Την δημιουργία ένος οικονομικού ΝΑΤΟ μιας τεράστιας ευρωατλαντικής
οικονομικής συμμαχίας με το όνομα TAFTA εξήγγειλε χτες και επίσημα ο
Πρόεδρος των ΗΠΑ Μπάρακ Ομπάμα. Η εξαγγελία έγινε στον αντίποδα της
Ευρασιατικής ένωσης που υπογράφεται
την 1η Μαϊου και συνιστά την
αντίστοιχη ανασύσταση ενός οικονομικού "Συμφώνου της Βαρσοβίας".Ο Ομπάμα εξέφρασε δημοσίως τη βούληση της Ουάσιγκτον για μία συμφωνία που θα οδηγήσει στη δημιουργία ζώνης ελεύθερου εμπορίου.
«Σήμερα ανακοινώνω ότι θα ξεκινήσουμε διαπραγματεύσεις για μία ευρεία διατλαντική εμπορική και επενδυτική συνεργασία με την Ευρωπαϊκή Ενωση, επειδή το εμπόριο που είναι ελεύθερο και δίκαιο στον Ατλαντικό στηρίζει εκατομμύρια καλά αμειβόμενες αμερικανικές θέσεις εργασίας», δήλωσε ο Αμερικανός πρόεδρος στην ομιλία του State of the Union.
Πληροφορίες είχαν από καιρό διαρρεύσει από την Ουάσιγκτον που περιέγραφαν μια κολοσσιαία ενιαία διατλαντική αγορά εμπνεύσεως Α.Μέρκελ, όπου το μόνο εμπόδιο που υπάρχει μέχρι στιγμής είναι ο απομονωτισμός ορισμένων ισχυρών οικονομικών κύκλων των ΗΠΑ.
Στην μέση αυτών των δύο γιγαντιαίων σχηματισμών (μην ξεχνάμε ότι με την Ευρασιατική Ένωση άμεσα συνδεδεμένη θα είναι και η λέσχη των BRICS) θα βρίσκεται η Ελλάδα! Η οποία μπορεί ως οικονομικό μέγεθος να μην μπορεί να συγκριθεί με το εύρος των ανωτέρω σχηματισμών αλλά γεωστρατηγικά, είναι το σημείο τριβής μεταξύ της ευρασιατικής και της ευρωατλαντικής "πλάκας".
Εν όψει της δημιουργίας του οικονομικού ΝΑΤΟ οι ΗΠΑ δείχνουν αποφασισμένες να "σκρινάρουν" τη ρωσική παρουσία στην περιφέρεια της ΕΕ, στην Ελλάδα.
Πολιτικοί αναλυτές ερμηνεύουν κατά αυτόν τον τρόπο την πρωτοφανή ανακοίνωση της εκπροσώπου του Στειτ Ντιπάρτμεντ, για την ανάγκη απόρριψης της ρωσικής προσφοράς για τις ΔΕΠΑ-ΔΕΣΦΑ.
Το ζήτημα είναι ότι οι ΗΠΑ θεωρούν ως αυτονόητη την παρουσία της Τουρκίας μέσα σε αυτό το οικονομικό ΝΑΤΟ βάζοντάς την από την πίσω πόρτα της ΕΕ και ξεπερνώντας τις αντιδράσεις των χωρών της Ιταλίας, Γερμανίας, και Αυστρίας.
Οπως επισημαίνουν οι αναλυτές, οι δύο πλευρές του Ατλαντικού, αντιμέτωπες με την οικονομική στασιμότητα και τον έντονο ανταγωνισμό από την Κίνα, αναζητούν λύσεις. Η ζώνη ελεύθερου εμπορίου είναι μία πρόταση που συζητείται εδώ και κάποιους μήνες. Την προηγούμενη εβδομάδα, οι ηγέτες της ΕΕ έδωσαν το πράσινο φως για να ξεκινήσουν οι διαπραγματεύσεις, εντάσσοντας το θέμα σε μία ευρύτερη ατζέντα όπου περιλαμβάνονται εμπορικές συζητήσεις με την Κίνα και την Ιαπωνία.
Υπέρ της πρότασης για αμερικανοευρωπαϊκή ζώνη ελεύθερου εμπορίου συνηγορούν και όλα τα στοιχεία για τις διεθνείς συναλλαγές.
Η ΕΕ και οι ΗΠΑ έχουν ήδη τη μεγαλύτερη, από πλευράς όγκου, εμπορική σχέση στην υφήλιο και πλήρης συμφωνία θα ένωνε την αμερικανική οικονομία με άλλες τέσσερις μεγάλες οικονομίες του κόσμου - τη Γερμανία, τη Γαλλία, τη Βρετανία και την Ιταλία.
Το διμερές εμπόριο μεταξύ ΗΠΑ και Ευρωπαϊκής Ενωσης ξεπερνά τα 600 δισ. δολάρια ετησίως, ενώ το εμπόριο των υπηρεσιών ανέρχεται στο 1,2 δισ. δολ. Οι αμερικανικές επιχειρήσεις έχουν επενδύσει περίπου 1,9 τρισ. δολ. στην ΕΕ, ποσό πολλαπλάσιο από τις αντίστοιχες επενδύσεις στην Κίνα.
Αντιστοίχως, οι ευρωπαϊκές επιχειρήσεις έχουν επενδύσει περίπου 1,6 τρισ. δολ. στις ΗΠΑ.
H επίτευξη διμερούς εμπορικής συμφωνίας μεταξύ ΗΠΑ και ΕΕ είναι ένα από τα πιο φιλόδοξα εγχειρήματα που έχουν αναληφθεί ποτέ, καθώς αφορά περίπου το ήμισυ του παγκόσμιου οικονομικού προϊόντος και σχεδόν το ένα τρίτο της ροής των διεθνών εμπορικών συναλλαγών.
Με δεδομένο, πάντως, ότι οι δασμοί μεταξύ των ΗΠΑ και της ΕΕ βρίσκονται ήδη σε χαμηλά επίπεδα, οι συζητήσεις αναμένεται να επικεντρωθούν σε άλλα ακανθώδη ζητήματα. Ενα εξ αυτών είναι τα αγροτικά προϊόντα και ειδικότερα τα γενετικά μεταλλαγμένα προϊόντα, που διακινούνται ελεύθερα στις ΗΠΑ, αλλά όχι στην Ευρωπαϊκή Ενωση.
«Οι διαπραγματεύσεις ανάμεσα στην Ευρωπαϊκή Ενωση και τις Ηνωμένες Πολιτείες θα θέσουν τη νέα βάση, όχι μόνον για το μελλοντικό διμερές εμπόριο μεταξύ μας και τις επενδύσεις - συμπεριλαμβανομένων των ρυθμιστικών θεμάτων - αλλά και για τη διαμόρφωση παγκόσμιων εμπορικών κανόνων», τόνισε χθες ο κ. Μπαρόζο.
Οι δηλώσεις Μπαρόζο έγιναν μετά τη δημοσίευση κοινής αναφοράς ΕΕ και ΗΠΑ που σηματοδοτεί και την επίσημη εισήγηση έναρξης των διαπραγματεύσεων. Στην εν λόγω αναφορά συμπεριλαμβάνεται και η πρώτη εκτίμηση για το κέρδος που θα αποκομίσουν οι δύο πλευρές από μια ενδεχόμενη συμφωνία. Συγκεκριμένα εκτιμάται ότι η οικονομία της ΕΕ θα έχει κέρδος πρόσθετης ανάπτυξης κατά 0,5% έως το 2027 και των ΗΠΑ κατά 0,4%, ενώ τα κέρδη σε ετήσια πρόσθετα έσοδα υπολογίζονται στα 86 δισ. ευρώ και τα 65 δισ. ευρώ αντίστοιχα.
Ο επίτροπος Εμπορίου της ΕΕ κ. Κάρελ ντε Γκαχτ πάντως προειδοποίησε ότι οι διαπραγματεύσεις θα είναι δύσκολες, κυρίως σε ό,τι αφορά την εναρμόνιση των προδιαγραφών πολλών προϊόντων καθώς και τις ρυθμίσεις που θα διέπουν την αγορά υπηρεσιών. Ο ίδιος, δε, εκτίμησε ότι δεν πρέπει να αναμένεται ολοκλήρωση των διμερών διαπραγματεύσεων πριν περάσουν δύο χρόνια.
Κατά τους αναλυτές, ένα από τα κομβικά και πιο δύσκολα σημεία των διαπραγματεύσεων ΕΕ και ΗΠΑ θα είναι εκείνες που αφορούν στον τομέα των αγροτικών προϊόντων. Η προηγούμενη απόπειρα για διμερή εμπορική συμφωνία, το 1998, είχε ναυαγήσει μετά τις πιέσεις της Γαλλίας, η οποία φοβόταν ότι η Ευρωπαϊκή Ενωση θα αναγκαζόταν να κάνει σημαντικές υπαναχωρήσεις στην αγροτική πολιτική.
Από την πλευρά τους, οι ΗΠΑ δυσανασχετούν έντονα με τους ευρωπαϊκούς περιορισμούς σε αμερικανικά γεωργικά προϊόντα και κυρίως τα γενετικά τροποποιημένα. Επ' αυτού, δε, ο κ. Μπαρόζο έστειλε ήδη εύγλωττο μήνυμα χθες, λέγοντας ότι η ΕΕ δεν θα αποδεχθεί συμβιβασμούς που άπτονται της υγείας των καταναλωτών.
Το θέμα των μεταλαγμένων είναι πολύ σημαντικό μιας και θα χτυπήσει άμεσα τον πυρήνα της καθημερινότητάς μας, και της υγείας μας. Αρκεί να σκεφτούμε την βρώση γενετικά τροποποιημένου φαγητού, και τις συνέπειες στην πνευματική, νοητική και φυσική μας κατάσταση, και θα θυμηθούμε άμεσα την ρήση του Πατροκοσμά "Τα πιάτα σας θα είναι γεμάτα, αλλά τα φαγητά δεν θα τρώγονται".
Τώρα ακούγεται ως δευτερεύον αλλά δεν είναι. Είναι πρωτεύον και θα μας αφορά όλους και τα παιδιά μας.
Φυσικά η Αμερικανοευρωπαϊκή ένωση είναι η προσπάθεια δημιουργίας αντίβαρου στην Ευρασιατική ένωση που θα ξεκινήσει επίσημα τον Mαϊο, και συγκεκριμένα την Πρωτομαγιά.
Η 1η Μαΐου 2013 ανακοινώθηκε επίσημα από τον Ρώσο πρόεδρο Vladimir Putin ως η ημερομηνία της υπογραφής της τελικής συμφωνίας για τη δημιουργία της Ευρασιατικής Ένωσης.
Η δημιουργία του νέου αυτού συνασπισμού που παραπέμπει στην ανασύσταση της πάλαι ποτέ κραταιάς Σοβιετικής Ένωσης, χωρίς όμως να εμπεριέχει τα απολυταρχικά εκείνα δεδομένα στην εσωτερική διακυβέρνησή της τα οποία ουσιαστικά την οδήγησαν και στην κατάρρευσή της.
Την Ευρασιατική Οικονομική Ένωση την οποία σε πρώτη φάση θα απαρτίζουν η Ρωσία, το Καζακστάν και η Λευκορωσία ενώ έχουν εκδηλώσει το έντονο ενδιαφέρον τους να πλαισιώσουν τη νέα Ένωση η Κιρκιζία, το Τατζικιστάν αλλά και η Ουκρανία φέρνοντάς την ουσιαστικά στα όρια της ΕΣΣΔ.
Βρισκόμαστε στην εποχή της δημιουργίας των υπερεθνικών κολοσών, ακριβώς όπως στο 1984 του George Orwell. Ας ελπίσουμε ότι δεν θα βγει αληθής και στην πρόβλεψή του για παγκόσμια ολοκληρωτικά καθεστώτα.
Σίγουρα ως απόρροια των ανωτέρω η γεωστρατηγική σημασία της Ελλάδας εκτοξεύεται κατακόρυφα στην ελληνική πολιτική ηγεσία εναπόκειται το αν θα μπορέσουμε να αξιοποιήσουμε προς όφελος των συμφερόντων της χώρας τις εξελίξεις αυτές ή αν θα συνθλιβούμε από την ευρωατλαντική και την ευρωασιατική "πλάκα".
ΠΗΓΗ
