Ο ΚΥΠΡΙΟΣ ΕΝ ΕΤΗ 2009

Τελικά είμαστε για να ‘μαστε. ‘Ότι κι αν πουν για λλόου μας εν αλήθκεια. ΄Εχουμε χάσει το ππούσουλαν που το πολλή φαϊ, το πολλή ρουσφέττη, το πολλή παθητικό σεξ και την αφαίρεση της πρωτοβουλίας για τα πάντα. Έχουμε παραιτηθεί από το να σκεφτόμαστε, να δημιουργούμε, να αναλαμβάνουμε πρωτοβουλίες αλλά και να παίρνουμε αποφάσεις για τη ζωή μας. Στο τέλος της ημέρας θέλει τα κι ο κώλος μας γιατί αρέσκει μας κατά βάθος τούτη η τεμπελωσύνη και η ευθυνοφοβική στάση αφού εν μας ξαρκεί που τα χόμπυ μας που είναι η μάππα που πρέπει να θωρούμε, γιατί αλλιώς εν έχει τίποτε άλλο να κάμνουμε άμα ούλλοι οι άλλοι θωρούν όπως τους μανιακά φανατισμένους γκρίζους λύκους που θωρούν ελληνική σημαία και κριτικάρουν το διαιτητή, τον πορτάρη, τον επιθετικό και το νερουλλά της ομάδας παντείς κι αν επαίζαν τζείνοι ήταν να παίζουν καλλύττερα… τρομάρα τους. Τους αππάρους και να σαλαβατούν για τες στημένες κούρσες και γι αυτό εχάσαν το twin που ήταν σίουρο (εδώ γεννίεται η εύλογη απορία ήντα εξακολουθούν να τα μπίουν ακόμα???). Τα μπούκικα που παίζουν ακόμα και για το αν ο ΣΑΚΗΣ εν gay ή όχι, το σουβλί που εν η πιο σταθερή παρηορκά και πάει πολλά με την κάσπεργκ αλλά και με την κεό (πάντα πρέπει να υπάρχει ένα δίδυμο αριστερού – δεξιού αλλιώς εν έχει action). Το καπαρούι που καταφεύγουν επειδή εβαρεθήκαν να βουρούν την κάθε ξιπασμένη, αλαφρόμυαλη, αππωμένη κυπραία (ου έφυε μου) που τη μια δια σου το χώρις να το ζητήσεις κι από την άλλη λαλεί σου NO επειδή εν της άρεσε που της είπες ότι η φιλενάδα της εν τσουλλή επειδή θωρεί σε και τρέχουν τα σάλλια της. Τον καφέ σε Café που βρίσκονται μόνο δίπλα που πολυσύχναστους δρόμους για να φαίνονται τα παπούτσια τους, το παντελονούι το μαρκάτο αλλά και για να τους θωρούν όσοι περνούν ότι εν κι αυτοί εκεί. Το γυμναστήριο που εν πολλά in αφού μπορούν να μοστράρουν ο ένας στον άλλο σαν τον Rambo με τον Van Dam και να χαϊρεντίζονται μπροστά που τους καθρέφτες και μετά στις παραλίες.

Εβολευτίκαν γενικά και εμπήκαν στο καβούκι τους... εχάσαν και την πρωτιά αλλά και τον κυρίαρχο ρόλο του άντρα. Κάμνουν μυς για να τους δέιχνουν ο ένας του άλλου αφού στις γκόμενες δείχνουν μόνο τη θυληκιά τους πλευρά μπας και κακοφανηστούν οι φαουσούες τους και μετά κρατούν τους μούτρα και κάνουν απεργία από το κρεβάτι (το μ…. και καράβι σέρνει λένε… εμείς γιατί το έχουμε κάνει εθνικό ύμνο?).

Διερωτόμαι όμως, έτσι θα επράτταν κι όλοι μεγάλοι προγόνοι μας, έτσι θα ανέχονταν να καταντήσουν, να βολεύονταν κι αυτοί και να κρύβονται πίσω από σκιές καπιταλιστικού φασισμού, νεοναζιστικού φεμινισμού, κοινωνικού βιασμού και περιθωριοποίησης? Δε νομίζω… ξυπνάτε ρε και πάρτε το ρόλο σας, πάρτε πίσω αυτά πού δικαιωματικά σας ανήκουν και σας ανήκουν πολλά παραπάνω από αυτά που έχετε…!

Υ.Γ. εφανταστήκετε πως θα μεγαλώσει ο γιος μας άμα εμείς έχουμε υποκύψει και προσκυνάμε χεσμένες ποδιές, άβουλους πολιτικούς και φουστανούθκια?

Ξυπνάτε ρεεε...

ΕΜΕΙΣ ΚΙ ΑΥΤΟΙ

Έχω λίγες σκέψεις κατά νου και λέω να τις θέσω ενώπιον σας. Δε θα γράψω για πράγματα που αφορούν εμένα ως άτομο αλλά όλους μας. Μιλώ για ερωτήματα που ταλανίζουν το μυαλό αρκετά χρόνια τώρα και δυστυχώς όσο περνάει ο καιρός αυτά πληθήνουν, μεγαλώνουν κι οργιάζουν! Το θέμα είναι διαχρονικό όπως καταλάβατε και αφορά αυτούς που εκμεταλλεύονται εμάς για να ικανοποιήσουν τις αρρωστημένα άπληστες φιλοδοξίες τους. Σωστά καταλάβατε, μιλούμε γι’ αυτούς που κοντά μισό αιώνα μας τυφλώνουν, πουλώντας μας ψεύτικες ελπίδες για ένα καλύτερο αύριο…

Ξεκινώ και λέω, δεν είναι αξιοθαύμαστο το πόσο ικανοί είναι οι πολιτικοί μας? Δεν είναι απίστευτο το γεγονός ότι μας δείχνουν την εκτίμησή τους μέσα από τα έργα και τα λόγια τους? Δεν είναι αξιοπερίεργο το γεγονός ότι μας θυμούνται μόνο όταν θέλουν την ψήφο μας και μετά φορούν το ίδιο παραπλανητικά αηδιαστικό προσωπείο, κάθε φορά που βγαίνουν για δηλώσεις? Όλα αυτά ξεκινούν και τελειώνουν κάθε πέντε χρόνια, κάνοντας ένα κύκλο που έχει αρχή, μέση και τέλος, όπως δηλαδή ένα καλά στοιχειοθετημένο παραμύθι.

Κάθε πενταετία λοιπόν, χρονιά των εκλογών, αυτούς τους «κυρίους» τους φορεί η τρύπα του βελονιού και ξεκινούν να τάζουν στον κόσμο όλο, δημιουργώντας στον απλό, αδαή αλλά και φιλόδοξο κομπλεξικό Κυπραίο το αίσθημα ότι έχει μέσον. Τον επισκέπτονται στο σπίτι, στη δουλειά, στο δρόμο, επικοινωνούν μαζί του με όλα τα μέσα όπως TV, ράδιο, προσωπικά γράμματα, email, επισκέψεις σε σπίτια, συλλόγους, καφενεία ακόμη και σε νοσοκομεία, προσπαθώντας να του πουλήσουν την εύνοια και τη φιλία τους με λόγια ψεύτικα κι επιφανειακά. Δεν το κρύβω πως έχουν ξεπεράσει μερικές φορές τα όρια κι έχουν ρωτήσει και για προσωπικά θέματα κόσμο που έχουν βρει από τις «πηγές» τους (αν είναι ποτέ δυνατόν και μετά σου λένε προστασία προσωπικών δεδομένων… κλαμπαρχιδιές με ροζ μπικίνια, συγνώμη κύριε Μπαμπινιώτη αλλά έπρεπε να το ξεστομήσω).

Η αμέσως επόμενη στιγμή των εκλογών τους βρίσκει είτε να πετούν, είτε να σέρνονται. Τότε είναι που βγάζουν τα προσωπεία τους και γίνονται αυτοί που πραγματικά είναι, οι κοινώς ονομαζόμενοι τράουλλοι! Ε, και γιατί τράουλλοι θα μου πεις κυρία μου και σου απαντώ γιατί κι αυτοί το ίδιο κτηνά είναι που το μόνο που θέλουν είναι να τρών, να γαμούν και να ρέσσουν. Η μόνη κύρια διαφορά είναι το γεγονός ότι το ζώο ο τράουλλος δε μπορεί να είναι πλεονέκτης κι αλάζωνας!

Καλά καλά, θα επιχειρηματολογήσω και λέω, πότε είδατε για τελευταία φορά πολιτικάντη να βγεί και να πει την αλήθεια και τα πράγματα με το όνομα τους για θέματα που αφορούν το καλό του κοσμάκη? Πότε έχετε δει πολιτικάντη να βγει και να διαφωτίσει τον κόσμο για το πραγματικό του συμφέρον? Πότε έχετε δει πολιτικάντη να έχει βγει στους δρόμους για να ανοίξει τα μάτια του κόσμου για θέματα που είναι πάνω από το δικό του προσωπικό συμφέρον ή του κόμματος του? Πότε έχετε δει πολιτικάντη να έχει βγει να κάνει δηλώσεις για ένα θέμα που αφορά τον κοσμάκη και να μην είναι όλο υπεκφυγές και ευγενικές θεωρητικές μαλακίες? Πότε έχετε δει απάντηση πολιτικάντη που να είναι απάντηση επί της ουσίας κι όχι αλαφρόμυαλες ευθυνοφοβικές μαλακίες? Πότε έχετε δει πολιτικάντη να έχει πάρει θέση για θέματα που αφορούν το δημόσιο καλό με κόστος την προσωπική του ευμάρεια? Πότε έχετε συναντήσει πολιτικάντη που να μη φοβάται να μιλήσει ανοικτά για θέματα που υπάρχουν ακόμα ανοικτές πληγές χωρίς την έγκριση του κόμματός του για το τι θα πει? Πότε έχετε δει πολιτικάντη να στέκεται ενώπιον όλων και να απολογείται αναλαμβάνοντας το μερίδιο ευθύνης που του ανήκει? Πότε έχετε δει πολιτικάντη να έχει πληρώσει για τις μαλακίες που έχει διαπράξει έναντι του λαού? Πότε έχετε δει πολιτικάντη να έχει πάει φυλακή για παρανομίες, φοροδιαφυγές, αθέμιτο πλουτισμό, συνομωσίες κι ένα σωρό άλλα, σε βάρος του απλού κοσμάκη?

Η απάντηση για όλα αυτά τα καίρια ερωτήματα αγαπητέ αναγνώστη είναι μονολεκτικά περιεχτική… Σχεδόν ποτέ!

Ε, μπράβο σε μας τότε! Μας αξίζουν τα μύρια!

Ναι κυρίες και κύριοι, εμείς φταίμε αφού μας βομβαρδίζουν κάθε μέρα με τα παραμύθια και τα μισόλογα τους κι εμείς, ο απλός κοσμάκης, τους εκλέγουμε κάθε φορά για να μας εκπροσωπούν. Εμείς πρέπει να τους δώσουμε την κλωτσιά στον κώλο κι όχι αυτοί σε μας, εμείς να τους δείξουμε πόσο τους απαξιούμε με το να τους γυρίσουμε την πλάτη. Δε θα δούμε ποτέ άσπρη μέρα, όσο ανεχόμαστε σιωπηλά όσα αυτοί κάνουν και ξεστομίζουν ανενόχλητοι. Για να βρούμε τη χαμένη μας φωνή και για να ανακτήσουμε τις θαμμένες, για δεκαετίες δυνάμεις μας, πρέπει απλά να ορθώσουμε σ’ αυτούς το ανάστημά μας, τη φωνή μας αλλά και τη ψήφο μας που ζητιανεύουν όπως τους ψευδοζητιάνους που έχει γεμίσει ολόκληρο το νησί.

Τη θες κύριε μου τη ψήφο μου? Απόδειξε μου ότι την αξίζεις, με τη στάση σου, τις πράξεις σου, τον τρόπο ζωής σου. Χρειάζεται να περάσεις εξετάσεις ήθους, ευσυνειδησίας, αγωνιστικότητας, σεβασμού στον πολίτη, στο περιβάλλον και στην πατρίδα από όλους εμάς και με ελάχιστο βαθμό το ενενήντα τα εκατό για να την πάρεις αλλιώς, έλα να δεις τι θα πάρεις…. Παλιόσκυλο πολιτικάντη.

ΕΔΩ Ο ΚΟΣΜΟΣ ΧΑΝΕΤΑΙ ΚΙ ΕΜΕΙΣ ΟΥΔΕΝ… ΧΑΠΑΡΙ!

Ε ναι, αυτό είναι... ακριβώς όπως τα λέτε! Έχουμε βοσκήσει και σήμερα, όπως κάθε μέρα άλλωστε που μας αφήνουν στο λιβάδι με τα αγνά χημικά, τα βιολογικά απόβλητα και τη μηδενική διαφθορά σε όλα τα επίπεδα, για να βοσκήσουμε. Εκεί που η γη είναι παρθένα και γόνιμη μόνο για ηλεκτρονικά παντζάρια κι οι γεωργοί της είναι ατάλαντα, ανεύθυνα κι ανεγκέφαλα, πολιτικά στελέχη που έχουν για να μας φυλάνε τα πιστά τους κομματόσκυλα που μας βάζουν στη σειρά για να σκύψουμε! Πραγματικά ένα πράγμα εξακολουθώ να μην καταλαβαίνω όμως ακόμα, το γιατί δεν μας έχουν υποβιβάσει τη γλώσσα μας σε αυτή που πραγματικά μας θέλουν να μιλάμε, την προβατίσια...Μπεεε;

Αγαπητοί άγνωστοι φίλοι και φίλες,


Μακάρι όλοι μας να έχουμε το δικαίωμα της ελεύθερης βούλησης,
Και της ελεύθερης έκφρασης για όσο είμαστε εν ζωή!


Καλή τύχη...