Το στρατηγικό δόγμα της Ρωσίας

Γράφει ο Μαρίνος Γκασιάμης 

 

Η σφαγή των ρωσόφωνων της Οδησσού, προκάλεσε περαιτέρω στρατιωτικές κινήσεις της Μόσχας, που ενισχύει πλέον ανοιχτά τις μονάδες της και στην πρόσφατα προσαρτηθείσα Κριμαία. Τις τελευταίες δύο τουλάχιστον μέρες, έγινε γνωστό και επιβεβαιώθηκε, ότι στρατηγικά βομβαριδστικά Tu-160, Tu-95 και Tu-22M ναυτικής κρούσης που ειδικεύονται στην εξολόθρευση ομάδων μάχης αεροπλανοφόρων, προσγειώθηκαν στο αεροδρόμιο της Συμφερούπολης. Παράλληλα, πάνω από 30 IL-76 βαριά μεταγωγικά προσγειώθηκαν στο ίδιο αεροδρόμιο μεταφέροντας προσωπικό και πολεμικό υλικό. Για την συνοδεία δε όλων αυτών των βαρέων βομβαρδιστικών και μεταγωγικών έφτασαν στην περιοχή και μαχητικά αεροσκάφη Su-27 αλλά και αεροπλάνα έγγυς υποστήριξης χερσέων μονάδων. 

Την ίδια στιγμή με εξαίρεση το Κραματόρσκ, όλα δείχνουν οτι οι Ρωσόφωνοι ελέγχουν σε μεγάλο βαθμό τις περιοχές τους, έχοντας επιβάλλει defacto την θέση της Μόσχας για ομοσπονδιοποίηση της Ουκρανίας. Εκ των πραγμάτων δε η συμφωνία της Γενεύης μένει στα χαρτιά…

 

Η κολοσιαία δε αυτή, συγκέντρωση δυνάμεων, φαίνεται πως θα συνεχιστεί καθώς Ρώσοι αξιωματούχοι, δηλώνουν πως θα προωθηθεί στην περιοχή όλο το αναγκαίο, για τους σχεδιασμούς της Μόσχας, υλικό και προσωπικό.

Η Δύση την ίδια στιγμή, πέρα από την ενίσχυση των εναέριων περιπολιών στην Βαλτική και κάποιες χερσαίες μονάδες που έφτασαν στην περιοχή, κυρίως Αμερικανικές, καθώς επίσης και την πρόθεση για ανάπτυξη αντιβαλλιστικών πυραύλων στην Γεωργία, αρκείτε για την ώρα απλά σε προειδοποιήσεις για οικονομικές κυρώσεις σε βάρος της Ρωσίας.

Όλη η υφήλιος λίγο πολύ κρατά την ανάσα της για τις επικείμενες εξελίξεις στην Ουκρανία. Εξελίξεις που έχουν να κάνουν και με το στρατηγικό δόγμα της Ρωσίας.

Ποιό είναι αυτό;

Καταρχήν το πιο πρόσφατο από αυτά υπεγράφει από τον πρόεδρο της Ρωσίας τον Φεβρουάριο του 2010, Ντμίτρι Μεντβέντεφ. Σύμφωνα με την οπτική της Ρωσίας, εκτείνεται πολύ πιο πέρα από την αντιμετώπιση πιθανών απειλών. Αυτοχαρακτηρίζεται ως αμυντικό και προβλέπει οτι 11 δράσεις μπορεί να ειπωθούν ως εξωτερική απειλή κατά της Ρωσίας.

1. Η προσπάθεια του ΝΑΤΟ να αποκτήσει παγκόσμιες διαστάσεις και η εγκατάσταση υποδομών του πλησιέστερα στα Ρωσικά σύνορα.
2. Η προσπάθεια για αποσταθεροποίηση της κατάστασης σε χώρες και περιοχές που υποσκάπτουν την στρατηγική σταθερότητα.
3. Η ανάπτυξη ξένων στρατιωτικών υποδομών σε χώρες και ύδατα που εφάπτονται της Ρωσίας ή χωρών συμμάχων αυτής.
4. Η ανάπτυξη στρατηγικών αντιβαλλιστικών συστημάτων που υποσκάπτουν την παγκόσμια σταθερότητα και παραβιάζουν την έως τώρα ισορροπία των πυρηνικών δυνάμεων, καθώς επίσης και η στρατιωτικοποίηση του διαστήματος και η ανάπτυξη όπλων ακριβείας.
5. Εδαφικές διεκδικήσεις σε βάρος της Ρωσίας και συμμάχων αυτής, καθώς επίσης και η ανάμειξη σε εσωτερικά ζητήματα αυτών.
6. Η διασπορά όπλων μαζικής καταστροφής, πυραύλων και πυραυλικής τεχνολογίας και η εν γένει αύξηση των χωρών με δυνατότητα κατοχής πυρηνικών όπλων.
7. Η παραβίαση από κάποιες χώρες των διεθνών συμφωνιών και η μη συμμόρφωση με προηγούμενες συμφωνίες περιορισμών των εξοπλισμών και μείωσης των απειλών.
8. Η χρήση στρατιωτικής ισχύος σε όμορες χώρες, κατά παράβαση της Χάρτας του ΟΗΕ και άλλων διεθνών νομικών φορμών.
9. Η ύπαρξη πηγών(αστάθειας) και η κλιμάκωση στρατιωτικών συγκρούσεων σε περιοχές όμορες προς την Ρωσία και τους συμμάχους της.
10. Η διάδοσης της διεθνούς τρομοκρατίας.
11. Η ύπαρξη διεθνικών και διαθρησκευτικών εντάσεων και η δράση διεθνών ένοπλων ριζοσπαστικών ομάδων σε περιοχές της Ρωσίας και των συμμάχων της, καθώς επίσης ο εξτρεμισμός και οι αποσχιστικές τάσεις ανα την υφήλιο.

Το ίδιο δόγμα προβλέπει και πέντε περιπτώσεις που χαρακτηρίζονται ως στρατιωτική-πολεμική απειλή κατά της Ρωσίας.

1. Η όξυνση στρατιωτικών και πολιτικών καταστάσεων και η δημιουργία συνθηκών για την χρήση στρατιωτικής δύναμης.
2. Η παρεμπόδιση της λειτουργίας του κρατικού και στρατιωτικού συστήματος διοίκησης και ελέγχου καθώς επίσης η παρεμπόδιση της λειτουργίας των πυρηνικών δυνάμεων, του συστήματος προειδοποίησης πυραυλικής επίθεσης, του συστήματος διαστημικής επιτήρησης, και ο κίνδυνος σε βάρος αποθηκών πυρηνικών όπλων και εγκαταστάσεων και άλλων ευαίσθητων υποδομών.
3. Η δημιουργία και εκπαίδευση παράνομων ενόπλων δυνάμεων και η δράση τους, σε περιοχές της Ρωσίας και συμμάχων αυτής.
4. Η επίδειξη στρατιωτικών δυνάμεων στο πλαίσιο ασκήσεων σε χώρες όμορες προς την Ρωσία και τους συμμάχους της με σκοπό την πρόκληση.
5. Η ενεργοποίηση στρατιωτικών δυνάμεων, σε διάφορα επίπεδα, με παράλληλη μερική ή πλήρη κινητοποίηση και μετάστασή τους σε κατάσταση πολεμικής ετοιμότητας.

Όπως γίνεται αντιληπτό, οι ενέργειες της ΕΕ και βέβαια των ΗΠΑ, μάλλον πάτησαν τον κάλο της Μόσχας, ενεργώντας σε πλαίσια που θίγουν ακριβώς άρθρα αυτού του δόγματος.

Η όποιες εξελίξεις βέβαια από εδώ που έφτασαν τα πράγματα, έχουν ή θά έχουν να κάνουν και με καθαρά πολιτικές αποφάσεις τόσο της Μόσχας όσο και της Ουάσιγκτον.

Σε κάθε περίπτωση οι πληροφορίες που θέλουν την χώρα μας να αποστέλλει 4 μαχητικά F-16 σε άσκηση που θα γίνει στην Βαλτική, κρίνεται μάλλον βεβιασμένη αν και ορθή στα πλαίσια που ορίζουν τις συμμαχικές υποχρεώσεις της χώρας στο ΝΑΤΟ.

Ωστόσο αν λάβει κανείς υπόψιν ότι έως τώρα η Βορειοατλαντική συμμαχία ουδέποτε στάθηκε πραγματικά στο πλευρό της Αθήνας όταν την χρειάστηκε, καταργώντας αν μή τι άλλο το αμφίδρομο που ορίζει μια συμμαχία, τότε η κίνηση αυτή είναι στρατηγικά λάθος.

Εκθέτει την χώρα σε κίνδυνο, καθώς σε τελική ανάλυση η Ρωσία είναι σχεδόν δίπλα μας ενώ οι ΗΠΑ πέραν του Ατλαντικού και δεν θα βιώσει τα «απόνερα» μιας πιθανής σύγκρουσης στη Ευρώπη.

Εξάλλου όπως λέει και το ρητό όταν τσακώνονται τα βουβάλια στον βάλτο την πληρώνουν τα βατράχια, οπότε μάλλον καλύτερα να κρατάμε αποστάσεις…

ΠΗΓΗ