Όροι
όπως προστασία του περιβάλλοντος, πράσινη ανάπτυξη, προστασία της
βιοποικιλότητας, ανακατανομή του πλούτου, καινοτόμες τεχνολογίες,
κλιματική αλλαγή έχουν μπει για τα καλά στη ζωή μας. Καθημερινά, ειδικοί
και ειδήμονες σε όλον τον κόσμο «κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου»
σχετικά με «τις επιπτώσεις της αλόγιστης δράσης μας κατά του
περιβάλλοντος». Η γη, υποστηρίζουν, θα γίνει ένας αφιλόξενος τόπος για
αχάριστους ανθρώπους.
Συνέπεια των
παραπάνω «παρατηρήσεων» είναι, τα τελευταία χρόνια, το οικολογικό
κίνημα να έχει γιγαντωθεί, με αποτέλεσμα σήμερα να παίζονται τεράστια
συμφέροντα με όχημα την οικολογία και το «πράσινο κίνημα» τόσο σε
πολιτικό-οικονομικό όσο και σε επιστημονικό επίπεδο. Έτσι γύρω από ένα,
σε κάποιο βαθμό, υπαρκτό πρόβλημα (π.χ. ρύπανση του πλανήτη και
εξοντωτική εκμετάλλευση των φυσικών πόρων από πολυεθνικές), έχει στηθεί
ένας χορός δισεκατομμυρίων ευρώ και μάλιστα με τις ευλογίες της κοινής
γνώμης.
Στις 14 Ιουνίου 1992, στο Ρίο Ντε Τζανέϊρο της Βραζιλίας, 178 αρχηγοί κρατώνυπέγραψαν την Ατζέντα 21,
που θεωρητικά αποσκοπεί στο να σώσει το περιβάλλον, το οποίο όμως δεν
κινδύνευε στο βαθμό που το παρουσίαζαν οι εμπνευστές της. Γνωστή πλέον
αρχίζει να γίνεται η απάτη της υπερθέρμανσης του πλανήτη, όπως θα δείτε
χαρακτηριστικά στο βίντεο που ακολουθεί μετά το τέλος του παρόντος
άρθρου. Σάλο είχε κάνει το 2009 στα κανάλια η αποκάλυψη κάποιων χάκερς,
οι οποίοι λίγο πριν αρχίσει η συνδιάσκεψη της Κοπεγχάγης για το Κλίμα,
κατάφεραν και υπέκλεψαν το αρχείο των E-Mails της Μονάδας Κλιματικών
Αλλαγών (Climatic Research Unit-CRU).
Όπως
προέκυψε από τα στοιχεία ο διευθυντής της CRU, Phil Jones, μαζί με
συνεργάτες του αλλοίωναν εδώ και χρόνια τα αποτελέσματα των ερευνών.
Παρουσίαζαν, δηλαδή, ότι έχουμε αύξηση της σταδιακής θερμοκρασίας της
γης, ενώ ουσιαστικά συνέβαινε το αντίθετο. Εννοείται ότι οι
συγκεκριμένοι «ερευνητές» εμπόδιζαν τη δημοσίευση εργασιών από
συναδέλφους τους, στις οποίες αποκαλυπτόταν με επιστημονικά τεκμήρια η
αλήθεια της όλης υπόθεσης.
Η πράσινη
απάτη της υπερθέρμανσης του πλανήτη είχε αρχίσει να εντοπίζεται ήδη
νωρίτερα απο διάφορους επιστήμονες. Έτσι το 2006 μια ομάδα 60
επιστημόνων με επιστολή της στον Καναδό πρωθυπουργό κατήγγειλε την «χαμηλής ποιότητας επιστήμη» που χαρακτηρίζει του «πράσινους απατεώνες» καθώς και τη μετατροπή της υπερθέρμανσης του πλανήτη «από επιστημονικό θέμα σε θρησκευτικό δόγμα».Στο ίδιο μοτίβο και η μελέτη του Ρώσου ακαδημαϊκού, Habibullo Abdusamatov, στην
οποία όχι μόνο αμφισβητείται η ιδέα της υπερθέρμανσης της γης από το
διοξείδιο του άνθρακα, αλλά αποδεικνύεται το ακριβώς αντίθετο: μείωση
της θερμοκρασίας σε παγκόσμιο επίπεδο, κάτι που βιώσαμε φέτος το
χειμώνα Άλλη περίπτωση απάτης είναι τα βιοκαύσιμα που ξεκίνησαν ως
«σημαία της πράσινης επανάστασης», αλλά όπως αποδεικνύεται από έρευνες
είναι εξαιρετικά επιβλαβή για το περιβάλλον.
Όλη αυτή η
καταστροφολογία σε σχέση με το περιβάλλον αποσκοπεί στην πράσινη
υπέρ-φορολόγηση των λαών καθώς και στη συγκέντρωση του παγκόσμιου
πλούτου σε λίγα χέρια. Έτσι προωθούνται μεταξύ άλλων:
- Οι πράσινοι φόροι: Σαν πράσινοι φόροι ορίζονται οι φόροι που επιβαρύνουν «προϊόντα ή υπηρεσίες που έχουν αποδεδειγμένη αρνητική επίδραση στο περιβάλλον». Στα πλαίσια της Agenda 21 μπαίνουν ήδη πρόστιμα και ποινές φυλάκισης στις Η.Π.Α. σε όποιον δεν διατηρεί «χαμηλής ενέργειας σπίτι,Low-energy house», με αποτέλεσμα την δημιουργία εκατομμυρίων νέο-άστεγων. Τα περιβόητα χαράτσια στα ακίνητα έχουν μπει για τα καλά και στη ζωή των Ελλήνων. Πράσινοι φόροι μπορούν να επιβληθούν επίσης για την αποτροπή των πλαστικών συσκευασιών ή στις ενεργοβόρες εγκαταστάσεις, όπως είχε δηλώσει το Δεκέμβριο του 2011 ο υπουργός Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής, Γ. Παπακωνσταντίνου.
- Η σταδιακή από-βιομηχανοποίηση «δυτικών» χωρών και η συγκέντρωση του πλούτου σε, υποτίθεται, μη κερδοσκοπικές πολυεθνικές. Γι’ αυτό και ανακαλύφθηκαν ξαφνικά όλα τα κοιτάσματα των χωρών.
- Καταπολέμηση γεωργίας και κτηνοτροφίας. Ήδη ο νόμος S510 στις Η.Π.Α. απαγορεύει την ελεύθερη καλλιέργεια φυτών.
- Κατάργηση ιδιοκτησίας με δυσβάσταχτα χαράτσια, αφού πρώτα καταχρεώθηκαν οι πολίτες μέσω δανείων, ώστε να επενδύσουν σε ακίνητα.
Εν
κατακλείδι το οικολογικό σύστημα χρησιμοποιείται από τις πολυεθνικές για
δικά τους συμφέροντα και δεκάρα δεν δίνουν για το περιβάλλον.
Εκμεταλλευόμενη την οικολογική ευαισθησία του σύγχρονου ανθρώπου η
παγκόσμια διαπλοκή δημιουργεί κλίμα φοβίας για προβλήματα ανύπαρκτα, τα
οποία τεχνηέντως συνδέονται με το πραγματικό, φουσκώνονται και έτσι
στήνεται η επιχείρηση της συγκέντρωσης του παγκόσμιου πλούτου σε μία υπέρ-πολυεθνική εταιρεία.
