Η Κυβέρνηση δέχτηκε την συμφωνία μεταξύ Τύμβιου-Τουρκίας για ανταλλαγή Ε/κ
γης στα κατεχόμενα με Τ/κ στις ελεύθερες περιοχές (συμφωνία που καταχωρήθηκε
στο ΕΔΑΔ) και η Κυβέρνηση θα πληρώσει 13 εκ. ευρώ για να αγοράσει την Τ/κ γη από
τον Τύμβιο. Στις 9/7/2012 ο Γεν Εισαγγελέας προέβαλε με δήλωσή του προς τα ΜΜΕ ότι
«η αγορά έγινε για λόγους δημοσίου συμφέροντος» δίνοντας στην περίπτωση
περιεχόμενο στο δημόσιο συμφέρον και εμμένοντας πως δεν αποτελεί προηγούμενο
αλλά ιδιαίτερη και ξεχωριστή περίπτωση. Τόσο η απόφαση καθεαυτό, όσο και χρόνος
και η αιτιολόγηση παραμένουν ακατανόητα.
Εξαρχής, επισημαίνεται ότι αν ήταν μια ιδιωτική
συμφωνία χωρίς νομικές και πολιτικές προεκτάσεις, δεν θα ασχολούμασταν. Όμως,
υπάρχουν σοβαρές προεκτάσεις που υπονομεύουν την έννομη τάξη της Κυπριακής
Δημοκρατίας προσδίδοντας αναγνώριση στην «Επιτροπή» και επηρεάζουν τα
δικαιώματα χιλιάδων Ε/κ. Αυτά προφανώς υιοθετούσε ο ίδιος ο Γεν Εισαγγελέας
μέχρι πρόσφατα όπως παραδέχτηκε. Άλλο αν τώρα άλλαξε επειδή (α) η Κυβέρνηση θα
πληρώσει 13 εκ για Τ/κ γη που αξίζει 21 εκ ευρώ και (β) «σε αυτήν υπάρχουν
σχολεία και άλλα υποστατικά». Αυτό είναι το σημερινό περιεχόμενο στο δημόσιο
συμφέρον! Μόνο που τέτοια επίκληση δημοσίου συμφέροντος με βάση αυτά τα δύο έχει
ελάχιστο βάρος μπροστά στο συντριπτικό βάρος που επιβάλλει η ανάγκη (α) για προστασία χιλιάδων ιδιοκτητών
αλλά και (β) για διαφύλαξη της
νομιμότητας ενάντια στην «Επιτροπή». Από το 2010, μετά την απόφαση του
ΕΔΑΔ για την «Επιτροπή» περιουσιών, η προστασία του δημοσίου συμφέροντος ήταν
επιτακτικό αίτημα που όμως δεν υιοθετήθηκε από την Γεν Εισαγγελεία. Οι αγωνιώδεις
εκκλήσεις μας για την υπέρτατη ανάγκη προστασίας του συντριπτικά μεγαλύτερου δημοσίου
συμφέροντος -όπως άλλωστε ΕΠΙΒΑΛΛΕΙ το Δικαστήριο της Ε.Ε. βάσει της απόφασης
Αποστολίδη-, δεν εισακούστηκαν. Και γίνεται επίκληση του δημοσίου συμφέροντος
επειδή η τιμή της γης είναι χαμηλή… Και με αποδοχή της συμφωνίας μεταξύ Τύμβιου
και μιας «Επιτροπής» η οποία λειτουργεί παράνομα στο έδαφος της Κυπριακής
Δημοκρατίας. Έτσι παραγνωρίζεται η προστασία των χιλιάδων ιδιοκτητών κατεχόμενης
περιουσίας και της νομιμότητας του κυπριακού κράτους που εύλογα πλήττονται από
ενέργειες όπως η συγκεκριμένη συμφωνία. Αν η σημερινή προσέγγιση περί δημοσίου
συμφέροντος συνιστά ευθυκρισία, καθένας μπορεί να το αξιολογήσει.
Στην δήλωση επαναλαμβάνεται –πολλές φορές- ότι η
αποδοχή της συμφωνίας δεν δημιουργεί προηγούμενο, ούτε ανοίγει δρόμο για
ανταλλαγές διότι αν κάποιος το δοκιμάσει η διαδικασία δεν το επιτρέπει ή θα πάρει
πολλά χρόνια μέχρι να φτάσει στο ΕΔΑΔ. Για ένα τόσο μεγάλο ζήτημα που αφορά
όλες τις κατεχόμενες περιουσίες, που επηρεάζει καθοριστικά το λεγόμενο
περιουσιακό και που άπτεται της Κυπριακής νομιμότητας, η νομική προστασία μας
δεν πηγάζει από την ουσία αλλά από την διαδικασία. Αυτό είναι φοβερή αδυναμία
με ένα εξίσου φοβερό λάθος. Πλέον η σημερινή απόφαση θα εμφανίζεται συνεχώς
μπροστά μας ως νομικό-πολιτικό προηγούμενο από την Τουρκία. Όταν η Τ. Λοιζίδου
κέρδισε την δίκη ενάντια στην Τουρκία, σωστά επεκτείναμε σε πολιτικό επίπεδο το
δικαίωμά της ώστε να απαιτούμε το αναφαίρετο δικαίωμα ιδιοκτησίας για όλους
ανεξαιρέτως. Τώρα, που θα το κάνει η Τουρκία, ποιος θα μας προστατεύει;
Το δημόσιο συμφέρον επηρεάζει αναπόφευκτα το
Κυπριακό και για αυτό απαιτείται στιβαρή πολιτική με διορατικότητα… Κρίνοντας
από το αποτέλεσμα, μερικοί δικοί μας με πράξεις τους το 1974 υπονόμευσαν την
κρατική νομιμότητα και κατέστησαν συνεργοί του εχθρού. Αν σήμερα ένας πολίτης
καταστεί εκ των πραγμάτων (συνειδητά ή ασυνείδητα) όργανο του καταχτητή και υπονομεύεται
η κρατική νομιμότητα, η προστασία του δημοσίου συμφέροντος επιβάλλει δράση
εντελώς διαφορετική από αυτήν την ανάλαφρη που επικράτησε. Σε πολιτικό επίπεδο,
πρόκειται για άλλο ένα κρίκο στην αλυσίδα παραχωρήσεων με την ψευδαίσθηση ότι ο
κατήφορος θα τελειώσει αν παραχωρήσουμε κάτι ακόμη. Και θα τελειώσει όταν θα
έχουν όλα παραχωρηθεί. Δεν γνωρίζουμε τις προθέσεις των εμπλεκομένων.
Γνωρίζουμε όμως από την πραγματικότητα ότι μερικοί ελάχιστοι μπορούν να ρίξουν
όλους μας στον γκρεμό. Όπως ξανάγινε.
Πηγή: http://mavridesc.blogspot.com/2012/07/blog-post_13.html
