Εάν θέλεις να διαλύσεις τον κοινωνικό ιστό μιας χώρας,
στοχοποίησε τη μεσαία τάξη της. Το αποτέλεσμα θα είναι ακριβώς όπως και
το να πάει κανείς εν ψυχρώ σε έναν άνθρωπο και να του σπάσει τη
σπονδυλική στήλη.
Στη δεύτερη περίπτωση αφήνεις κάποιον παράλυτο, στην πρώτη μια ολόκληρη κοινωνία. Η αλήθεια είναι ότι τρία βασανιστικά χρόνια τώρα η μεσαία τάξη στη χώρα μας... τα έχει δει όλα. Την έχουν στήσει στα τρία μέτρα τρεις
κυβερνήσεις και την πυροβολούν παντού κατά ριπάς. Με μειώσεις μισθών, με τέλη, με υπερφορολόγηση, με αβάσταχτα χαράτσια αλλά και με μια σειρά αποφάσεων που την έφτασαν στον πάτο. Το κακό είναι ότι όλα αυτά δεν έχουν τέλος. Τα νέα μέτρα που βρίσκονται στη φάση της υλοποίησης αλλά και όσα ακολουθούν και βρίσκονται προ των πυλών (όπως η ένταξη ακόμη και των εκτός σχεδίων οικοπέδων στο καθεστώς των αντικειμενικών αξιών, το νέο φορολογικό κ.λπ.) πάλι σημαδεύουν τη ραχοκοκαλιά του έθνους. Το πάλαι ποτέ «κόμμα των νοικοκύρηδων» βιώνει τη μεγάλη ανατροπή της καθημερινότητας και της ζωής του. Βρίσκεται προ των πυλών της «διάλυσης», εάν η κυβέρνηση δεν αλλάξει πορεία τώρα αμέσως με συγκεκριμένη πυξίδα.
Η χώρα αυτή κατάφερε ό,τι κατάφερε διαχρονικά χάρη στη μεσαία τάξη. Είτε ήταν το εμπόριο είτε ήταν η ναυτιλία, είτε οι αστοί που δημιουργούσαν, η χώρα «πάτησε» αναπτυξιακά πάνω σε αυτούς για να πετύχει το θαύμα σε δύσκολες εποχές. Αν θέλει πράγματι η κυβέρνηση να δημιουργήσει συνθήκες αναγέννησης, πρέπει να βρει τρόπους και μέτρα στήριξης της ραχοκοκαλιάς της οικονομίας και της κοινωνίας. Να τολμήσει να ανατρέψει τη σημερινή εικόνα που, όσο αναπαράγεται και ανακυκλώνεται, θα βυθίζει την πατρίδα στην ατέλειωτη ύφεση. Η μεσαία τάξη πνέει τα λοίσθια. Ηδη αρχίζει και εκδηλώνεται η αντίδρασή της σιωπηλά, όπως συμβαίνει ανά τους αιώνες στις «επαναστάσεις» των αστών. Το κίνημα «δεν έχω, δεν πληρώνω» (πρώτα το φαγητό των παιδιών μου και ύστερα οι φόροι) φουντώνει σε όλο και περισσότερες οικογένειες. Τα όσα συνέβησαν με τα τέλη κυκλοφορίας είναι απλώς η κορυφή του παγόβουνου. Εάν η κυβέρνηση δεν συνειδητοποιήσει την πραγματική κατάσταση στην οποία βρίσκεται η μεσαία τάξη, τότε η στάση πληρωμών που έρχεται (λόγω αδυναμίας και όχι ιδεολογίας) θα προκαλέσει ένα εκρηκτικό περιβάλλον και θα ανατρέψει σχεδιασμούς και δεσμεύσεις. Θα τινάξει στον αέρα τα πάντα. Εκείνα που χρειάζονται είναι λογική και ευαισθησία.
Πριν να είναι εντελώς αργά...
Πηγή
Στη δεύτερη περίπτωση αφήνεις κάποιον παράλυτο, στην πρώτη μια ολόκληρη κοινωνία. Η αλήθεια είναι ότι τρία βασανιστικά χρόνια τώρα η μεσαία τάξη στη χώρα μας... τα έχει δει όλα. Την έχουν στήσει στα τρία μέτρα τρεις
κυβερνήσεις και την πυροβολούν παντού κατά ριπάς. Με μειώσεις μισθών, με τέλη, με υπερφορολόγηση, με αβάσταχτα χαράτσια αλλά και με μια σειρά αποφάσεων που την έφτασαν στον πάτο. Το κακό είναι ότι όλα αυτά δεν έχουν τέλος. Τα νέα μέτρα που βρίσκονται στη φάση της υλοποίησης αλλά και όσα ακολουθούν και βρίσκονται προ των πυλών (όπως η ένταξη ακόμη και των εκτός σχεδίων οικοπέδων στο καθεστώς των αντικειμενικών αξιών, το νέο φορολογικό κ.λπ.) πάλι σημαδεύουν τη ραχοκοκαλιά του έθνους. Το πάλαι ποτέ «κόμμα των νοικοκύρηδων» βιώνει τη μεγάλη ανατροπή της καθημερινότητας και της ζωής του. Βρίσκεται προ των πυλών της «διάλυσης», εάν η κυβέρνηση δεν αλλάξει πορεία τώρα αμέσως με συγκεκριμένη πυξίδα.
Η χώρα αυτή κατάφερε ό,τι κατάφερε διαχρονικά χάρη στη μεσαία τάξη. Είτε ήταν το εμπόριο είτε ήταν η ναυτιλία, είτε οι αστοί που δημιουργούσαν, η χώρα «πάτησε» αναπτυξιακά πάνω σε αυτούς για να πετύχει το θαύμα σε δύσκολες εποχές. Αν θέλει πράγματι η κυβέρνηση να δημιουργήσει συνθήκες αναγέννησης, πρέπει να βρει τρόπους και μέτρα στήριξης της ραχοκοκαλιάς της οικονομίας και της κοινωνίας. Να τολμήσει να ανατρέψει τη σημερινή εικόνα που, όσο αναπαράγεται και ανακυκλώνεται, θα βυθίζει την πατρίδα στην ατέλειωτη ύφεση. Η μεσαία τάξη πνέει τα λοίσθια. Ηδη αρχίζει και εκδηλώνεται η αντίδρασή της σιωπηλά, όπως συμβαίνει ανά τους αιώνες στις «επαναστάσεις» των αστών. Το κίνημα «δεν έχω, δεν πληρώνω» (πρώτα το φαγητό των παιδιών μου και ύστερα οι φόροι) φουντώνει σε όλο και περισσότερες οικογένειες. Τα όσα συνέβησαν με τα τέλη κυκλοφορίας είναι απλώς η κορυφή του παγόβουνου. Εάν η κυβέρνηση δεν συνειδητοποιήσει την πραγματική κατάσταση στην οποία βρίσκεται η μεσαία τάξη, τότε η στάση πληρωμών που έρχεται (λόγω αδυναμίας και όχι ιδεολογίας) θα προκαλέσει ένα εκρηκτικό περιβάλλον και θα ανατρέψει σχεδιασμούς και δεσμεύσεις. Θα τινάξει στον αέρα τα πάντα. Εκείνα που χρειάζονται είναι λογική και ευαισθησία.
Πριν να είναι εντελώς αργά...
Πηγή