ΕΧΟΥΝ περάσει αρκετές εβδομάδες από την
εξαγγελία του λεγόμενου κοινού ανακοινωθέντος της συμφωνίας των δύο ηγετών,
όμως ο τίτλος του άρθρου είναι ακόμη επίκαιρος. Διότι μόνο έτσι μπορεί να
χαρακτηριστεί η αποδοχή του κοινού ανακοινωθέντος
Η Κεντρική
Κυβέρνηση θα έχει σκιώδεις εξουσίες, οι οποίες εκτός των άλλων θα είναι υπό τον
έλεγχο των τουρκικών «Βέτο» όπως είχε συμφωνηθεί από τον Κύριο Χριστόφια και
τον υποτακτικό της Άγκυρας κύριο Ταλάτ. Να υπενθυμίσουμε τη δήλωση του τέως
Προέδρου ότι «Οι αποφάσεις θα παίρνονται από κοινού». Να επισημάνουμε από την
αρχή ότι: α) Το περιεχόμενο του κοινού ανακοινωθέντος είναι επίσημο έγγραφο του
ΟΗΕ και θα καταχωρηθεί μαζί με τα όσα άλλα συμφωνήθηκαν στις συνομιλίες
Χριστόφια Ταλάτ. β) Tα κατεχόμενα έχουν εκχωρηθεί από τη Διεθνή Κοινότητα, τον
ΟΗΕ και την ΕΕ στην Τουρκία από το 1999. Όσοι δεν το βλέπουν απλά εθελοτυφλούν.
Τα υπόλοιπα ας τα πάρουμε από την Αρχή. 1) Η πρώτη ενότητα του κειμένου
αναφέρεται στον «σεβασμό στις δημοκρατικές αρχές και τα ανθρώπινα δικαιώματα».
Όμως οι δημοκρατικές αρχές έχουν ήδη βιαστεί παράφορα με τη «σταθμισμένη ψήφο,
που συμφώνησαν οι Χριστόφιας - Ταλάτ, όπου η μία τούρκικη ψήφος θα ισοδυναμεί
με τέσσερις ελληνικές ψήφους. Το ίδιο και τα ανθρώπινα δικαιώματα που
καταπατήθηκαν από τη στέρηση της κατοικίας από χιλιάδες πρόσφυγες, που
εκδιώχτηκαν βάναυσα από τα σπίτια τους, Ελληνοκύπριοι και Τουρκοκύπριοι. 2) Ας
προσέξει ο φιλομαθής αναγνώστης στην ενότητα (2) «Όλα τα άλυτα βασικά θέματα θα
είναι στο τραπέζι και θα συζητηθούν αλληλένδετα» Είναι σαφές ότι τα λυμένα
θέματα είναι εκείνα που έχουν συμφωνηθεί από τον τέως πρόεδρο κύριο Χριστόφια
με τον Ταλάτ. 3) Η ενότητα τρία αναφέρεται στην κυριαρχία, τη νομική
προσωπικότητα και την ιθαγένεια. α) Η κυριαρχία: Είναι η δυνατότητα του κράτους
να επιβάλει έγκυρα τη βούλησή του. Ας δούμε εάν και κατά πόσο το προτεινόμενο
ε/κ κράτος του κοινού ανακοινωθέντος θα είναι σε θέση να ασκήσει την κυριαρχία.
Στο κείμενο αναφέρεται: «...μία κυριαρχία η οποία προέρχεται εξίσου από
Ελληνοκυπρίους και Τουρκοκυπρίους». Αυτό σημαίνει ότι το ε/κ ομόσπονδο κράτος
για να επιβάλει τη βούλησή του πρέπει να έχει τη συγκατάθεση του άλλου μισού
της κυριαρχίας, την οποία μοιράζεται «εξίσου» με το τ/κ Κράτος. Εξάλλου είναι
και το θέμα των βέτο που εξασφάλισε η Τουρκία με τη συμφωνία Χριστόφια - Ταλάτ,
ότι «όλες οι αποφάσεις που θα σχετίζονται με την Κυριαρχία και όχι μόνο θα
παίρνονται από κοινού». Εδώ η Κυριαρχία παρουσιάζεται σαν κάτι το άυλο και
δογματικό, όπως το Άγιο Πνεύμα που εκπορεύεται (συνώνυμο του προέρχεται) για
τους καθολικούς από τον πατέρα και τον υιό. Όμως η κυριαρχία δεν είναι έννοια
δογματική αλλά θεσμός πρακτικός με τέσσερα βασικά χαρακτηριστικά στοιχεία: α)
Την κρατική οντότητα, την οποία στερείται το λεγόμενο ελληνοκυπριακό κράτος. β)
Τη στρατιωτική αποτρεπτική δυνατότητα, στον όσο το δυνατό μεγαλύτερο βαθμό.
Υπόψη ότι δεν υπάρχει κράτος στον κόσμο που να μη διαθέτει αποτρεπτική
στρατιωτική δύναμη. Παράδειγμα η πιο ειρηνόφιλη χώρα στον κόσμο, η Ελβετία που
διαθέτει έναν από τους ισχυρότερους στρατούς στην Ευρώπη. Δυστυχώς αυτή η
βασική έννοια της Κυριαρχίας αγνοήθηκε κατά τις συνομιλίες Χριστόφια
- Ταλάτ, όπου συμφωνήθηκε η αποστρατιωτικοποίηση. Ίσως θα αντιλεχθεί ότι
και το τ/κ κράτος θα απόστρατιωτικοποιηθεί. Όμως να μη μας διαφεύγει ότι ο
Στρατιωτικός κολοσσός της Τουρκίας απέχει μόλις 50 χιλιόμετρα, αντίθετα με την
Ελλάδα που βρίσκεται πολύ μακριά. γ) Το τρίτο στοιχείο της κυριαρχίας είναι η
διεθνής νομική υπόσταση του κράτους, την οποία το προτεινόμενο ε/κ κράτος δεν
θα τη διαθέτει. δ) Η οικονομική ευρωστία την οποία έστω και να την εξασφαλίσει
το ε/κ κράτος αργότερα, δεν θα είναι σωτήρια για την επιβίωση του Ελληνισμού
στην Κύπρο, καθότι θα ελλείπουν τα τρία άλλα στοιχεία. 4) Η μία ιθαγένεια θα
είναι διακοσμητικό μάλλον στοιχείο, όπου οι λέξεις «Κυπριακή ιθαγένεια» θα καταγράφονται
στο πιστοποιητικό γεννήσεως και στο διαβατήριο. 5) Στην ενότητα (6) υπάρχει και
η τραγελαφική αναφορά ότι «η οποιασδήποτε μορφής διαιτησία αποκλείεται». Όμως
είναι ολοφάνερο ότι αυτή τούτη η συμφωνία των δύο ηγετών είναι παράγωγο
διαιτησίας (ντιρεκτίβα) των ΗΠΑ, που δόθηκε πρόσφατα, στη διάρκεια της
επίσκεψης του Προέδρου Νίκου Αναστασιάδη και του Γενικού Γραμματέα του ΑΚΕΛ
Άντρου Κυπριακού στην Αμερική. 6) Στην ενότητα (7) του εν λόγω εγγράφου υπάρχει
μια ακόμη ντιρεκτίβα. «...να αποφεύγουν την απόδοση ευθυνών ή οποιαδήποτε
αρνητικά δημόσια σχόλια σχετικά με τις διαπραγματεύσεις». Δηλαδή να το
μουλλώσουμε και να υποστούμε τον βιασμό κατά το δυνατό ανώδυνα, υπό γενική
αναισθησία. Κάποιοι μας ρωτούν. Τι κάμνουμε; Την απάντηση θα τη δώσουμε στο επόμενο
άρθρο μας. Στο μεταξύ ας αρνηθούμε τη Γενική Αναισθησία.
*Ο δρ Τ.
Γεωργίου είναι συγγραφέας και διδάκτορας του Πανεπιστημίου Αθηνών.
Τάκης Γεωργίου
