Κείμενο με το οποίο απαντά στους ξένους επικριτές-και όχι μόνο- της
χώρας μας ανήρτησε στην προσωπική του ιστοσελίδα ο Αλκίνοος Ιωαννίδης. Ο
τραγουδοποιός αφορμώμενος από την ειρωνεία ενός Βρετανού προς τους
Έλληνες σε μια προσωπική συζήτηση που είχε μαζί του στο Λονδίνο, έγραψε
ένα μεγάλο κείμενο που όπως λέει και ο τίτλος του, κατηγορεί τους
Ευρωπαίους για τη σκληρή στάση τους απέναντι στην Ελλάδα, δίχως να
υπεκφεύγει και από τις εγχώριες ευθύνες που μας βαραίνουν.
Διαβάστε ένα μικρό απόσπασμα από το κείμενο του Αλκίνοου Ιωαννίδη: «
Οι εταιρείες και οι κυβερνήσεις σας ανέθρεψαν και στήριξαν τη διαφθορά
μας, προκειμένου να μας πουλήσουν σε διπλή τιμή τα άχρηστα,
μισοχαλασμένα όπλα, τα φάρμακα και τις τηλεπικοινωνίες τους. Έστησαν
Ολυμπιάδες. Η δική μας κόστισε διπλάσια από του Σίδνεϋ, το είπε τότε
υπουργός μας, υπερήφανος, σε ξένο κανάλι.
Κι όταν ρωτήθηκε ο υπουργός
στη συνέχεια: «Εννοείτε πως αυτά πληρώνονται με ξένα κεφάλαια;» απάντησε
παρεξηγημένος (έχουμε και μια αξιοπρέπεια!), «Όχι! Αποκλειστικά με δικά
μας χρήματα. Θα μάθουμε πόσα ακριβώς μετά το πέρας των αγώνων»! Τα
πλήρωσε το κράτος, δηλαδή εμείς, δηλαδή τα εγγόνια μας. Κι εμείς
φωνάζαμε «Ζήτω» και «Γεια». Και στήναμε ωραίες τελετές έναρξης και
λήξης. Γραφείο τελετών!
“We blame you!” Και οι δύο παππούδες μου σκοτώθηκαν στον πόλεμο. Δεν
άκουσα ποτέ τους γονείς μου που μεγάλωσαν πάμφτωχοι και ορφανοί, ούτε
τις πρόσφυγες, χήρες γιαγιάδες μου να κατηγορούν συνολικά τους
Γερμανούς, τους Άγγλους, τους Τούρκους ή τους Βούλγαρους. Είχαν μια
σιωπή, μια βαθιά γνώση πως ο άνθρωπος, από όπου και αν κατάγεται, κρύβει
μέσα του τον άγγελο μα κρύβει και το θηρίο. Το ταϊζει κρυφά, το κρύβει
πίσω από χαμόγελα και ανέξοδες καλοσύνες, το καταπιέζει όταν ενοχλεί την
καθημερινότητα και το ελευθερώνει όποτε οι συνθήκες το επιτρέπουν.
Εκτός κι αν η καλλιέργεια και η ηθική του υπερισχύσουν. Μα, να ανοίξω
φιλοσοφική συζήτηση;
Όχι. Τότε; Ας πάω στα «επουσιώδη». Να πω για τις αηδίες που η δική
σας show-business μάς πούλησε δεκαετίες τώρα; Για τόσες ανοησίες της
ποπ, της ροκ και των «charts» που μας τάισαν με το ζόρι; Που για κάθε
τραγούδι της προκοπής αναγκαστήκαμε να αγαπήσουμε κι ένα σακί
σκουπιδοτράγουδα και να συνδέσουμε τις εφηβείες και τις ζωές μας μαζί
τους; «Και τι με νοιάζει, θα μου πει, αν εσύ έχαφτες τις αηδίες που σου
πουλούσαν οι δισκογραφικές και τα ραδιόφωνα; Ας μην τις άκουγες. Είναι
ανάγκη να σας φταίνε πάντα οι άλλοι;»
Ολόκληρο το κείμενο του Αλκίνοου Ιωαννίδη βρίσκεται στην προσωπική του ιστοσελίδα.: http://www.alkinoos.gr/el/news.html
Πηγή: koutipandoras.gr/?p=16795
