Του Π. Ήφαιστου
Οι κυπριακές προεδρικές εκλογές δεν είναι κομματικές εκλογές.
Ως εκ της φύσεως του θεσμού είναι υπερκομματικές. Όμως, κομματικά
ψήφισε το 75% των κυπρίων. Σεβαστή σίγουρα η ψήφος των πολιτών. Σεβαστοί
ως άτομα οι δύο κομματικοί υποψήφιοι. Σεβαστή η πολιτειακή νομιμότητα.
Οι αποφάσεις συλλογικής αυτοκτονίας και συλλογικής ευθανασίας, όμως, δεν
είναι σεβαστές γιατί αφορούν όλους. Επιδέχονται αυστηρή κριτική.
Αναμφίβολα, το τιμητικό και ηρωικό 25% του Γιώργου Λιλλήκα υπέρ μιας αλλαγής πλεύσης δεν είναι και λίγο.
Για
δύο μόλις μονάδες χάθηκε η ιστορική ευκαιρία μιας νέας αφετηρίας και
ενός προσανατολισμού διεξόδου. Στα δύο εκατέρωθεν κόμματα υπάρχουν
πολλοί ψηφοφόροι –βασικά οι περισσότεροι– οι οποίοι το 2004 ψήφισαν
εναντίον του σχεδίου Αναν και συνεχίζουν να μην θέλουν να γίνουν
υποτελείς των νέο-Οθωμανών. Τους καλούν τώρα να ψηφίσουν, από την μια το
«ΑΚΕΛ για να σωθεί το κόμμα» και από την άλλη το «ΔΗΣΥ για να
κτυπήσουμε τους κομμουνιστές και να φύγει το ΑΚΕΛ». Παρά τα συνθήματα η
αλήθεια είναι ότι οι ηγεσίες τους στα εθνικά και στα οικονομικά ζητήματα
είναι πανομοιότυπες. Εν τέλει, όμοιος ομοίου αεί πελάζει.
Μια άλλη πολιτική στάση στον δεύτερο γύρο είναι πιο λογική, πιο ορθολογιστική και πιο συμφέρουσα: Αποχή
ή λευκό. Αυτή την φορά ανέξοδα οι πολίτες να ξεγυμνώσουν την Ανανική
«σχολή». Άλλο τα «ποσοστά» και άλλο ο συνολικός αριθμός των ψήφων. Ο
πρώτος να πάρει «υψηλά ποσοστά» αλλά λίγους ψήφους. Εάν για παράδειγμα
ψηφίσουν μόνο εκατό άτομα και εάν ένας εκ των δύο πάρει τους 70 ψήφους
θα έχει 70% αλλά μόνο 70 ψήφους. Έτσι, η πολιτειακή νομιμότητα θα
διαφυλαχθεί αλλά ο διζωνικός και μνημονιακός Ανανιστής Βασιλιάς θα είναι
γυμνός. Οι κύπριοι πολίτες να αποστείλουν ένα διττό μήνυμα: Στις δύο
κομματικές ηγεσίες να μαζευτούν. Στην τρόικα να μην τους θεωρούν
αυτονόητα αναλώσιμους.
Με άξονα αυτό το ηρωικό 25% η κοινωνία να αυτό-οργανωθεί και να αυτό-θεσμιστεί για να μπορέσει να αντισταθεί. Αυτό θα μετρήσει τους επόμενους μήνες και τα επόμενα χρόνια. Επειδή αναπόδραστα επέρχονται πολλά δεινά, οι πολίτες του ηρωικού 25% μαζί
με όλους τους κομματικά εγκλωβισμένους πολίτες απαιτείται στο πλαίσιο
της πολιτειακής νομιμότητας να αναζητήσουν μια νέα πολιτική προσέγγιση
πέραν των σάπιων παλαιοκομματικών δομών. Να συγκροτηθεί ένα μεγάλο
υπερκομματικό πολιτικό φάσμα στην βάση κοινωνικά σμιλευμένων θέσεων.
Αυτό-οργάνωση της κοινωνίας στην βάση λογικών άμεσης δημοκρατίας:
Αδιάκοπες λαϊκές συνελεύσεις και αποφάσεις, συνέδρια, πολιτικές
συζητήσεις στις πλατείες, διοργανώσεις στα πανεπιστήμια και παρεμβάσεις
στα μέσα ενημέρωσης. Ένα κύμα αντίστασης απέναντι στην επερχόμενη
λαίλαπα. Αυτή είναι και μια ελπιδοφόρα χαραμάδα πως οι κύπριοι δεν θα
βρεθούν αφοπλισμένοι και άβουλοι μπροστά στην λαίλαπα που επέρχεται.
Τα δε δύο κόμματα να τα ξεχάσουμε. Για αντικειμενικούς λόγους είναι ήδη παρελθόν! Είναι
κωμικοτραγικό και ταυτόχρονα ιλαροτραγικό το εξής: Ανεξάρτητα του τι
θέλουν οι δύο Ανανιστές υποψήφιοι, ακόμη και εάν αποφασίσουν να κάνουν
στροφή 180ο το σύμπαν θα λειτουργεί, θα αποφασίζει και θα ενεργεί στην βάση του προγενέστερου πολιτικά βεβαρημένου Ανανικού μητρώου τους.
Κωμικοτραγικοί
και ιλαροτραγικοί είναι και οι πανηγυρισμοί του επιτελείου του ΔΗΣΥ για
τα πιθανά μεγάλα ποσοστά του δεύτερου γύρου.
Για να κάνουν τι; Κάθε λογικός πολίτης ξέρει ότι εξ αντικειμένου μόνο
οι υπερκομματικές προτάσεις του Γιώργου Λιλλήκα θα μπορούσαν,
ενδεχομένως, να μας οδηγήσουν σε μια βιώσιμη διέξοδο. Αυτοί τι θα κάνουν
τώρα; Αυτά που διακήρυσσαν το 2003-4 συμπράττοντας και συνηγορώντας για
την κατάργηση της Κυπριακής Δημοκρατίας; Αυτά που διακήρυσσαν το
2004-2012 μηδίζοντας εις τα Σούσα! Αυτά που δήλωσαν για υπογραφή του
μνημονίου χωρίς διαπραγματεύσεις; Μήπως νομίζουν ότι τους διασώζει η
κομματική ψήφος; Σφάλλουν! Ου γαρ οίδασι τι ποιούσι! Τα ρόπαλα της τρόικας και των θηρίων της διεθνούς πολιτικής θα τσακίζουν κεφάλια αδιακρίτως.
Όπου πήγαν τρόικες τις δύο τελευταίες δεκαετίες τα «κόμματα» που τις έφεραν τάχιστα εκμηδενίστηκαν.
Ακριβώς, ιλαροτραγικό είναι σίγουρα και το γεγονός ότι ο βίος αμφοτέρων
των κομμάτων –το κόμμα το οποίο «θριάμβευσε» και το κόμμα το οποίο
«διασώθηκε»– θα είναι βραχύς. Αμφότερα τα κόμματα, σύντομα θα
αυτό-διαλυθούν εν μέσω ερειπίων: Τα αβάστακτα μνημόνια, τα διαδοχικά
κουρέματα, οι συνοδευτικές εκβιαστικές πιέσεις για το κυπριακό ζήτημα, η
οικονομική καταστολή, η κοινωνική καταστολή, οι αξιώσεις εκποίησης των
πάντων και μετατροπής των πολιτών σε είλωτες, η σίγουρη πολιτική
απομόνωσή μας, το νέο-Οθωμανικό θηρίο που καιροφυλαχτεί και που τώρα
τρίβει τα χέρια του και οι άσπονδοι διεθνείς κομματικοί και άλλοι
«φίλοι» που θα ελιχθούν για να πάρουν μερίδιο της κυπριακής γεωπολιτικής
πίττας.
Το μέλλον ενός «Ανανιστή» προέδρου μαζί και της Κυπριακής Δημοκρατίας είναι τραγικό:
Το πολιτικά βεβαρημένο πολιτικό του παρελθόν προκαλεί ντόμινο δυσμενών
αποφάσεων για την Κύπρο και τον ίδιο. Υπό δε τις συνθήκες μνημονίων και
κρίσης θα εξωθείται να διαδραματίζει ρόλο κομπάρσου ενός θιάσου του
παραλόγου. Πρωταγωνιστές θα είναι ξένοι και θα παίζεται το δράμα
διάλυσης και εξανέμισης της Κυπριακής Δημοκρατίας.
Ο νέος Πρόεδρος σύντομα να μετατραπεί σε μια τραγική φιγούρα τροχονόμου του πήγαινε-έλα των τεχνοκρατών της τρόικας,
των χρηματοοικονομικών ληστών και των αντιπροσώπων των δυνάμεων που θα
συναλλάσσονται υπόγεια για την διανομή του υποθαλάσσιου πλούτου μας. Οι
συναλλαγές θα γίνονται πίσω από τις πλάτες της πλειοψηφίας των κυπρίων
πολιτών οι οποίοι εάν δεν αυτό-οργανωθούν ως κοινωνικό σώμα θα
αποδυναμώνονται μέρα με την μέρα. Η λεία δεν είναι μόνο το φυσικό αέριο
αλλά και η γεωπολιτική θέση της Κύπρου. Όποιος βλέπει κάτι άλλο
νεφελοβατεί.
Επέρχονται
Μνημόνια, εκβιασμοί, φαύλος κύκλος ύφεσης, ανεργία και εκποιήσεις,
τουρκικές απειλές και αξιώσεις να «βάλουμε τα σύμβολα και τις σημαίες
στο μπαούλο μας».
Οι εναντίον μας επιθέσεις θα είναι θηριώδεις και ανελέητες. Γι’ αυτό η
κοινωνία όπως είπαμε θα πρέπει να αυτό-οργανωθεί και να αυτό-θεσμιστεί
για να αντισταθεί. Ως κοινωνικό σώμα και όχι ως κόμματα γιατί κόμματα
είτε δεν θα υπάρχουν ή θα υπάρχουν μόνο οι σκιές τους.
Η αυτό-οργάνωση του κοινωνικού σώματος σε υπερκομματική βάση με άξονα το ηρωικό 25%, όμως, επιβάλλεται για ένα ακόμη λόγο: Όπως
και στην Ελλάδα και αλλού η νέα εξουσία για να μπορέσει να εκτελεί τις
εντολές της τρόικας θα οδηγηθεί σε δεσποτεία και αυταρχισμό. Προσθέστε
την αναβίωση ισχυρών τάσεων ρεβανσισμού δεξιοκομμουνιστικών και
γριβομακαριακών προδιαγραφών που θα βρικολακιάσουν απαρχαιωμένους
εμφυλίους του προηγούμενου αιώνα.
Τέλος, συνιστάται η μελέτη των θέσεων του Νταβούτογλου στο Στρατηγικό βάθος και του Εναλλακτικές Κοσμοθεωρίες. Η
μελέτη της «ισλαμικής κοσμοθεωρίας» όπως την περιγράφει ο σημερινός
υπουργός εξωτερικών της Τουρκίας δείχνει πόσο μεγάλο λάθος ήταν η
υπερψήφιση Ανανιστών υποψηφίων. Πλέον, η διζωνική εκτέλεση κοντεύει
επικίνδυνα. Ένας παρά φύση διζωνικός γάμος θα καταστήσει τους κύπριους
νέο-Οθωμανούς υποτελείς. Μεταβατικά θα τους διοικούν εξωντικά κάποιοι
εγχώριοι δουλόφρονες γενίτσαροι.
«Όλα για τους τούρκους» ήταν ένα πανό πίσω από κύπριο πολιτικό που μιλούσε στην Άγκυρα.
Ποιος ήταν; «Δεν θυμάμαι». Ενόσω θα μας σέρνουν στην φωλιά της Άγκυρας
θα επωάζονται και θα ξεθαρρεύουν εγχώριοι μεταπράτες, δουλόφρονες,
εθελόδουλοι, γενίτσαροι και άλλα ελεεινά υποχείρια της ξενοκρατίας.
Επείγει τα μέλη της κυπριακής κοινωνίας να αυτό-οργανωθούν, να
αυτό-θεσμιστούν και να οργανώσουν την αντίστασή τους. Μια κακής ψήφου
μύρια κακά έπονται.
Π. Ήφαιστος – P. Ifestos
www.ifestosedu.gr – info@ifestosedu.gr
