Μετά την πύκνωση του φυσικού σώματος ως μέρος της εξέλιξης του
ανθρώπου για να λάβει τις απαραίτητες εμπειρίες εδώ στη γη, έρχεται η
ώρα της ρευστοποίησης, ή μάλλον, της αιθερικοποίησης του σώματός του,
πάλι ως μέρος της εξελικτικής διαδικασίας.
Η εξέλιξη λοιπόν ζητά τη σταδιακή αποβολή των παχυλοτήτων που ανά
τους αιώνες συσσώρευσε ο άνθρωπος, ώστε προοδευτικά να γίνει πιο
αιθερικός, πιο πνευματικός. Η διατροφή του θα πρέπει να προσαρμοστεί
ανάλογα, καθώς είναι εκείνη που χτίζει το φυσικό σώμα αλλά και που
επηρεάζει καθοριστικά τη συνειδητότητα του ανθρώπου. Αλλά είναι μια
αμφίδρομη σχέση: η συνειδητότητα επίσης επηρεάζει τη διατροφή. Γι’ αυτό,
αν ανυψωθεί μέσω του πνευματικού αγώνα η συνειδητότητα, η διατροφή θα
προσαρμοστεί σε ανάλογο επίπεδο. Δείξε μου τι τρως να σου πω ποιος
είσαι…
Συχνά αρκετός κόσμος παραγνωρίζει τη σημασία της διατροφής στην
πνευματική εξέλιξη. Όσοι όμως δεν αναγνωρίζουν ή υποβαθμίζουν το ρόλο
της διατροφής στην πνευματική τους εξέλιξη, ακόμα και στην διαμόρφωση του σώματος και της εξωτερικής τους ζωής,
απλά δεν έχουν αναπτύξει αρκετή παρατηρητικότητα, ή/και διάφορες
κατοχές και στοιχειακά του σώματος εμποδίζουν την παρατήρηση αυτή,
καθοδηγούν τη σκέψη και εμποδίζουν τον άνθρωπο να δει την αλήθεια.
Πολύ συχνά, ο λόγος του ανθρώπου και σκέψη του, είναι η σκέψη των
κατοχών και των στοιχειακών του σώματος αντί για τη σκέψη και το λόγο
της ίδιας της ψυχής. Ωστόσο, ο άνθρωπος πρέπει να γίνει κύριος των
κατώτερων στοιχείων του και να οργανώσει τη φυσιολογία του βάσει ενός
ανώτερου οράματος, αντί να ελέγχεται από κατώτερες ωθήσεις και θελήσεις,
που μόνο σε παρακμή, φθορά και τελικά στο θάνατο οδηγούν.
Η διατροφή λοιπόν πρέπει να προσαρμοστεί ανάλογα, να γίνει πιο φυσική καταρχήν, και προοδευτικά όλο και λιγότερο πυκνή, περισσότερο υγρή και πιο αιθερική. Μετά την αποβολή όλων των ζωικών τροφών απ’ τη διατροφή του, οι οποίες κρατούν το σώμα και το νου σε πολύ χαμηλή, ζωική δόνηση, και άρα με πολλές προσκολλήσεις, εγωισμούς, μηχανιστικές αντιδράσεις και πάθη, κατόπιν πρέπει να επιστρέψει στην φυσική φυτική διατροφή, με όλο και λιγότερες αφύσικα μαγειρεμένες και επεξεργασμένες τροφές.
Οι μαγειρεμένες κι επεξεργασμένες τροφές καταστρέφουν την αιθερική ενέργεια των φυτών και διαστρέφουν τη δομή της ύλης. Έτσι και ο νους του ανθρώπου μένει μουντός και με πολλές στρεβλώσεις. Μια ωμή φυτική διατροφή, επιτρέπει στο σώμα και στο νου να είναι σύμφωνο με την εξέλιξη της γης και τις επιταγές του Όντος που κυβερνά τη γη. Οι ωμές φυτικές τροφές δίνουν τις απαραίτητες «πληροφορίες» της γης στον άνθρωπο που χρειάζεται να πάρει τις εμπειρίες αυτού του πλανήτη.
Ακόμα όμως και μια ωμή φυτική διατροφή, σταδιακά θα πρέπει να γίνει
κι αυτή πιο ρευστή κι αιθερική, με μείωση των ξηρών καρπών και άλλων
πυκνών τροφών. Κατόπιν μπορεί να φτάσει κανείς στο στάδιο της τελείως
ρευστής διατροφής, και, αν εξελιχτεί αρκετά, να τρέφεται κατευθείαν με
την πράνα της ατμόσφαιρας.
Λόγω της προσκόλλησης στο σώμα (υλισμός) και στις συνήθειες του
σώματος, λόγω του φόβου του θανάτου και λόγω του ότι, όπως
προαναφέρθηκε, ο άνθρωπος χειραγωγείται από τα κατώτερα στοιχειακά και
κατοχές του, συχνά αντιδρά πολύ άγαρμπα όταν οι διατροφικές του
συνήθειες απειλούνται, ακόμα και με αρκετό φόβο και θυμό, και προσπαθεί
να προστατέψει τις συνήθειές του πάση θυσία. Έτσι, στην προοπτική μιας
αλλαγής στη διατροφή του, παραβλέπει τα οφέλη και προβάλλει άρνηση.
Ο αγώνας ενάντια στον υλισμό (ως ταύτιση με το σώμα) και στο
ξεπέρασμα της βαριάς δόνησης της ύλης, είναι πολύ δύσκολος και σφοδρός.
Όμως είμαστε εδώ στη γη για να πνευματικοποιήσουμε την ύλη, να
εξαγνίσουμε δηλαδή τα στοιχεία της ύλης και να τα παραδώσουμε στη Πηγή
τους.
Δεν θα γίνουμε νευρωτικοί υγιεινιστές, γιατί ο νευρωτισμός δείχνει
ότι ο άνθρωπος λειτουργεί από φόβο και άγνοια. Θα γίνουμε όμως
συνειδητοί παρατηρητές, οργανωτές και ρυθμιστές της φυσιολογίας μας.
Συσσώρευση ψυχικής ενέργειας: Η συσσώρευση ψυχικής
ενέργειας θα πρέπει να είναι η πιο βασική μας ενασχόληση και μελέτη εδώ
στη γη. Κι αυτό γιατί η πληρότητα σε ψυχική ενέργεια είναι η βάση για
την υλική ευημερία, για την φώτιση του νου, για το κοντρόλ του εαυτού,
για την υγεία, για τη δημιουργικότητα και τη συνειδητή ζωή – καθώς η
ψυχική ενέργεια είναι η τροφή της συνειδητότητας. Ένα ποτήρι ξέχειλο με
ψυχική ενέργεια, μάς επιτρέπει να κάνουμε πολύτιμα breakthrough στη ζωή
μας. Η ψυχική ενέργεια είναι η ίδια η ζωή.
Αντίθετα, η σπατάλη της ψυχικής ενέργειας, μάς κάνει να λειτουργούμε αυτόματα, χωρίς έμπνευση, να είμαστε μηχανικά όντα, σκλάβοι του σώματος, των επιθυμιών και σκλάβοι επίσης άλλων ανθρώπων και διαφόρων υποβολών. Η έλλειψη ψυχικής ενέργειας είναι η αιτία της φτώχιας σε όλα τα επίπεδα. Η σπατάλη της ψυχικής ενέργειας γίνεται βασικά μέσα απ’ το σεξ, τις λάθος τροφές και τις ηδονές γενικά, την λάθος χρήση του λόγου και τη πολυλογία, τις πολλές επαφές και την διάσπαση της προσοχής στα φαινόμενα των αισθήσεων.
Πραγματικά, ο κόσμος μας εδώ στη γη και ο τρόπος που λειτουργούν οι
κοινωνίες προγραμματίζουν τον άνθρωπο να ζει απ’ το πρωί ως το βράδυ μια
ζωή σπατάλης της ψυχικής του ενέργειας. Κι έτσι μένει ένα μηχανικό ον,
που δεν μπορεί να φωτιστεί και να αποκτήσει το κοντρόλ του εαυτού του.
Τότε αφήνεται στην «τυχαιότητα», νομίζει ότι όσα του συμβαίνουν είναι
τυχαία, καθώς ο νους του λόγω έλλειψης ψυχικής ενέργειας δεν μπορεί να
κάνει τις διασυνδέσεις εκείνες που θα του δείξουν τις αιτίες των όσων
τού συμβαίνουν.
Η έλλειψη διαλογισμού επίσης, δεν μάς επιτρέπει να ανανεωθούμε και να
προσλάβουμε τις νέες κοσμικές ενέργειες που ανά τακτά χρονικά
διαστήματα στέλνουν στη γη ανώτερες πηγές. Με την έλλειψη διαλογισμού,
μένει ο άνθρωπος στο ίδιο συνειδησιακό επίπεδο, κάτι που αργά ή γρήγορα
θα φέρει κρίσεις, γιατί έτσι εναντιώνεται στην εξέλιξη.
Μια ζωή με ρυθμό, συνοχή, συγκέντρωση, μια ζωή με σαφή στόχο (το
Θείον και την Αθανασία), μια ζωή διαλογισμού και χαράς, συνδυασμένη με
υπηρεσία στο κόσμο και με υγιεινή, καθαρή, φυσική διατροφή, θα μάς
επιτρέψουν να αυξήσουμε τη ψυχική μας ενέργεια. Η εγκράτεια, έρχεται
σαν αποτέλεσμα ενός σαφούς πνευματικού οράματος και στόχου, και όχι σαν
μια άχαρη καταπίεση. Με την εγκράτεια, το ποτήρι της φυσιολογίας μας
γεμίζει με ύδωρ ζωής και πραγματώνει χαρούμενες υπερβάσεις…
Elena Menegou
