Παρατηρώντας όλη αυτή την
αναμπουμπούλα που έχει προκύψει με την απαγόρευση του καπνίσματος στα
μαγαζιά και στους κλειστούς δημόσιους χώρους, προσπαθώ να θυμηθώ κάτι
παρόμοιο στα χρονικά της ζωής μου εν Ελλάδι και δεν βρίσκω κάτι.
Αναφέρομαι στο γεγονός ότι ποτέ ΤΟΣΟΙ πολλοί άνθρωποι, δεν κατάφεραν
μέσα σε ΤΟΣΟ λίγο χρόνο, να μας φλομώσουν με ΤΟΣΕΣ πολλές μαλακίες. Και
φυσικά η αναφορά πάει σε ιδιοκτήτες καφέ-μπαρ και μία μερίδα «θιγμένων»
καπνιστών.
Για να εξηγούμαι: Δεν εξετάζω την ουσία του αντικαπνιστικού νόμου. Δηλαδή, αν και το έχω κάνει ήδη,
δεν μπαίνω στη διαδικασία να εξετάσω αν ο νόμος είναι δίκαιος,
δημοκρατικός, φασιστικός, λογικός, ζημιογόνος, κλπ ή όχι. Ούτε μπαίνω
στη διαδικασία να εξετάσω τι συμβαίνει στο εξωτερικό. Αυτά συζητήθηκαν
εκτενώς πριν την εφαρμογή του νόμου, από όλες τις πλευρές και φαντάζομαι
ότι λίγο πολύ, τα ξέρουμε όλοι. Ο καθένας έχει το μυαλό του να σκεφτεί,
να αποφασίσει, να καταλήξει και φυσικά κάθε δικαίωμα να συνεχίσει να
έχει την άποψή του. Όλα καλά μέχρι εδώ.