Ένας Μασόνος αποκαλύπτει το σχέδιο «Ελληνική κρίση» από το 2008

H μυστική “λύση” των Rothschild για το ελληνικό “πρόβλημα”

Δημοσιεύτηκε για πρώτη φορά στις 18 Μαΐου 2008

Η Ελλάδα επιλέχτηκε για να παίξει το ρόλο του κράτους μέλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης σε πτώχευση, προκειμένου να "δημιουργήσει" το μεγάλο πρόβλημα για το οποίο η Ευρωπαϊκή Ένωση πρόκειται να "βρει" τη "λύση" σύντομα.

από τον Jean d'Eau, Βουδαπέστη (Henrymakow.com) / μετ. ΚΟΚΚΙΝΟΣ ΟΥΡΑΝΟΣ

Ένας φίλος μου που είναι τώρα ένα απογοητευμένο υψηλόβαθμο μέλος της Εβραϊκής Μασονίας στη Βουδαπέστη μου είπε τι έρχεται όσον αφορά την ελληνική κρίση.

Η Ελλάδα επιλέχτηκε για να παίξει το ρόλο του κράτους μέλους σε πτώχευση της Ευρωπαϊκής Ένωσης, προκειμένου να "δημιουργήσει" το μεγάλο πρόβλημα για το οποίο η Ευρωπαϊκή Ένωση πρόκειται να "βρει" τη "λύση" σύντομα.

ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΠΑΪΣΙΟΣ "ΕΧΕΙ ΠΑΘΕΙ ΜΕΓΑΛΗ ΖΗΜΙΑ Ο ΚΟΣΜΟΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΤΗΛΕΟΡΑΣΗ"

- Γέροντα, τώρα υπάρχει τέτοια τηλεοπτική επικοινωνία, ώστε το ίδιο λεπτό μπορεί να δει κανείς γεγονότα που συμβαίνουν στην άλλη άκρη της γης.- Μόνον τον εαυτό τους δεν βλέπουν οι άνθρωποι, όλο τον κόσμο τον βλέπουν. Τώρα καταστρέφεται ο κόσμος από το μυαλό του. Δεν είναι ότι τους καταστρέφει ο Θεός.


- Γέροντα, η τηλεόραση κάνει πολύ κακό.-Αν κάνει, λέει! Ήρθε κάποιος και μου έλεγε: "Η τηλεόραση, Πάτερ, είναι καλή". "Καλά είναι τα αυγά, του λέω, άμα τα ανακατέψης όμως με κουτσουλιά, άχρηστα γίνονται". Έτσι γίνεται και με την τηλεόραση και το ραδιόφωνο. Σήμερα, αν ανοίξεις το ραδιόφωνο, για να ακούσεις μια είδηση, πρέπει να ανεχθείς να ακούσεις και ένα τραγούδι, γιατί, μόλις τελειώσει ένα τραγούδι, θα πει μια είδηση. Παλιά δεν ήταν έτσι. Ήξερες τι ώρα θα έλεγε την είδηση στο ραδιόφωνο, τακ, άνοιγες και άκουγες. Τώρα είσαι υποχρεωμένος να

Παγκόσμιο σοκ! Πέφτει η Ισπανία! Παραιτήθηκε ο διοικητής της Κεντρικής Τράπεζας! Μιλάνε για πεσέτα! Ραγδαίες εξελίξεις!

Προφανώς είμασταν συνωμοσιολόγοι όταν λέγαμε ότι η Ελλάδα θα αποτελέσει τον πυροκροτητή έτσι; Δοξάστε τον Γιωργάκη που κάνει τα μπάνια του την ώρα που δεκάδες χιλιάδες Ευρωπαίοι θα λουστούν στο αίμα. Όπως λούζονται οι Έλληνες εδώ και δύο χρόνια.

Γράφει ο Γιάννης Αγγελής

Η κρίση χρέους μεταφέρει ταχύτητα τους προβολείς της από την Ελλάδα στην άλλη άκρη της Ευρωζώνης στην Ιβηρική.

Η κυβέρνηση της Μαδρίτης φαίνεται να έπαιξε το χαρτί του οικονομικού εκβιασμού στην ΕΚΤ και μάλλον χάνει την παρτίδα. Ο διοικητής της Κεντρικής Τράπεζας Miguel Αngel Fernandez Ordonez (photo) παραιτήθηκε, σύμφωνα με τρέχουσες πληροφορίες, πριν λήξει η θητεία του, όταν αντέδρασε στην απόπειρα της κυβέρνησης να “φορτωθεί” η διάσωση της Bankia -και των άλλων τραπεζών που ακολουθούν- στους μηχανισμούς έκτακτης βοήθειας της ΕΚΤ.

Στον αστερισμό της Διεθνούς Πτωχοτραπεζοκρατίας

Ένα διανοητικό πείραμα αναδεικνύει την υποταγή μας στο σκεπτικό της ολιγαρχίας του χρηματοπιστωτικού συστήματος. 

Μετά από το κραχ του 2008 οι κυβερνήσεις Αμερικής και Ευρώπης γρήγορα συνειδητοποίησαν μια σκληρή πραγματικότητα: οι τράπεζες χρωστούσαν η μία στην άλλη και καμιά τους δεν είχε την παραμικρή ελπίδα να πληρώσει τα χρέη της. Το ίδιο και η συντριπτική πλειονότητα των ιδιωτών, είτε αυτοί ήταν πελάτες τραπεζών με στεγαστικά και πιστωτικές που μετατράπηκαν σε βουνό μετά από μια απόλυση ή μείωση μισθών, είτε επιχειρήσεις που έχασαν την πελατεία τους ή βρέθηκαν με ακάλυπτες επιταγές πελατών την ώρα που είχαν εκδώσει οι ίδιες μεταχρονολογημένες
επιταγές σε προμηθευτές.

Κώστας Βαξεβάνης: Οι τράπεζες και ο νέος καπιταλισμός

Στα παλιά, καλά γουέστερν, οι ληστείες στις τράπεζες στηρίζονταν στη βία και όχι τόσο στην εξυπνάδα. Τρεις καουμπόηδες με μαντήλια στο πρόσωπο έμπαιναν στην τράπεζα, σήκωναν το χρήμα κι έφευγαν γρήγορα για να πιουν τα ποτά τους σε κάποιο διπλανό σαλούν, αφήνοντας τον τραπεζίτη σε απόγνωση. Αυτά στον κινηματογράφο. Στην πραγματικότητα, κανένας τραπεζίτης δεν ήταν ποτέ σε απόγνωση, ούτε και είναι, παρά μόνο αν δεν κερδίζει όσα θέλει. Ως τη δεκαετία του ’70 ο καπιταλισμός λειτουργούσε με έναν απλό τρόπο. Όποιος έβγαζε κάποιο κέρδος από τη δουλειά του, το κατέθετε στις τράπεζες. Οι τράπεζες χρησιμοποιούσαν αυτό το κέρδος για να κάνουν τις δικές τους επενδύσεις. Χρηματοδοτούσαν αυτή την αλυσίδα του καπιταλισμού, κέρδος-επένδυση, φτιάχνοντας έναν κύκλο επενδυτικό, αλλά περισσότερο ένα όνειρο. Το όνειρο της συνεχούς ευημερίας.