ΑΠΟΨΕΙΣ

Πάλι Λάθος Ομιλία!

Για πρώτη φορά Πρόεδρος της Κύπρου προσφώνησε την Βουλή των Ελλήνων. Ο Πρόεδρος προερχόταν από την τριμερή συνάντηση στην Νέα Υόρκη (με Γ.Γ. ΟΗΕ και κατοχικό εκπρόσωπο), κορύφωση της ως τώρα φάσης των συνομιλιών. Τέτοια ανοιχτή ομιλία ήταν ιστορική ευκαιρία για ανανέωση του δεσμού με την Ελλάδα και προβολή της Κύπρου ως μαχόμενου τμήματος του ελληνισμού που χρειάζεται συμπαράσταση...


 Ήταν επίσης, ευκαιρία για να ανατραπούν και όσα «αρνητικά» προέκυψαν κατόπιν δηλώσεων του ιδίου του Προέδρου για «εισβολή των δύο μητέρων πατρίδων» το 1974. Με αυτά τα δεδομένα, ποιο έπρεπε να είναι το περιεχόμενο της ομιλίας στην καθοριστική αυτή ώρα; Ποιες προτεραιότητες και μηνύματα έπρεπε να στείλει;  

Εκ των υστέρων, μπορούμε να αξιολογήσουμε την ομιλία που ο Πρόεδρος επέλεξε να εκφωνήσει. Αν κριτήριο για την δομή, επιχειρηματολογία και τεκμηρίωση της ομιλίας είναι το ακροατήριο –στην περίπτωση, η Βουλή των Ελλήνων και διά μέσου της, όλη η Ελλάδα-, δυστυχώς χάσαμε ως Κύπρος πάλι την ευκαιρία. Λέμε πάλι, διότι «λανθασμένες» ομιλίες είχαμε και άλλες φορές. Για την συγκεκριμένη, λόγω χώρου, περιορίζομαι σε μερικά μόνο σημεία.

Εφόσον ο Πρόεδρος δεσμεύτηκε ότι δεν θα προβεί σε άλλες «γενναιόδωρες προσφορές», η αδιάλλακτη στάση της Τουρκίας οδηγεί σε αδιέξοδο. Επιτακτικά πλέον προκύπτει η πανεθνική επιλογή για τερματισμό των ενταξιακών της Τουρκίας. Αυτό έπρεπε να είναι κεντρικό μήνυμα της ομιλίας, πράγμα που συνάδει με τις δεσμεύσεις του Δ. Χριστόφια στο Πρόγραμμα Διακυβέρνησής του. Αυτή την γραμμή έπρεπε να εκφράζει ο Πρόεδρος ενός ημικατεχόμενου κράτους της Ε.Ε. και επικεφαλής του κυπριακού ελληνισμού. Τέτοιο μήνυμα δεν υπήρχε. Αλλά, στην ομιλία κρίθηκε ότι προείχαν και περιλήφθηκαν αναφορές για τις … ευθύνες που έχουμε ως ελληνισμός για την σημερινή κατάσταση στην Κύπρο! Όπως προβάλλεται η άποψη περί ευθυνών μας είναι λανθασμένη, αλλά επικεντρώνομαι σε ένα απλό ερώτημα: Αυτό προέχει σε μια τέτοια ομιλία; Αυτό επιτάσσει ως προτεραιότητα ο υπεύθυνος πατριωτισμός κάθε Ε/κ πολιτικού έναντι της Κύπρου;

Εν μέσω μιας επικίνδυνης κατάστασης στο Κυπριακό, κρίθηκαν σημαντικές για αναφορά ενώπιον της Ελληνικής Βουλής, οι ανοησίες ενός αμετανόητου χουντικού παππού προς τον τρίχρονο εγγονό του… Οι συγκυρίες καμιά φορά είναι αδυσώπητες. Το βράδυ του Σαββάτου 20 Νοεμβρίου 2010, ενόσω στο Προεδρικό «συγκλονίζονταν» από τις ανοησίες του χουντικού παππού, στον Άγιο Δομέτιο (μερικά χιλιόμετρα πιο κάτω), σε μια αίθουσα κατάμεστη από απλό κόσμο, τα αδέλφια που αντιμετώπισαν πολεμώντας πλάι-πλάι τον Αττίλα το 1974 (στρατιώτες της ΕΛΔΥΚ και του 1ου Λόχου 211 Τάγματος Πεζικού) ανταμώθηκαν ξανά και έγιναν μέσω μιας σεμνής τελετής αδέλφια-δίδυμα. Το 1974 εκεί, στον Άι Δεμέτη, καταγράφηκαν μερικές από τις πλέον σκληρές και φονικές μάχες. Νέοι 18 με 20 χρονών, προδομένοι και εγκαταλειμμένοι από την χούντα αντιμετώπισαν τις πάνοπλες και υπέρμετρες δυνάμεις του Αττίλα. Και κράτησαν Θερμοπύλες, ώσπου δεκάδες τουρκικά άρματα πάτησαν τα υψώματα της ΕΛΔΥΚ με τους μαχητές της μέσα στα χαρακώματα. Ώσπου μπουλούκια από Αττίλες πλάκωσαν στο Φυλάκιο 1003 και τα υπόλοιπα της γραμμής του 211 Τ.Π. Το Σαββάτο βράδυ ήταν όλοι εκεί, νεκροί και ζωντανοί, με παντελώς ΑΠΟΥΣΑ την επίσημη Κυβέρνηση που καλέστηκε κατεπανάληψιν. Αυτά τα συγκλονιστικά, δεν κρίθηκαν άξια αναφοράς στην Βουλή των Ελλήνων. Προτεραιότητα προφανώς είχε ο χουντικός παππούς!

Παρεμπιπτόντως, στην πρόσφατη σύνοδο του ΝΑΤΟ, ο Γάλλος Πρόεδρος αναφερόμενος στο Κυπριακό και σε έντονο ύφος (δημοσιογράφοι μίλησαν για καυγά) υπέδειξε στον Τούρκο Πρόεδρο πως οι 27 χώρες της Ε.Ε. είναι μια οικογένεια με κοινές αξίες και αυτό είναι μια πραγματικότητα που οφείλει να αποδεχτεί η Τουρκία. Και συμφώνησε η Γερμανία. Η Ελληνική Κυβέρνηση ήταν απούσα και απασχολημένη σε μυστικές συνομιλίες με την Τουρκία για το Αιγαίο στην βάση της πολιτικής του Ελσίνκι που ξεκίνησε το 1999. Και που όπως δήλωναν τότε, θα έλυνε το μέτωπο των διαφορών του ελληνισμού με την Τουρκία, διαφορετικά οι ενταξιακές της Τουρκίας θα τερματίζονταν το 2004. Είμαστε στο 2010. Και μας κυβερνούν τα ίδια μυαλά στην ίδια πολιτική.

Κώστας Μαυρίδης