Περίπου 400 Κερυνειώτες μαθητές Λυκείων και Τεχνικών Σχολών, σε ημερίδα με τίτλο «Κερυνειώτες νέοι, πρόσφυγες δεύτερης γενιάς, ταυτότητα και προοπτική»
«Σε αυτή την αίθουσα πάλλει σήμερα η εφηβική καρδιά της Κερύνειας», είπε χαρακτηριστικά ο ακαδημαϊκός Κώστας Μαυρίδης, στην ομιλία του ενώπιον 400 περίπου Κερυνειωτών μαθητών από Λύκεια και Τεχνικές Σχολές όλης της ελεύθερης Κύπρου, που συμμετείχαν χθες σε ημερίδα με τίτλο «Κερυνειώτες νέοι, πρόσφυγες δεύτερης γενιάς, ταυτότητα και προοπτική». Την ημερίδα, που πραγματοποιήθηκε στην αίθουσα εκδηλώσεων της εκκλησίας του Αποστόλου Ανδρέα στο Πλατύ Αγλαντζιάς, οργάνωσε η Ομοσπονδία Συνδέσμων Γονέων Μέσης και Τεχνικής Εκπαίδευσης πόλης και επαρχίας Κερύνειας, σε συνεργασία με το Υπουργείο Παιδείας. Είχε ως στόχο της τη σύσφιξη των δεσμών των παιδιών που κατάγονται από την επαρχία Κερύνειας και την καλλιέργεια της γνώσης και της μνήμης γι’ αυτήν. Χαιρετισμούς στην ημερίδα απηύθυναν ο Υπουργός Παιδείας, ο Μητροπολίτης Κερύνειας, αντιπρόσωπος των μαθητών και ο πρόεδρος της Παγκύπριας Συνομοσπονδίας Ομοσπονδιών Γονέων Μέσης και Τεχνικής Εκπαίδευσης.
Εδώ γράφουμε ιστορία
«Ποτέ, αγαπητοί συνεπαρχιώτες, δεν φαντάστηκα ότι 37 χρόνια μετά, θα βρισκόμουν μπροστά σας για να σας μιλήσω για την Κερυνειώτικη ταυτότητα», είπε στην εισήγησή του ο κ. Μαυρίδης και συνέχισε: «Ένας τέτοιος θεσμός είναι μοναδικός, δεν υπάρχει άλλος θεσμός στην Κύπρο που να μπορεί να συγκεντρώσει 400 παιδιά από την Κερύνεια. Εδώ γράφουμε ιστορία. Θα απευθυνθώ στην καρδιά, αλλά και στο μυαλό σας, γιατί πρέπει να συλλογιστούμε, όχι μόνο να συγκινηθούμε. Εδώ είναι η μεγάλη μας δύναμη, το μυαλό μας. Τι σημαίνει λοιπόν να είσαι έφηβος με καταγωγή από την επαρχία της Κερύνειας και το μοναδικό επίσημο στοιχείο που να δηλώνει την ταυτότητά σου είναι ένα επίσημο έγγραφο της Κυπριακής Δημοκρατίας που λέει ότι έχεις καταγωγή από την Κερύνεια, είτε από πατέρα, είτε από μητέρα; Αν δεν υπήρχε αυτό το επίσημο έγγραφο, πώς θα γνώριζε κάποιος, την καταγωγή και ταυτότητά του; Δηλαδή αιώνες πριν, όταν δεν υπήρχαν επίσημα έγγραφα και επίσημο κράτος, πώς κάποιος δήλωνε την κερυνειώτικη ταυτότητά του; Αιώνες που θα ακολουθήσουν και γενιές που θα περάσουν, πώς θα γνωρίζει κάποιος ότι είναι Κερυνειώτης; Σας καλώ λοιπόν να αντιληφθείτε ότι ο ιστορικός ρεαλισμός διδάσκει ότι αυτό που ζούμε σήμερα, ακόμη και το κράτος είναι παροδικά. Εκείνο που θα πρέπει να κρατήσουμε είναι την ιστορική μας ταυτότητα».
Ο ελάχιστος κόκκος άμμου
Στο συλλογικό δικαίωμα των παιδιών από την Κερύνεια στην κληρονομιά της περιοχής, αλλά και στο ατομικό τους δικαίωμα ιδιοκτησίας, αναφέρθηκε ο Κώστας Μαυρίδης. Είπε μεταξύ άλλων: «Είστε εσείς ο περιούσιος λαός και κληρονόμοι της Κερύνειας και θα εξηγήσω δύο δικαιώματά σας. Το ένα είναι το συλλογικό δικαίωμα στην κληρονομιά μας ως Κερυνειώτες.
Αυτές οι εικόνες, τα μνημεία, τα έργα του πολιτισμού, οι εκκλησίες, τα μοναστήρια, τα φρούρια, η κάθε πέτρα στον Πενταδάκτυλο, ο κάθε μικρός κι ελάχιστος κόκκος άμμου στην κερυνειώτικη ακρογιαλιά, το κάθε κύμα που αφρίζει, ο κάθε πεύκος, το κάθε κυπαρίσσι, είναι δικά σας. Σας το λέω γιατί κάποιοι θέλουν να σας τα αρπάξουν και πολλοί άλλοι δεν σας λένε την αλήθεια. Δυστυχώς, παρεισφρύουν μηνύματα στην κοινωνία για να σας λοξοδρομήσουν, για να σας αφαιρέσουν τη σημαντική σας περιουσία. Αλλά η κερυνειώτικη γη, αυτή η περιουσία σας, είναι δική σας και μην αφήσετε κανέναν ξένο να σας την πάρει ή να σας αποζημιώσει, γιατί αυτή η περιουσία είναι ανεκτίμητη και δεν αποζημιώνεται».
«Πέστε στον πατέρα και τον παππού…»
Είπε και τα εξής ο κ. Μαυρίδης: «Την ώρα που κάποιος παραδίδει τον τίτλο ιδιοκτησίας του στην επιτροπή των κατεχομένων, από νομικής άποψης μεταβιβάζεται ο τίτλος ιδιοκτησίας και συνεπώς η γη που οι παππούδες σας κράτησαν με νύχια και με δόντια και τη μετέφεραν σε εσάς, μεταφέρεται στην Τουρκία. Γι' αυτό όταν θα πάτε σπίτι, να πείτε στον πατέρα και στη μητέρα σας, στον παππού και στη γιαγιά ότι θέλετε να δείτε τους τίτλους ιδιοκτησίας. Και πείτε τους να μην πάει κανείς στην επιτροπή κατεχομένων. Και αν σας πουν ότι θα τα πουλήσουν στην επιτροπή γιατί χρειάζονται χρήματα, για να σας σπουδάσουν, να τους πείτε ότι θα βρείτε τρόπο να σπουδάσετε για την Κερύνεια, με το μυαλό σας. Αλλά τέτοια βρόμικα χρήματα δεν τα θέλετε. Και ζητήστε τους να μεταβιβάσουν την περιουσία σας στο όνομά σας και να αποφασίσετε εσείς τι θα την κάνετε».
Ένα «παιγνίδι χαρμολύπης»
Ένα «παιγνίδι χαρμολύπης», όπως το αποκάλεσαν, έπαιξαν στο τέλος της ημερίδας, οι Κερυνειώτες μαθητές, φωνάζοντας ο καθένας τον τόπο καταγωγής τους, που είναι η πόλη ή κάποιο χωριό της Κερύνειας, όπου γεννήθηκαν οι γονείς τους. Όπως ανέφερε στην ομιλία του ο Κ. Μαυρίδης, «βιώνουμε την κατοχή μακριά από τη γη μας κι εσείς τα βλαστάρια και ο σπόρος της Κερύνειας ζείτε όχι μόνο μακριά από την Κερύνεια, αλλά δεν έχετε καν φυτρώσει στην Κερύνεια για να έχετε βιώματα. Γι’ αυτό βέβαια τα πράγματα είναι ιδιαίτερα δύσκολα για σας. Όταν λοιπόν ο Πράξανδρος και ο Κηφέας έφθασαν στην Κύπρο από τον Τρωικό Πόλεμο, δεν κατέγραψαν την ταυτότητά τους σε κάποιο επίσημο έγγραφο. Την κατέγραψαν μέσα από τον πολιτισμό κι έκτοτε τα παιδιά της κερυνειώτικης γης μετέδωσαν στους απογόνους τους την κερυνειώτικη ταυτότητα. Οικοδόμησαν πάνω στα προηγούμενα. Φύτεψαν, δημιούργησαν, μαρτύρησαν, πόνεσαν αλλά επέμεναν πάντα ελληνικά».
