
Υποστήριξε ότι η ισορροπία ανάμεσα στον πληθυσμό και τα αποθέματα τροφής μπορεί να επιτευχθεί μέσω πολέμων, λιμών και επιδημιών.
Η ενσωμάτωση του νόμου του Μάλθους στην δαρβινική θεωρία της εξέλιξης διαμόρφωσε τον «κοινωνικό δαρβινισμό», θεωρία ευρέως διαδεδομένη στις ΗΠΑ και στην Αγγλία που στην ουσία υποβαθμίζει την κοινωνία σε ζούγκλα και νομιμοποιεί τη λεηλασία του κόσμου από την άρχουσα τάξη καθώς και τα εγκλήματα της κατά της ανθρωπότητας.