Μέσα στα πλαίσια αυτών, που «πρέπει» ν’ ακούει ο γερμανικός λαός,
ασκείται ο σημερινός ιμπεριαλισμός της Γερμανίας. Ο ιμπεριαλισμός, ο
οποίος ασκήθηκε και εις βάρος της Ελλάδας. Ο ιμπεριαλισμός, ο οποίος
είναι διαφορετικός από τον ιμπεριαλισμό του παρελθόντος. Ένας
ιμπεριαλισμός, ο οποίος στην εφαρμογή του απαιτεί διαφορετικά μέσα και
συμπεριφορές από αυτά, τα οποία απαιτούσε κατά το παρελθόν.
Όταν, για παράδειγμα, το 1940 οι Γερμανοί επιτέθηκαν στην Ελλάδα,
υπήρχε μια διάθεση ιπποτισμού στη συμπεριφορά τους. Ήταν άπληστοι, όπως
είναι πάντα οι ιμπεριαλιστές, αλλά απέναντι στον ελληνικό λαό είχαν μια
τιμητική συμπεριφορά. Δεν τον αδίκησαν σ’ αυτό, στο οποίο πάντα
ενδιέφερε τον ελληνικό λαό να μην τον αδικούν και ήταν η «έξωθεν» καλή
του εικόνα.
Οι Γερμανοί αναγνώρισαν τον ηρωισμό των Ελλήνων.
Αναγνώρισαν τον τίμιο και άδολο πατριωτισμό τους. Αναγνώρισαν την
τιμιότητά τους. Αναγνώρισαν στον αγώνα τους «ίχνη» των σχέσεών τους με
τους προγόνους τους. Αναγνώρισαν δηλαδή αυτό, για το οποίο πάντα
πασχίζουν οι Έλληνες και είναι να φανούν αντάξιοι των προγόνων τους. Το
«αιώνιο» εθνικό συμφέρον, που τους κάνει πολλές φορές να μην
υπερασπίζονται με ιδιαίτερο πάθος τα οικονομικά τους συμφέροντα,
προκειμένου να διατηρήσουν ζωντανό τον «μύθο» τους. Τον εθνικό τους
«μύθο».
Σήμερα, τίποτε από όλα αυτά δεν συμβαίνει. Οι Γερμανοί έχουν ξεκινήσει μια παγκόσμια καμπάνια δυσφήμισης του ελληνικού λαού.
Προσπαθούν να τους εμφανίσουν σαν τα πλέον διάσημα και απεχθή παράσιτα
της παγκόσμιας κοινωνίας. Τους πιο άχρηστους τεμπέληδες του Πλανήτη. Από
το «δάκτυλο» της Αφροδίτης, που έδειξαν στους «απατεώνες» απογόνους
της, μέχρι τους μπυροπότες της γνωστής διαφήμισης, το πνεύμα είναι ένα
και μόνον.
Οι «άτιμοι» Έλληνες τα «έφαγαν» από τους «τίμιους» Ευρωπαίους —και ειδικά από τους Γερμανούς— και τους «χρωστάνε».
Αυτό είναι το «μήνυμα», που σκορπίζεται από τα διεθνή μέσα ενημέρωσης
και φτάνει στις πιο απίθανες γωνιές του Πλανήτη. Οι «άτιμοι» Έλληνες θα
«συγχωρούνται» από τους «τίμιους» Γερμανούς, μόνον όταν θα τους
«κερνάνε» από τα «κλοπιμαία». Αν αρνούνται να το κάνουν αυτό, θα τους
δείχνουν το δάκτυλο οι «τίμιοι».
Αυτή η επιλεκτική στόχευση, η οποία οδήγησε σε μια
άνευ προηγουμένου «δολοφονία» της Ελλάδας από τους «εκτελεστές» του ΔΝΤ,
είναι κάτι το οποίο εύκολα αποδεικνύεται. Γιατί; Γιατί αυτό, που συνέβη
με την Ελλάδα, ήταν κάτι όχι απλά τρομακτικό, αλλά και μοναδικό
ταυτόχρονα. Η Ελλάδα βρέθηκε στο στόχαστρο μιας πρωτοφανούς αρνητικής
προπαγάνδας. Κάποιοι προσπάθησαν να την κάνουν μισητή στο σύνολο του
Πλανήτη. Αυτό ήταν το πρωτοφανές. Κι άλλοι λαοί χρεοκόπησαν, αλλά δεν
τους φέρθηκαν με αυτόν τον τρόπο τα παγκόσμια ΜΜΕ.
Όταν, για παράδειγμα, χρεοκοπούσε η Αργεντινή, ο λαός της έχαιρε της
συμπάθειας και της συμπόνιας της παγκόσμιας κοινωνίας. Η διεφθαρμένη
ηγεσία της ήταν αυτή που κατηγορούνταν και όχι ο λαός της. Τα σκουπίδια
τύπου Μένεμ μισούσαν και κατηγορούσαν οι λαοί και όχι τους απλούς
Αργεντινούς. Ο λαός της Αργεντινής εμφανιζόταν όπως το επέβαλε η λογική
να παρουσιάζεται και άρα ως θύμα. Κανένας δεν τόλμησε να του δείξει το
«δάκτυλο» της αλητείας. Κανένας δεν τόλμησε να τον χρησιμοποιήσει σε
διαφήμιση, για να δείξει σε όλο τον κόσμο ότι «χρωστάει» και ότι είναι
ένας ακαμάτης της ταβέρνας και της μέθης.
Στην περίπτωση της Ελλάδας έγιναν τα ακριβώς αντίθετα από αυτά, που
συνέβησαν με την Αργεντινή. Η ηγεσία της προστατεύτηκε στο «απυρόβλητο»
και ο λαός της ήταν αυτός, ο οποίος κατηγορούνταν. Οι ηγεσία της
προστατεύτηκε σαν μια «καλή» και «τίμια» ηγεσία, η οποία απλά ηγούνταν
«ζώων», που δεν καταλάβαιναν τίποτε. Οι πάντες έβριζαν τον ελληνικό λαό
και όχι τους «Μένεμ» της διαφθοράς. «Τίμιοι» οι Σημίτηδες, οι Κωστάκηδες
και οι Γιωργάκηδες, οι οποίοι ψήφιζαν από κοινού τους νόμους της
διαφθοράς και της ατιμωρησίας των πολιτικών και «άτιμοι» οι
μεροκαματιάρηδες οι Έλληνες. Μιλάμε για πραγματικό βρίσιμο, που όμοιό
του δεν έχει υποστεί κανένας άλλος λαός στη σύγχρονη παγκόσμια ιστορία.
Ένας ολόκληρος λαός εμφανίστηκε σαν μια οργανωμένη αγέλη τεμπέληδων,
παρασίτων, κλεφτών και απατεώνων. Ένας μικρός λαός, ο οποίος αν μη τι
άλλο είναι διάσημος για τις θετικές υπηρεσίες που πρόσφερε κάποτε στην
ανθρωπότητα. Αυτός ο λαός εντελώς ξαφνικά κι αδικαιολόγητα έγινε το
αίτιο όλων των κακών. Μια ασήμαντη οικονομία εμφανίστηκε ξαφνικά σαν το
αίτιο απειλής παγκόσμιας πείνας. Οι οικονομίες των ισχυρών έχουν χρέη
δεκάδων τρισεκατομμυρίων και όλοι ασχολούνται με τα «ψίχουλα» της
Ελλάδας.
Αυτά όλα δεν είναι απλώς περίεργα, αλλά αποτελούν απόδειξη ότι υπήρχε προμελετημένο έγκλημα.
Υπήρχε προετοιμασία του εγκλήματος. Κάποιοι, για να μας «πυροβολήσουν»,
έπρεπε πρώτα να μας διαβάλουν και να μας διασύρουν, ώστε να μην
υπάρχουν αντιδράσεις. Να μην υπάρχουν αντιδράσεις από τους λαούς, οι
οποίοι δεν θα ανέχονταν ακόμα μία εν ψυχρώ «δολοφονία» λαού. Έναν ακόμα
λαό ανάμεσα στους πολλούς, οι οποίοι «δολοφονήθηκαν» από την Νέα Τάξη.
Τον σερβικό, τον ιρακινό ή τον αφγανικό. Γι’ αυτόν τον λόγο τούς
διαβάλουν παγκοσμίως. Για να μην μπορούν οι Έλληνες ν’ αντιδράσουν
αποτελεσματικά και να μην βρίσκουν «ακροατήριο», για ν’ ακούει τον
«θρήνο» τους.
Ταυτόχρονα όλοι αυτοί οι «δολοφόνοι» διατήρησαν στο απυρόβλητο την ηγεσία της Ελλάδας.
Την ηγεσία, που την οδήγησε στην αθλιότητα και είναι βέβαιον ότι είναι
διεφθαρμένη. Την ηγεσία, η οποία είναι προφανές ότι είναι δικοί τους
άνθρωποι. Την ηγεσία, η οποία είναι προφανές ότι πρόκειται περί
δωσίλογων και προδοτών και ως εκ τούτου έπρεπε να προστατευτεί. Να
προστατευτεί η ηγεσία και να διατηρήσει τα πόστα της, ώστε οι δολοφόνοι
να διατηρήσουν τον έλεγχο της χώρας. Κλέφτες και απατεώνες, δηλαδή,
εμφανίζονταν οι κοινοί Έλληνες και τίμιοι όλοι όσοι διαφθάρηκαν, για να
φτάσουμε στην αθλιότητα.
Όλα αυτά είναι προπαγάνδα του χειρίστου βαθμού. Οι δολοφόνοι είναι
ταυτόχρονα και ψεύτες. Αυτό είναι εύκολο ν’ αποδειχθεί. Είναι εύκολο να
καταρρίψουμε όλες τις κατηγορίες με τον πιο απόλυτο και αδιαμφισβήτητο
τρόπο. Με τους αριθμούς. Θα αποδείξουμε ότι οι Έλληνες όχι μόνον δεν
είναι ο πιο άτιμος λαός στην Ευρώπη, αλλά ίσως και ένας από τους πιο
τίμιους. Όχι μόνον δεν έζησε εις βάρος των Ευρωπαίων, αλλά οι
περισσότεροι Ευρωπαίοι έζησαν εις βάρος του. Θα αποδείξουμε ότι η Ελλάδα
με «δανεικά» δεν ζούσε πλουσιότερα απ’ όσο δικαιούνταν εις βάρος των
Ευρωπαίων, αλλά αναγκαζόταν να χρηματοδοτεί την επιβίωσή της, εξαιτίας
των κερδοσκόπων Ευρωπαίων.
Οι Έλληνες ήταν, είναι και θα παραμείνουν ένας από τους πιο τίμιους και εργατικούς λαούς στον κόσμο.
Οι «άτιμοι» Έλληνες είναι στην πραγματικότητα θύματα των «τιμίων»
Ευρωπαίων και πολύ περισσότερο θύματα των «ηθικολόγων» Γερμανών. Των
Γερμανών, οι οποίοι «ξαναχτύπησαν» την Ελλάδα μισό αιώνα μετά τους
καταδικασμένους για εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας πατέρες τους. Εδώ
εύλογα θα πει ο αναγνώστης ότι όλα αυτά είναι μάλλον ευσεβείς πόθοι,
εφόσον οι αριθμοί δείχνουν άλλα πράγματα. Οι αριθμοί πάντα «δείχνουν»
αλήθειες, αλλά πρέπει να έχεις γνώσεις, για να καταλάβεις τι ακριβώς
δείχνουν.
Τι δείχνουν λοιπόν οι αριθμοί;
Οι αριθμοί δείχνουν ότι η Ελλάδα έχει ένα δυσβάσταχτο δημόσιο χρέος,
το οποίο για το 2010 υπερέβει το 120% του ΑΕΠ (έναντι 84% του ευρωπαϊκού
μέσου όρου). Στο επίπεδο του δημοσίου χρέους η Ελλάδα κατέχει την
πρωτιά, μια και σύμφωνα με στοιχεία της Eurostat, στο τέλος του 2010 το
ελληνικό κράτος θα χρωστάει 304 δισ. ευρώ, ενώ η συνολική παραγωγή της
χώρας θα είναι στα 234 δισ. ευρώ (χρέος 129,3% του ΑΕΠ). Συγκριτικά, το
δημόσιο χρέος για την Ιταλία υπολογίζεται ότι θα φτάσει φέτος στο 120%,
για το Βέλγιο στο 105% του ΑΕΠ, για την Πορτογαλία το 86%, για τη Γαλλία
το 84% του ΑΕΠ, ενώ για τη Γερμανία το 78,86%.
Μιλάμε για τρομερά χρέη, τα οποία αποκαλύπτουν τρομερές αλήθειες. Το
θέμα είναι ποια είναι η αλήθεια, που αποκαλύπτεται από τα νούμερα αυτά.
Αποκαλύπτεται ότι ο ελληνικός λαός είναι ένας υπερχρεωμένος λαός; Λάθος.
Αυτό, που δείχνουν αυτοί οι αριθμοί. είναι ότι η Ελλάδα έχει ένα
υπερχρεωμένο κράτος. Αυτό είναι το χρέος του Ελληνικού κράτους. Δεν είναι το χρέος του ελληνικού λαού.
Είναι το χρέος, του ελληνικού κράτους, που την ηγεσία του τη
μονοπωλούσαν οι εκλεκτοί των «τίμιων» Γερμανών και των Χριστοφοράκων.
Είναι το χρέος του κράτους των δωσίλογων, οι οποίοι έπαιρναν αναγκαστικά
δάνεια από τους Γερμανούς, για ν’ αγοράσουν επίσης αναγκαστικά
γερμανικά προϊόντα. Είναι το κράτος, που οι «τίμιοι» το ανάγκαζαν σε
υπερδανεισμό, για να έχουν πλούσιο «πελάτη». Υπερδανεισμό, ο οποίος όμως
δεν βελτίωνε τη ζωή του Έλληνα πολίτη.
Ήταν υπερδανεισμός, ο οποίος κατέληγε μέσω των υπερκοστολογημένων
προμηθειών στις τσέπες της Siemens. Ήταν υπερδανεισμός, ο οποίος
κατέληγε μέσω των υπερκοστολογημένων στρατιωτικών εξοπλισμών στις τσέπες
της κατασκευάστριας των Leopard. Ήταν υπερδανεισμός, ο οποίος κατέληγε
μέσω των υπερκοστολογημένων δημοσίων έργων στις τσέπες της Krupp. Ήταν ο
υπερδανεισμός, ο οποίος κατέληγε μέσω των υπερκοστολογημένων φαρμάκων
στις τσέπες της Bayer.
Βλέπει ο αναγνώστης μέχρι εδώ κάποιο κέρδος για τον Έλληνα πολίτη;
Έζησε κάποιος Έλληνας πάνω από τις δυνατότητές του, εξαιτίας αυτών των
χρημάτων; Κέρδισε ο μέσος Έλληνας από αυτόν τον «πακτωλό» των χρημάτων,
που πέρασε από μπροστά του και στο όνομά του; Όχι βέβαια. Οι
ιμπεριαλιστές «κερνούσαν» και οι ίδιοι «έπιναν». Μας γέμιζαν διαρκώς το
«ποτήρι» το οποίο το έπιναν οι ίδιοι. Οι ίδιοι μας δάνειζαν, για να τ’
αρπάξουν οι ίδιοι. Μας έβαζαν αναγκαστικά στο ένα χέρι χρήματα, για να
μας τα πάρουν από το άλλο. Στις περισσότερες των περιπτώσεων ούτε καν
μεταφορά χρημάτων δεν γινόταν. Χαρτιά και σφραγίδες ανταλλάσσονταν.
«Πες ότι τα πήρες, γιατί εγώ λέω ότι σου τα έδωσα». Αυτό ήταν το πνεύμα των συναλλαγών.
Μέσα από αυτές τις συναλλαγές των άχρηστων και προδοτικών
μεταπολιτευτικών κυβερνήσεων —οι οποίες, προκειμένου να διατηρηθούν στην
εξουσία, γέμιζαν τις τσέπες των γερμανικών εταιρειών— δημιουργήθηκε το
σημερινό τεράστιο δημόσιο χρέος. Κάθε φορά που κάποιος Κωστάκης ή
Γιωργάκης ήθελε να μας κυβερνήσει, υποσχόταν στους Γερμανούς νέες και
ακόμα πιο ακριβές παραγγελίες. Γι’ αυτόν τον λόγο οι Χριστοφοράκοι
πλήρωναν όποιον έβρισκαν μπροστά τους. Το σημερινό πρόβλημα της Ελλάδας,
εξαιτίας αυτού του χρέους, έγκειται στο γεγονός ότι το Δημόσιο, πέραν
όλων των άλλων αναγκών του, θα πρέπει κάθε χρόνο να δαπανά το 6-7% του
ΑΕΠ, για να το εξυπηρετεί.
Όλα αυτά, τα οποία περιγράψαμε, είναι η αλήθεια, που αφορά την
ελληνική οικονομία στο επίπεδο του κράτους. Στο επίπεδο των κρατικών
υποχρεώσεων, εξαιτίας των κρατικών δανείων. Των δανείων, τα οποία μας
«λένε» ότι πράγματι το ελληνικό κράτος «έζησε» πέρα και πάνω από το
μέτρο των δυνατοτήτων του. Ξόδεψε παραπάνω απ’ όσα πραγματικά μπορούσε.
Έφτιαξε ακριβότερα δημόσια έργα απ’ ό,τι μπορούσε. Αγόρασε ακριβότερα
όπλα απ’ ό,τι μπορούσε. Έδωσε με λίγα λόγια περισσότερα χρήματα στους
Γερμανούς κυρίως προμηθευτές του απ’ ό,τι μπορούσε. Δανείστηκε
περισσότερα απ’ όσα θα έπρεπε.
Τον λαό όμως αυτή η κατάσταση δεν τον αφορά και αυτό είναι το δικό
μας πρόβλημα σ’ αυτήν την περίπτωση. Αυτό αναζητούμε εμείς. Αναζητούμε
την ευθύνη του λαού. Ο ελληνικός λαός είναι αυτός, ο οποίος κατηγορείται
ότι είναι άχρηστος και παρασιτικός. Ο λαός κατηγορείται ότι ζούσε εις
«βάρος» των Ευρωπαίων. Ο λαός κατηγορείται ότι ζούσε με «δανεικά» τη
«μεγάλη» ζωή. Αυτά τα νούμερα αναζητούμε. Αναζητούμε την άλλη μισή
αλήθεια από αυτήν που παρουσιάζουν τα ΜΜΕ των αθλίων και των ψευτών. Την
αλήθεια, που και πάλι θα την αποκαλύψουν με τον πιο απόλυτο τρόπο οι
αριθμοί. Αναζητούμε δηλαδή το εξωτερικό χρέος της χώρας. Αναζητούμε το
συνολικό ελληνικό χρέος, μέσα στο οποίο περιλαμβάνονται τα «λούσα» του
λαού. Αναζητούμε το εθνικό χρέος, το οποίο περιγράφει τη συνολική
«δραστηριότητα» του λαού. Αναζητούμε την αλήθεια των καταγγελιών των
«ηθικολόγων» του Ρήνου.
Τι μας λέει λοιπόν αυτή η αλήθεια;
Ότι μας λένε ψέματα οι «ηθικολόγοι». Οι αριθμοί
αποκαλύπτουν ότι η Ελλάδα είναι μια χώρα νοικοκυραίων. Είναι μια χώρα
τίμιων και μετρημένων ανθρώπων, οι οποίοι δεν παρασύρθηκαν όσο κάποιοι
άλλοι λαοί στη «μέθη» της εποχής του υπερδανεισμού. Αυτό είναι που μας
αποκαλύπτουν οι αριθμοί. Η Ελλάδα, σε αντίθεση με πολλές χώρες της
Δύσης, είναι μια χώρα με αναλογικά υψηλές καταθέσεις (ξεπερνούν τα 230
δισ. ευρώ, ήτοι όσο το ετήσιο ΑΕΠ), με συγκριτικά ελάχιστα χρεωμένους
πολίτες (τα νοικοκυριά χρωστούν 119 δισ. ευρώ), χαμηλό δανεισμό στις
επιχειρήσεις (133,795 δισ. ευρώ συνολικά) και με ένα μάλλον «πλούσιο»
τραπεζικό σύστημα, όπου οι τέσσερις μεγάλες τράπεζες διαθέτουν
καταθέσεις 165 δισ. ευρώ.
Με βάση τα τελευταία στοιχεία, που δημοσιεύει η Παγκόσμια Τράπεζα
(τρίτο τρίμηνο 2009) για το εξωτερικό χρέος, καθώς και στοιχεία της
Eurostat, της Παγκόσμιας Τράπεζας και του ΟΟΣΑ, προκύπτει ότι η Ελλάδα
βρίσκεται στις τελευταίες θέσεις των χωρών με το μεγαλύτερο εξωτερικό
χρέος ως ποσοστό επί του ΑΕΠ τους. Σύμφωνα με την Παγκόσμια Τράπεζα, το
ακαθάριστο εξωτερικό χρέος της χώρας μας στο τέλος του 2009 υπολογιζόταν
σε 594 δισ. Δολάρια. Μέγεθος θηριώδες σε απόλυτα νούμερα, αλλά λιγότερο
«τρομακτικό» απ’ όσο άλλων χωρών, καθώς αντιστοιχεί στο 182% του ΑΕΠ.
Πράγματι αυτό το χρέος είναι τεράστιο, αλλά είναι σχετικά ασήμαντο αν
δει κάποιος τα χρέη και των άλλων λαών. Η Ιρλανδία, για παράδειγμα, που
διαφεύγει της «προσοχής» των κερδοσκόπων, βρίσκεται σε πραγματικά
τραγική κατάσταση. Ένας Ιρλανδός να φταρνιστεί απρόοπτα στον δρόμο και
μπορεί να «εκραγεί» η οικονομία της. Η Ιρλανδία με ΑΕΠ της τάξης των 200
δισ. δολαρίων και εξωτερικό χρέος 1,235 τρις. δολαρίων, εμφανίζεται να
χρωστά πάνω από το 1.200% του ΑΕΠ της.
Για την Ολλανδία, με ΑΕΠ 675 δισ. δολάρια και εξωτερικό χρέος 2,580
τρισ. δολάρια, η σχέση διαμορφώνεται στο 380%, ενώ για την Αγγλία το
συνολικό εξωτερικό χρέος ξεπερνά το 370% του ΑΕΠ, μολονότι το δημόσιο
χρέος τής χώρας υπολογίζεται στο 80% του ΑΕΠ. Σε κάθε κάτοικο της
Αγγλίας αντιστοιχεί εξωτερικό χρέος 150 χιλιάδων ευρώ. Πολύ υψηλό
εξωτερικό χρέος, σε σχέση με το ΑΕΠ, εμφανίζουν επίσης το Βέλγιο (350%),
η Δανία (310%), η Αυστρία (275%), η Γαλλία (246%), αλλά και η
Πορτογαλία (217%), η Νορβηγία (207%) και η Φινλανδία (197%). Πάνω από
την Ελλάδα κατατάσσεται και η Γερμανία, με εξωτερικό χρέος στο 189% του
ΑΕΠ.
Τι προκύπτει από όλα αυτά; Ότι οι Ιρλανδοί ή οι Ολλανδοί ή ακόμα και
οι Γερμανοί έζησαν εις βάρος των Ευρωπαίων, ενώ οι Έλληνες όχι. Μπορεί
να έζησαν πάνω από τις δυνατότητές τους, ενώ οι Έλληνες όχι. Γιατί;
Γιατί ακόμα και ο δανεισμός των Ελλήνων πολιτών έγινε για λόγους
επιβίωσης και όχι για λόγους πολυτέλειας. Οι ίδιοι ιμπεριαλιστές, που
φρόντισαν να βυθίσουν το ελληνικό κράτος στην υπερχρέωση, ήταν αυτοί,
που καρτελοποίησαν εντελώς παράνομα και με την άδεια του δικού τους
διεφθαρμένου κράτους την ελληνική αγορά.
Όταν λοιπόν οι Ιρλανδοί ή οι Γερμανοί δανείζονταν για να κάνουν τα
ταξίδια τους, τις αγορές τους ή τα «λούσα» τους, οι Έλληνες δανείζονταν
για να επιβιώσουν στην πιο ακριβή αγορά της Ευρώπης. Στην αγορά, όπου τα
πάντα έφταναν με το «καπέλο» των γνωστών «ηθικολόγων» του Ρήνου. Οι
φτωχοί Έλληνες μόνιμα πλήρωναν πιο ακριβά τα ίδια προϊόντα, τα οποία
αγόραζαν πιο φτηνά οι πλουσιότεροι Γερμανοί και οι υπόλοιποι Ευρωπαίοι.
«Καπέλα» της τάξης του 60% και 70%, που δεν υπήρχαν ούτε στην
Μποτσουάνα. Τα πάντα με «καπέλο». Καλλυντικά, ανταλλακτικά, είδη
διατροφής, ηλεκτρονικές και ηλεκτρικές συσκευές και υπηρεσίες. Τα πάντα.
Ακόμα και τα πιο ασήμαντα. Μόλις λίγες ημέρες πριν στην Eurovision οι
Γερμανοί «ψήφιζαν» με κόστος 20 λεπτά και οι Έλληνες με κόστος 1 ευρώ
και 21 λεπτά.
Κατάλαβε ο αναγνώστης τι λέμε; Οι «ηθικολόγοι», διαφθείροντας τους πάντες και τα πάντα, επέβαλαν την απόλυτη ασυδοσία στην ελληνική αγορά. Την ασυδοσία που κατηγορούν, αλλά εκμεταλλεύονται, για να λεηλατούν μια ολόκληρη χώρα. Στην κυριολεξία ανάγκαζαν τους Έλληνες νοικοκυραίους να δανείζονται για να επιβιώνουν, να σπουδάζουν τα παιδιά τους ή να φροντίζουν τους άρρωστους γονείς τους.
Αυτοί, δηλαδή, που κατηγορούν τους Έλληνες ότι ζούσαν πάνω από τις δυνάμεις τους, είναι οι ίδιοι που δανείζονταν, για να ζήσουν πάνω από τις δυνάμεις τους. Αυτοί, οι οποίοι κατηγορούσαν τους Έλληνες σαν κλέφτες, είναι οι ίδιοι που τους κλέβουν μέσα στην ίδια τους την πατρίδα. Αυτοί, οι οποίοι κατηγορούν τους Έλληνες σαν τεμπέληδες, είναι αυτοί που κατέστρεψαν την παραγωγή στην Ελλάδα.
Κατάλαβε ο αναγνώστης τι λέμε; Μιλάμε για την απόλυτη ειρωνεία.
Μιλάμε για αθλιότητα πρωτοφανή στην ιστορία. Γιατί; Γιατί τους Έλληνες
τους κυβερνούν δωσίλογοι και δεν τους προστατεύουν. Γιατί κανένας δεν
κινείται οργανωμένα εναντίον των κλεφτών και των ψευτών, που λεηλατούν
και διαβάλουν έναν ολόκληρο λαό. Κανένας δεν λέει την αλήθεια στο
παγκόσμιο ακροατήριο. Δεν λέει ότι οι Έλληνες, ακόμα κι όταν
δανείζονταν, το έκαναν, γιατί δεν τους έφταναν να επιβιώσουν σε μια
αγορά, όπου δέσποζαν οι κλέφτες Γερμανοί.
Δεν λέει ότι οι Έλληνες, ακόμα κι όταν δανείζονταν, το έκαναν, γιατί
δεν είχαν μισθούς, εφόσον φρόντισε η Γερμανία να καταστρέψει το σύνολο
της ελληνικής παραγωγής. Οι «τεμπέληδες», οι «κλέφτες» και οι
«χαραμοφάηδες» ήταν αυτοί, οι οποίοι στήριζαν την ακμή της γερμανικής
οικονομίας. Οι Έλληνες, δηλαδή, ήταν διπλά θύματα των ίδιων ανθρώπων.
Να τελειώνει λοιπόν το παραμύθι των «άτιμων» και «παρασιτικών»
Ελλήνων, οι οποίοι από «τύψεις» νιώθουν την ανάγκη να «κεράσουν» τους
«τίμιους» και εργατικούς Γερμανούς μια μπύρα. Καμία ανάγκη δεν έχουν οι
Έλληνες να κεράσουν ανθρώπους, οι οποίοι εργάζονται λιγότερο από τους
ίδιους και ζούνε καλύτερα, εξαιτίας της λεηλασίας των άλλων και όταν δεν
τους φτάνουν συμπληρώνουν τις ελλείψεις τους με δανεικά. Αν κάποιοι
πρέπει να «κεράσουν» κάποιους, αυτοί είναι οι Γερμανοί, επειδή χρωστάνε
στους Έλληνες. Οι Γερμανοί πρέπει ν’ αρχίσουν να σκέφτονται τις
αποζημιώσεις που χρωστάνε και ν’ αφήσουν τα ψέματα
Αφού λοιπόν είδαμε ότι το «παραμύθι» των «παρασιτικών» Ελλήνων δεν
ισχύει, θα εξετάσουμε το «παραμύθι» των «απατεώνων» Ελλήνων. Οι Γερμανοί
όπου βρεθούν κι όπου σταθούν κατηγορούν τον ελληνικό λαό ότι
«κατασκεύασε» τα ψευδή στοιχεία, για να μπει στο «σαλόνι» του ευρώ. Τον
κατηγορούν με την απολυτότητα του ρατσιστή, λες και αναφέρονται σε
φυσικό πρόσωπο. Τον κατηγορούν, όπως δεν τους αρέσει να τους κατηγορούν
τους ίδιους για τη συμμετοχή τους στα εγκλήματα των Ναζί.
Λες και ο ελληνικός λαός σύσσωμος πήρε το μολύβι και το χαρτί και
έβαζε σ’ αυτό ό,τι του κατέβαινε στο κεφάλι, για να μπερδέψει τους
«τίμιους» Ευρωπαίους. Να τους μπερδέψει, για να μπει στο «σαλόνι» των
πλουσίων; Ποιο «σαλόνι»; Ποιων «πλουσίων»; Η ζώνη του Ευρώ είναι η «αρένα» των «θηρίων».
Γιατί να μπουν οι Έλληνες μέσα σ’ αυτήν και μάλιστα με ψευδή στοιχεία;
Ποιο θα μπορούσε να είναι το κέρδος τους από μια τέτοια ενέργεια;
Θα περιγράψουμε ένα απλό παράδειγμα, για να καταλάβει κάποιος το πόσο
πολύ μας «δουλεύουν» κάποια κτήνη. Πόσο υποτιμούν τη νοημοσύνη μας. Οι
άνθρωποι είναι απερίγραπτοι. Ούτε σαν ζώα με ελάχιστη δυνατότητα
κατανόησης δεν μας υπολογίζουν. Μιλάμε για εξοργιστικά πράγματα. Αν
πιάσεις έναν σκύλο από τα αυτιά, για να τον βάλεις σε ένα κλουβί με ένα
λιοντάρι, θ’ αντιδράσει. Θα χτυπιέται και θα σε δαγκώνει όπου και όπως
μπορεί. Θα σε δαγκώνει ακόμα και το πιο άκακο σκυλί. Γιατί; Γιατί θα
αρνείται να μπει στο κλουβί. Γιατί θα θέλει να επιβιώσει. Γιατί αυτό
επιβάλουν τα ένστικτά του.
Το αντίστοιχο συμβαίνει με τα κράτη. Τα κράτη είναι κι αυτά θηρία.
Μπορεί να ανήκουν όλα στο ίδιο είδος, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι μπορούν
να συνυπάρξουν σε μια κοινή φωλιά. Δεν θέλει ένα ασθενές κράτος να μπει
στον ίδιο νομισματικό χώρο με άλλα ισχυρότερα. Γιατί; Γιατί θα το
κατασπαράξουν. Γι’ αυτόν τον λόγο δεν θέλει να μπει στο ίδιο νομισματικό
«κλουβί» με ισχυρότερούς του,έστω κι αν ποιοτικά είναι όμοιοί μεταξύ
τους. Κράτη είναι όλα, με τα ίδια συμφέροντα και με τα ίδια ένστικτα,
αλλά η διαφορά ισχύος αλλάζει πλήρως τα δεδομένα.
Αν, δηλαδή, η Ελλάδα κατηγορούνταν από τους εταίρους της για
«κατασκευή» στοιχείων, θα έπρεπε αυτό να συμβαίνει για το αντίθετο
αποτέλεσμα. Φυσιολογικά η Ελλάδα θα έπρεπε, ακόμα κι αν πληρούσε τα
κριτήρια της νομισματικής Ένωσης, να το «κρύβει». Θα έπρεπε να δείχνει
πιο άσχημα στοιχεία, προκειμένου να εξασφαλίσει την ασφάλειά της. Θα
έπρεπε να παριστάνει την «άρρωστη», προκειμένου να μην την βάλουν στο
ίδιο νομισματικό «κλουβί» με τη Γερμανία ή τη Γαλλία. Ένα «κλουβί», το
οποίο θυμίζει εκείνα τα κλουβιά των παράνομων μονομαχιών μέχρι θανάτου. «Κλουβί», όπου ο μόνος κανόνας είναι ότι δεν υπάρχουν κανόνες.
Ποιος λογικός άνθρωπος δεν θα προφασιστεί αδιαθεσία μπροστά σε ένα
κλουβί, όπου τον περιμένει ένας «λυσσασμένος» Τάισον; Πόσο χαζός μπορεί
να είναι ένας πραγματικά άρρωστος, ο οποίος θα παραποιήσει στοιχεία, για
να εμφανιστεί «υγιέστερος»; Αυτό ακριβώς ήταν η Ε.Ε. με τον τρόπο με
τον οποίο οργανώθηκε. Ένα κοινό ευρωπαϊκό «κλουβί», το οποίο συμφέρει
μόνον τους ισχυρούς της Ευρώπης. Μια τέτοια κοινή οικονομία άνισων
κρατών ήταν θέμα χρόνου να οδηγήσει στη «σφαγή» των αδυνάτων.
Η Ελλάδα τώρα κατηγορείται ότι, ενώ ήταν πραγματικά «άρρωστη»,
αλλοίωσε τα στοιχεία των εξετάσεών της, προκειμένου να μπει και να
«επωφεληθεί». Ένας «άρρωστος» με 41 πυρετό και πλήρη αδυναμία, βιαζόταν
να μπει στο «κλουβί», για να επωφεληθεί εις βάρος του θηριώδη «Τάισον».
Το αποτέλεσμα ήταν αυτό που βλέπουμε και είναι το αποτέλεσμα της λογικής
πορείας των πραγμάτων. Όταν σε έναν χώρο επιτρέπεται η ελεύθερη και
χωρίς όρους διακίνηση ανθρώπων, προϊόντων, υπηρεσιών και κεφαλαίων,
ευνόητο είναι ότι μέσα σε ελάχιστο χρόνο τα πάντα θα τα «κατακτήσουν» τα
μεγάλα και ισχυρά κράτη.
Όταν επιτρέπεται η ελεύθερη αγοραπωλησία ακίνητων ιδιοκτησιών μέσα σε
έναν χώρο, ευνόητο είναι ότι τα πάντα θα αγοραστούν από τους πλούσιους
πολίτες των πλούσιων χωρών. Από τα πιο σημαντικά μέχρι τα πιο ασήμαντα.
Οι μεγάλες εταιρείες των μεγάλων κρατών θα καταπιούν το κεφάλαιο των
μικρών κρατών. Οι άπειροι καλύτερα αμειβόμενοι εργαζόμενοι των μεγάλων
κρατών θ’ αρχίσουν να σαρώνουν τις μικροϊδιοκτησίες των φτωχών χωρών.
Δεν υπήρχε δηλαδή κάτι το μυστήριο ή το απρόβλεπτο στην πορεία των
πραγμάτων. Όλοι γνώριζαν εξ’ αρχής τι θα ακολουθήσει. Όλοι γνώριζαν ότι ο
«άρρωστος» θα καταρρεύσει στο πρώτο χτύπημα. Ποιος στοιχηματίζει πάνω
του; Κανένας… γιατί γνωρίζει το μέλλον του, χωρίς να είναι προφήτης. Δεν
υπήρχε δηλαδή μια «κουρτίνα» άγνοιας για το τι θα συμβεί στους
αδύνατους εξαιτίας της ΟΝΕ. Όλοι γνώριζαν ότι οι ισχυροί θα λεηλατήσουν
την Ελλάδα με μια συγκεκριμένη ιμπεριαλιστική μεθοδολογία, η οποία είναι
πάντα ίδια. Θα την ωθούσαν στον υπερδανεισμό, για να της δημιουργήσουν
τεράστια χρέη, ώστε από εκεί και πέρα να την υποδουλώσουν, αποσπώντας
της τα πάντα.
Γνωστές πρακτικές είναι αυτές, τις οποίες οι ιμπεριαλιστές εφάρμοσαν
σε όλα τα μήκη και τα πλάτη του Πλανήτη στο σύνολο του χρόνου. Το μόνο
παράξενο στην περίπτωση αυτήν είναι η παθητική συμπεριφορά των Ελλήνων.
Το μόνο παράξενο είναι ότι οι Έλληνες δεν αντέδρασαν. Δεν αντέδρασαν ως
φυσιολογικοί άνθρωποι, οι οποίοι βρίσκονται απέναντι σε ένα τέρας. Δεν
αντέδρασαν ούτε σαν φυσιολογικά «ζώα», που βρίσκονται απέναντι σε ένα
λιοντάρι. Τι έγινε; «Υπνωτίστηκαν». «Παραμυθιάστηκαν», επειδή οι
ιμπεριαλιστές είχαν εξασφαλίσει τη συνεργασία κάποιων Ελλήνων προδοτών.
Υπήρχαν συνεργάτες των ιμπεριαλιστών «μέσα» στο ελληνικό «στρατόπεδο» και αυτοί έκαναν τη ζημιά στους Έλληνες.
Οι ιμπεριαλιστές, δηλαδή, πέτυχαν τους στόχους τους, γιατί εξασφάλισαν τη μη αντίδραση των Ελλήνων. Τα κατάφεραν, γιατί έλεγχαν την προπαγάνδα στην Ελλάδα.
Έλεγχαν τα ΜΜΕ των διαπλεκομένων, οι οποίοι δεν διέφεραν σε κανένα
σημείο από τους κουκουλοφόρους γερμανοτσολιάδες του παρελθόντος. Οι
γερμανικές εταιρείες τους τάιζαν με μίζες και δωράκια και αυτοί τις
εξυπηρετούσαν στο ακέραιο. Αυτοί οι δωσίλογοι προπαγανδιστές «τάισαν»
σκουπίδια στους Έλληνες και τους υπνώτισαν. Τους έπεισαν για την
«ισχυρή» Ελλάδα, η οποία μπορεί να «διακριθεί» μέσα στο «κλουβί». Τους
έπεισαν για αληθινές «ευκαιρίες», οι οποίες ναι μεν υπήρχαν, αλλά
απλούστατα δεν ήταν εφικτές για τους αδυνάτους. Μπορεί να είναι αλήθεια
ότι πίσω από τον Τάισον υπάρχει μια επιταγή ενός εκατομμυρίου ευρώ, αλλά
ελάχιστοι λογικοί άνθρωποι τη θεωρούν ευκαιρία.
Το κόλπο, για να επιτύχει αυτή η προπαγάνδα, ήταν ότι
αποπροσανατόλισαν τους Έλληνες. Τους έβαλαν στο κυνήγι ενός ψευδοστόχου.
Του ψευδοστόχου ότι έπρεπε ν’ αποδείξουν πως είναι ικανοί να μπουν στην
ευρωζώνη. Τους έκλεισαν και το «μάτι», ώστε να τους αφήσουν να
πιστεύουν ότι δήθεν μπορούν να χρησιμοποιήσουν και αθέμιτα μέσα για να
το καταφέρουν. Αποδείχθηκε για μια ακόμα φορά ότι ο άνθρωπος ελέγχεται
πιο εύκολα από τα ζώα.
Δεν μπορείς να κλείσεις στο «μάτι» σε ένα κουνέλι και να το πείσεις
ότι μπορεί να «χιμήξει» στο κλουβί με το λιοντάρι. Όσα μαρούλια κι αν
του τάξεις, δεν πρόκειται να το «πείσεις». Μόνον οι άνθρωποι γίνονται τόσο ηλίθιοι, που να τους περιγελάνε τα κουνέλια.
Αυτό έκαναν οι Γερμανοί σε συνεργασία με τους προδότες
γερμανοτσολιάδες. Έπεισαν τους Έλληνες πως είναι κάτι «θετικό» η
εισαγωγή στο κοινό νόμισμα μιας κοινής νομισματικής ζώνης και πως το
μόνο «αρνητικό» ήταν το μεγάλο εξωτερικό χρέος. Τους έβαλαν να κοιτάνε
το χρέος και δεν έβλεπαν τι πραγματικά σημαίνει κοινή νομισματική ζώνη.
Λίγη γνώση να είχαν οι Έλληνες, θα μπορούσαν ν’ αποφύγουν την παγίδα.
Γνώση, του τι συνέβαινε σε ανάλογες περιπτώσεις στον κόσμο. Στο
Εκουαδόρ, για παράδειγμα, έγιναν τα ίδια πράγματα, αλλά χωρίς καθόλου
«τρυκ». Εκεί τα πάντα εξελίχθηκαν στις πραγματικές τους διαστάσεις. Οι
Αμερικανοί, για να «κατακτήσουν» το ανεξάρτητο Εκουαδόρ, έκαναν τα ίδια
πράγματα.
Στηρίζοντας οι Αμερικανοί στο Εκουαδόρ διεφθαρμένες κυβερνήσεις, του
δημιούργησαν τεράστιο δημόσιο χρέος. Όταν αυτό το χρέος έφτασε σε
επίπεδο να μην μπορεί να εξυπηρετηθεί, το ανάγκασαν σχεδόν με τη βία να
«δολαριοποιήσει» την οικονομία του. Ανάγκασαν δηλαδή το Εκουαδόρ —με το
τρομερό χρέος και την ανύπαρκτη οικονομία— να μπει στη ζώνη του δολαρίου
και άρα να έχει ως επίσημο νόμισμά του το δολάριο. Γιατί; Για να το
λεηλατήσουν σε βαθμό τέτοιο, που να του αφαιρέσουν την ελευθερία.
Οι ΗΠΑ —με τόνους δολαρίων— μπήκαν στο Εκουαδόρ και άρπαξαν τα πάντα.
Μέσα σε ελάχιστο χρόνο γη, υποδομές και δημόσιες επιχειρήσεις έγιναν
αμερικανικές ιδιοκτησίες. Κινδύνεψε το δολάριο από την αδυναμία του
Εκουαδόρ να δανειστεί; Οι ΗΠΑ του δάνειζε, γιατί αυτό τις συνέφερε.
Όμως, ο λαός δεν παραμυθιάστηκε. Ο λαός αντέδρασε στη φτώχεια της
δολαριοποίησης. Αντέδρασε και το σύστημα κατέστειλε τις αντιδράσεις του
βίαια. Δεν υπήρχε εκεί ένας «Σημίτης» να τους «εξηγήσει» για το νέο
«ισχυρό» Εκουαδόρ, εξαιτίας του δολαρίου. Να τους πείσει ότι πρέπει να
πανηγυρίζουν που πήραν τη «βόμβα» στα χέρια τους.
Αυτό ακριβώς έγινε στην Ελλάδα. Στην Ελλάδα, για να καταφέρουν οι
Γερμανοί την «εκουαδοροποίησή» της, «δούλεψαν» τους Έλληνες. Μέσω
δωσίλογων προδοτών, Καραμανλίδων, Παπανδρέηδων, Μητσοτάκηδων και
Σημίτηδων, τους έπεισαν ότι το να μπουν στο Ευρώ είναι ένας μεγάλος
στόχος. Τους έπεισαν για την «ισχυρή» Ελλάδα. Τους έπεισαν να κάνουν
μόνοι τους αυτό, το οποίο φυσιολογικά δεν θα το έκαναν ούτε με τη βία.
Τους έπεισαν ότι το μόνο ζητούμενο της ισχύος είναι ο περιορισμός του
εξωτερικού χρέους. Τους έπεισαν να πατήσουν στο κενό, το οποίο το
«σκέπαζε» το «σεντόνι» του εξωτερικού χρέους και δεν καταλάβαιναν τι
υπάρχει από κάτω. Τους έπεισαν να κάνουν ό,τι τους βόλευε και κατόπιν
μπήκαν στην Ελλάδα και τη ρήμαξαν.
Ό,τι δεν θα τολμούσαν να διεκδικήσουν από την Ελλάδα ακόμα και οι Ναζί, το διεκδικεί σήμερα η Γερμανία.
Τώρα εμφανίζουν την Ελλάδα σαν απειλή για το Ευρώ, όχι γιατί αυτή είναι
τέτοια, αλλά για να δώσουν απλά μερίδιο στην ελληνική λεηλασία και
στους υπόλοιπους Ευρωπαίους και Αμερικανούς. Την εμφανίζουν σαν απειλή,
για να νομιμοποιήσουν τους κερδοσκόπους να ξεκινήσουν το ξεκοκάλισμά
της. Τα θηρία έχουν αγελαία συνείδηση και αφήνουν και σε άλλα όμοιά τους
να πάρουν το μερίδιό τους. Γι’ αυτόν τον λόγο η οικονομία του 3% της
ευρωζώνης εμφανίζεται σαν απειλή για την ίδια την ευρωζώνη, ενώ θα
μπορούσε το πρόβλημα να λυθεί μόνον από τη Γερμανία. Αρκεί να δει
κάποιος το εμπορικό «ισοζύγιο» μεταξύ των δύο κρατών και θα το
καταλάβει.
Μαζί με τις διεκδικήσεις συνεχίζεται βέβαια και το «δούλεμα». Γι’
αυτόν τον λόγο τώρα η ναζιστικού τύπου γερμανική κυβέρνηση προσπαθεί να
μετατρέψει τον γερμανικό λαό σε συνένοχό της, βάζοντας στο στόχαστρό του
τους Έλληνες. Προσπαθούν να κάνουν τον τεράστιο γερμανικό λαό εχθρικό
προς τους Έλληνες, για να τους τρομοκρατήσουν. Μόνοι τους οι Γερμανοί
έβαλαν τους Έλληνες σε μια «παρανομία» που δεν τους συνέφερε και στη
συνέχεια τους εκβιάζουν με την παρανομία αυτήν.
Τους εκβιάζουν, προκειμένου να την αποσιωπήσουν, γιατί, ενώ θεωρητικά
οι Έλληνες παρανόμησαν, πρακτικά μόνον οι Γερμανοί απειλούνται από τη
δημοσιοποίησή της, γιατί μόνον αυτοί κέρδισαν από την ελληνική
παρανομία. Τους εκβιάζουν, όπως ένας αλήτης παιδεραστής εκβιάζει το
ανήλικο θύμα του ότι δεν το συμφέρει ν’ αποκαλύψει την παρανομία του,
γιατί παρανόμησε και το ίδιο, εφόσον η πράξη θεωρείται παράνομη. Γι’
αυτόν τον λόγο σήμερα οι Γερμανοί αναλώνονται σε ηθικολογίες.
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΤΡΑΪΑΝΟΥ στο eamb-ydrohoos
***
Ο εχθρός είναι εδώ, ο εχθρός δεν είναι αλλού.
***
Παραπομπές για μελέτη
