Α Υ Τ Ο Σ ο κρατικός τουρκικός ΕΘΝΙΚΙΣΜΟΣ πέτυχε να
υποτάξει τα Ηττημένα Μυαλά της ηγεσίας των Ελλήνων Κυπρίων. Και τις
κομματικές τους ηγεσίες: Με πρωτο-συνθηκολογημένες, εκείνες του ΔηΣυ και
ΑΚΕΛ, στην αποδοχή της Ρατσιστικής & Εθνικιστικής απαίτησης του
κρατικού τουρκικού Εθνικισμού για λύση Διζωνικής Δικοινοτικής
Ομοσπονδίας και Συνεταιρισμό Δύο Συνιστώντων (τουρκικού και ελληνικού))
Κρατών.
Α Κ Ο Υ Σ Τ Ε , λοιπόν, ξεκάθαρα: Ο εμφανιζόμενος
οψίμως ως «αντι-εθνικιστής» ΠτΔ κ. Αναστασιάδης και η πολιτική ΤΟΥ (μαζί
με την ηγεσία του όσου απέμεινε ΑΚΕΛ), ανεξαρτήτως προθέσεων και
«δεσμεύσεων», υπηρετεί στην πράξη, εν Κύπρω, τον τουρκικό κρατικό
Εθνικισμό. Κι όποιος αμφιβάλλει ας μελετήσει τη τύχη της Αλεξανδρέττας,
της Ίμβρου και της Τενέδου…
ΕΡΩΤΗΣΗ
Από τις 16 Φεβρουαρίου που, στη συνάντησή του με τον… Πρόεδρο της
Κοινότητας του Αγίου Αιγιδίου, ο κ. Ν. Αναστασιάδης κατηγόρησε «ισότιμα»
τον… «ε/κ Εθνικισμό», θα περιμένουμε άραγε στο διηνεκές μέχρι να
οργανώσει μια Διακαναλιακή Συνέντευξη Τύπου, με τους κ.κ. Μακ. Δρουσιώτη
(της Σκοτεινής ΕΟΚΑ) και Χρ. Στυλι-αναν-ίδη (των US$) για να εξηγήσει
ονομαστικά και συγκεκριμένα, με ημερομηνίες, πράξεις και γεγονότα, το
φταίξιμο των (ποιών;) Ε/κ «εθνικιστών»; Επέστρεψε, άραγε, από Βρυξέλες ο
κ. Πρ. Προδρόμου;
