Ποιος Ευθύνεται για τις Ζημιές;
Η διαχείριση που άσκησε η επίσημη Ε/κ πλευρά στην πρόσφατη Έκθεση του ΓΓ του ΟΗΕ (Νοέμβριος-Δεκέμβριος 2010) αποτελεί επανάληψη όσων έγιναν με το Ανακοινωθέν Χριστόφια-Ταλάτ της 23ης Μαΐου 2008. Τα ίδια πρόσωπα διαχειρίστηκαν παρόμοια πράγματα και κάθε φορά είχαμε τα ίδια αρνητικά αποτελέσματα που μας πάνε βήμα-βήμα στην συντριβή.
Το Κοινό Ανακοινωθέν Χριστόφια-Ταλάτ της 23ης Μαΐου 2008, καθόρισε λύση με «νέο συνεταιρισμό» των δύο «συνιστώντων states», το οποίο προκάλεσε θύελλα αντιδράσεων διότι επανέφερε την επιχειρηματολογία Τουρκίας-Ντενκτάς του 1963-64 ότι η Κυπριακή Δημοκρατία ήταν ΣΥΝΕΤΑΙΡΙΣΜΟΣ που διαλύθηκε με την αποχώρηση της Τ/κ κοινότητας το 1963. Εκείνη την τουρκική θέση ΕΝΤΑΦΙΑΣΕ το ψήφισμα του ΣΑ/ΟΗΕ 186 του 1964, το οποίο αναγνώρισε την Κυβέρνηση Μακαρίου ως συνέχεια της Κυπριακής Δημοκρατίας χωρίς την συμμετοχή των Τ/κ. Δεκαετίες μετά - Μάιο 2008 - ο «νέος συνεταιρισμός» νεκρανάστησε την τουρκική επιχειρηματολογία. Αλλά, οι σύμβουλοι του Προέδρου χαρακτήριζαν τις ανησυχίες ακατανόητες και παράδοξες (είναι καταγραμμένες οι δηλώσεις τους) αφού –κατά την άποψή τους- το Ανακοινωθέν αποτελούσε πρόοδο και βελτίωση! Ένα μήνα μετά την «πρόοδο και βελτίωση», τον Ιούνιο του 2008, η Τουρκία με ΗΠΑ-Αγγλία επιδίωξαν να μπήξουν την «πρόοδο» (!) σε ψήφισμα του ΣΑ/ΟΗΕ. Η Κυπριακή Δημοκρατία, όπως παραδέχτηκε ο Κυβερνητικός Εκπρόσωπος- με σύμμαχο κυρίως την Ρωσία κατάφερε να αποτρέψει τον κίνδυνο. Όμως, αργότερα (Ιούνιο 2010), δυστυχώς, μπήκε στο ψήφισμα 1930 του ΣΑ/ΟΗΕ και πλέον περιλαμβάνεται σε κάθε αναφορά της Τουρκίας (ΗΠΑ, Αγγλίας κ.ά.) για το Κυπριακό. Η ζημιά έγινε. Αλλά τουλάχιστον, έμαθε κάτι η διαπραγματευτική ομάδα που φέρει και την ευθύνη;
Πρόσφατα, δημοσιοποιήθηκε η Έκθεση του ΓΓ/ΟΗΕ για την οποία η ίδια ομάδα προσώπων που συνεχίζει να διαχειρίζεται το Κυπριακό εξέφρασε την ικανοποίησή της για τα θετικά στοιχεία. Δεν αντιλήφθηκε σοβαρά αρνητικά, όπως χρονοδιάγραμμα εντός του πρώτου τριμήνου 2011. Ούτε αντιλήφθηκε επιδίωξη για ανατροπή της αρχής που συμφωνήθηκε στην έναρξη των διαπραγματεύσεων ότι, «τίποτα δεν είναι συμφωνημένο αν δεν συμφωνηθούν όλα». Ούτε είδε την στρέβλωση σχετικά τις καλές υπηρεσίες του ΓΓ/ΟΗΕ και το ψήφισμα 186, που ο δημοσιογράφος Φ. Στυλιανού εντόπισε. Ευτυχώς, ο Ρώσος αντιπρόσωπος στο ΣΑ διέκρινε τις σοβαρές ζημιές και αντέδρασε έντονα σε εκείνα που οι δικοί μας αρμόδιοι όφειλαν για χίλιους λόγους να αντιληφθούν πρώτοι. Μετά τις αντιδράσεις πρωτίστως της Ρωσίας, το Συμβούλιο Ασφαλείας κατέληξε σε ψήφισμα με αλλαγμένο κείμενο συγκριτικά με την αρχική έκθεση του ΓΓ/ΟΗΕ. Έτσι, τα αρνητικά μειώθηκαν και το χρονοδιάγραμμα για το πρώτο τρίμηνο δεν υιοθετήθηκε.
Είναι φανερό ότι η διαπραγματευτική ομάδα δεν μαθαίνει από τα παθήματά της. Το χειρότερο είναι που το πάθημα της «23ης Μαΐου» και η επανάληψη με το πρόσφατο πάθημα στην Έκθεση του ΓΓ είναι τα αποτελέσματα της ίδιας πολιτικής για τα οποία δεν φταίει κάποιος προηγούμενος Πρόεδρος! Πώς θα ήταν τα πράγματα εάν ακολουθούσαμε άλλη πολιτική; Αν επιμέναμε σε εφαρμογή της Συμφωνίας της 8ης Ιουλίου με την στήριξη από τα 5 μόνιμα μέλη του ΣΑ/ΟΗΕ; Πως θα ήταν τα πράγματα σήμερα εάν τερματίζαμε τις ενταξιακές της Τουρκίας συνδέοντάς τις άμεσα με το Κυπριακό; Θα ήταν καλύτερα αν επιμέναμε στην συμμαχία με την Γαλλία αντί της Αγγλίας;
Σήμερα, έχουμε μπροστά μας τα αποτελέσματα μιας πολιτικής που κρίθηκε στην πράξη και παράγει ζημιές. Ζημιές που συνεχώς τρέχουμε εκ των υστέρων να μειώσουμε. Αυτή η πολιτική μια κατάληξη μπορεί να έχει: την βήμα-βήμα καταβαράθρωση και στο τέλος, η συντριβή θα προβληθεί ως η εφικτή λύση υπό τις περιστάσεις.
Κώστας Μαυρίδης - ακαδημαϊκός
Υ.Γ. Τις προάλλες, στέλεχος των ΕΔΥ αρθρογράφησε («Χαραυγή») προσωπικά εναντίον της αρθρογραφίας μου που διαπιστώνει σοβαρές ζημιές στην τελευταία Έκθεση του ΓΓ/ΟΗΕ. Για το στέλεχος των ΕΔΥ -«από ό,τι διάβασε και απ΄ ό,τι κατάλαβε» όπως δηκτικά δηλώνει-, η Έκθεση περιέχει κέρδη και όχι ζημιές. Τα γεγονότα που ακολούθησαν έδωσαν την απάντηση. Επιπλέον, η προτροπή μου είναι να συνεχίσει να με διαβάζει αλλά με περισσότερη προσοχή για να μην αποδίδει σε μένα γραφόμενα που βρίσκονται σε άρθρο του κ. Α. Κουταλιανού.
