Η θεραπεία βιοσυντονισμού βασίζεται στην θέαση του ανθρώπινου
οργανισμού σαν πηγή ηλεκτρικής φύσεως διακυμάνσεων που ενυπάρχουν στο
σώμα καθώς και στην επιφάνεια του και οι οποίες απλώνονται στον
περιβάλλοντα χώρο. Τέτοιες διακυμάνσεις καταγράφονται σαν ηλεκτρικά
δυναμικά η ρεύματα στην επιφάνεια του σώματος και σαν ηλεκτρομαγνητικά
πεδία και ακτινοβολίες σε απόσταση.
Κατά την διάρκεια της εξωγενούς βιοσυντονιστικής θεραπείας αυτή
πραγματοποιείται με ηλεκτρικές διακυμάνσεις ή από εξωτερικά
ηλεκτρομαγνητικά πεδία με φιξαρισμένη συχνότητα η σέτ συχνοτήτων, τα
οποία έχουν επιλεχθεί εμπειρικά η δοκιμασθεί κλινικά. Η κρούση
κατευθύνεται σε ένα συγκεκριμένο όργανο ή σύστημα οργάνων για να
δημιουργήσει το θεραπευτικό αποτέλεσμα.
Για χαμηλής συχνότητας ηλεκτρομαγνητικά πεδία ο θεραπευτικός μηχανισμός κρίνεται σε πολλαπλά επίπεδα.
1. Ο μηχανισμός των επιπτώσεων στο μοριακό (μικροσκοπική) επίπεδο περιγράφεται στην κλασσική θεωρία των διηλεκτρικών.
Το βιολογικό υποκείμενο είναι διηλεκτρικό, το οποίο έχει απώλειες λόγω
της παρουσίας κυμαινόμενων και σταθερών φορτίων μέσα του τα οποία
μπορούν να κινηθούν η να προσανατολιστούν κάτω από την επίδραση του
εναλλασσόμενου ηλεκτρικού πεδίου.
Κατά αυτή την στιγμή τα αγώγιμα ρεύματα που συνήθως παρουσιάζονται
σαν κυμαινόμενα φορτία (ιόντα) στα κύτταρα και τους ιστούς θα ρεύσουν
μέσα από αυτά. Τα ρεύματα πολώσεως εμφανίζονται λόγω του προσανατολισμού
τους που επηρεάζεται από το εξωτερικό ηλεκτρομαγνητικό πεδίο ή τα
φιξαρισμένα φορτία (δίπολα), που μπορούν να παρουσιαστούν από μόρια
νερού, αμινοξέα και πρωτεΐνες. Οι διεργασίες των φορτίων προκαλούν
αλλαγές στο ηλεκτρικό φορτίο που ανακλά την πόλωση ενός βιολογικού
υποκειμένου.
Η κίνηση του κυμαινόμενου η φιξαρισμένου φορτίου δεν συμβαίνει
στιγμιαίως αλλά παίρνει κάποιο χρόνο που ονομάζεται χρόνος χαλάρωσης.
Έτσι ο χρόνος χαλάρωσης (π.χ. ο χρόνος κατά τον οποίο δημιουργείται η
πόλωση) είναι ένα χαρακτηριστικό των μηχανισμών των ηλεκτρομαγνητικών
αλληλεπιδράσεων. Αν και όλα τα βιολογικά υποκείμενα έχουν δύο
διαφορετικούς τύπους πολώσεως (χαλάρωση και συντονισμός), σε αυτήν την
περίπτωση θα εξετάσουμε μόνο τον τύπο της χαλαρώσεως καθώς η πόλωση
συντονισμού χαρακτηρίζεται από αντιδράσεις συντονισμού που συμβαίνουν σε
συχνότητες υψηλότερες από τα 1011 Hz.
Η δομική πόλωση οδηγείται από την ύπαρξη των μακροσκοπικών
χαρακτηριστικών υφής (προσθήκες) που αποθηκεύουν φορτία στα σύνορά τους
σε βιολογικά θέματα. Σε αυτήν την περίπτωση το χαρακτηριστικό υφής είναι
μια προσθήκη, η οποία αποκτά επαγόμενη διπολική ροπή και έτσι
συμπεριφέρεται ως ένα γιγαντιαίο δίπολο. Ως δομική πόλωση χαρακτηρίζεται
από μεγαλύτερο χρόνο σε σύγκριση με άλλες χαλαρώσεις, η κατανάλωση
ενέργειας του ηλεκτρικού πεδίου θα συμβεί στο εύρος χαμηλών συχνοτήτων –
από 0,01 Hz έως 10 kHz.
Η εμφάνιση του τμήματος των συνόρων πόλωσης συμβαίνει λόγω του
περιορισμού της κυκλοφορίας φορτίων μέσα σε μία ενότητα. Τέτοιος
περιορισμός κίνησης (π.χ. ενδο-και εξωκυτταρικά ιόντα) παρουσιάζεται
εξαιτίας των κυτταρικών μεμβρανών. Εάν ο χρόνος χαλαρώσεως είναι κοντά η
συμπίπτει με την αλλαγή συχνότητας του εξωτερικού ηλεκτρομαγνητικού
πεδίου, η ενέργεια του θα καταναλωθεί. Η γκάμα συχνοτήτων των 10kHz —
10MHz είναι το χαρακτηριστικό για την πόλωση του τμήματος των συνόρων.
Στα μοριακά και κυτταρικά επίπεδα η επίπτωση των ηλεκτρομαγνητικών πεδίων φαίνεται από:
την αλλαγή της χημικής ισορροπίας στις βιολογικές αντιδράσεις, την
ηλεκτρική κυτταρική δραστηριότητα, την κατάστασης φάσης, την
ελαστικότητα και την διαπερατότητα της κυτταρικής μεμβράνης για την
μεταφορά ιόντων, καθώς και από τις αλλαγές στην δραστηριότητα της
συνθέσεως των πρωτεϊνών, τον πολλαπλασιασμό και άλλες επιδράσεις
σημαντικές για την ζωή των κυττάρων.
Κινούμενα ηλεκτρικά φορτία (ηλεκτρόνια, ιόντα, ελεύθερες ρίζες,
ρεύματα μεταφοράς) που συνοδεύουν όλες τις οξειδωτικές και διαδικασίες
μείωσης στο κύτταρο θεωρούνται ως ηλεκτρομαγνητικοί δέκτες πεδίου. Η
μαγνητική επιδεκτικότητα εξαρτάται από τον προσανατολισμό των σπίν και
της τάξης των στιγμιαίων σπίν των εξωτερικών ηλεκτρονίων.
Οι αλλαγές στην μαγνητική δεκτικότητα της κυτταρικής μάζας
μπορεί να προκύψουν σαν αποτέλεσμα της αναδιανομής και του
μετασχηματισμού των μίκρο και μάκρο στοιχείων. Οι τιμές του
παραμαγνητισμού είναι διαφορετικές και εξαρτώνται από το περιεχόμενο των
παραμαγνητικών συστατικών και στοιχείων σε αυτά. ΟΙ πρωτεΐνες που
περιλαμβάνουν σίδηρο (διαφορετικής μορφής από την αιμογλομπίνη,
κυτόχρωμα, cytochrome oxidase και τα μεταλοένζυμα. Συμμετέχοντας στην
οξειδωτική και μειωτική διαδικασία αυτά τα ένζυμα αλλάζουν την μαγνητική
επιδεκτικότητα και άλλα στοιχεία σύμφωνα με τον αριθμό των
μεταφερόμενων ηλεκτρονίων και να καθορίσουν τον παραμαγνητισμό των
κυττάρων.
Σε πολλές εργασίες μοριακών μηχανισμών αλλαγής μαγνητικής
επιδεκτικότητας των κυττάρων και των δομών τους υπό την επίδραση των
εξωτερικών ηλεκτρομαγνητικών πεδίων, συνδέονται με την επίδραση των
παραμαγνητικών κυμαινόμενων ριζών στις μεταβολικές διαδικασίες. Σε
συμφωνία με αυτές τις παραδοχές, οι ελεύθερες ρίζες παρέχουν την
αδιάκοπη διαδικασία της μεταφοράς ηλεκτρονίων και είναι ενδογενείς πηγές
των ταλαντώσεων στις οξειδωτικές και μειωτικές αντιδράσεις.
Είναι χωριστά άτομα, ομάδες ατόμων η μόρια με ένα μη συζευγμένο
ηλεκτρόνιο στην εξωτερική στοιβάδα, που δημιουργεί την μη αντιρροπούμενη
μαγνητική ροπή. Κάτω από την επίδραση του εξωτερικού μαγνητικού πεδίου,
οι ελεύθερες παραμαγνητικές ρίζες μπορούν να αυξήσουν σημαντικά την
τιμή της μαγνητικής επιδεκτικότητας συγκεκριμένων κυτταρικών δομών.
Σαν αποτέλεσμα, η δραστηριότητα συγκεκριμένων ενζύμων που παίζουν ένα
κομβικό ρόλο στις διαδικασίες της οξειδωτικής φωσφορυλίωσης και των
μετασχηματισμών. Τα παραμαγνητικά μόρια που εμφανίζονται στίς
μεταβαλλόμενες ριζικές αντιδράσεις μπορούν να αλλάξουν το transmembranic
δυναμικό από τη θέση ισορροπίας σε αποπόλωση ή υπερπόλωση καθώς ξεκινά
κρίσιμες μετατοπίσεις στις ιδιότητες της κυτταρικής μεμβράνης.
2. Στο επίπεδο του οργανισμού η αντιστοιχία των
βιοηλεκτρικών δραστηριοτήτων , οι συχνότητες συγκεκριμένων οργάνων και
ιστών (καρδιά, εγκέφαλος, νευρικοί ή μυϊκοί ιστοί) με την συχνότητα των
εξωτερικών χαμηλών συχνοτήτων ηλεκτρομαγνητικών πεδίων (π.χ. το φάσμα
των φυσικών συχνοτήτων Schumann) γίνεται το αντικείμενο της έρευνας.
Τέτοιες συχνότητες, βρίσκονται από υπολογισμούς η πειράματα, μπορούν
να έχουν συγκεκριμένο βιολογικό αποτέλεσμα σε ένα ανθρώπινο οργανισμό.
Μπορούν να είναι βιολογικά αποτελεσματικοί και να έχουν μια ανταπόκριση
από ολόκληρο τον οργανισμό καθώς και από τα ξεχωριστά λειτουργικά
συστήματα. Πάντως αυτό δεν έχει άμεσο συσχετισμό με την αρχή του
συντονισμού στην κλασική της ερμηνεία. Οι αριθμητικές τιμές τέτοιων
συχνοτήτων (π.χ. στην κλίμακα από 0.02 έως 800 Hz) δανείζονται κυρίως
από τα αποτελέσματα των ερευνών όπου καταδεικνύονται τα βιολογικά
αποτελέσματα.
Έτσι στο επίπεδο του οργανισμού οι διαδικασίες που συνδέονται με τον
συντονισμό εξαρτάται σχετικά με τις ιδιαιτερότητες των καταχωρημένων
βιολογικών ανταποκρίσεων και όχι για τον μηχανισμό αλληλεπίδρασης. Έτσι ο
όρος «βιοσυντονισμός» πρέπει να γίνει αντιληπτός όχι από την κλασσική
φυσική άποψη αλλά από την αντίδραση του οργανισμού κατά την διάρκεια της
βιοσυντονιστικής θεραπείας.
Ο βιοφυσικός μηχανισμός αυτής της θεραπευτικής
δράσεως συνδέεται με την αλληλεπίδραση των ηλεκτρομαγνητικών πεδίων με
βιολογικά υποκείμενα στο πληροφοριακό (μη-θερμικό) επίπεδο. Η
πληροφοριακή δράση χαρακτηρίζεται από το γεγονός ότι το βιολογικό
αποτέλεσμα προκαλείται από την πληροφοριακή σπουδαιότητα του υποκειμένου
και όχι από την ενέργεια του ηλεκτρομαγνητικού πεδίου, που είναι
ασήμαντα μικρή.
Η ανταπόκριση αυτή πραγματοποιείται με την χρήση της ενέργειας των
αποθεμάτων του ίδιου του οργανισμού και το ηλεκτρομαγνητικό πεδίο
εργάζεται σαν ο μεταφορέας των βιολογικών σημαντικών πληροφοριών. Η
θεραπευτική δράση των ασθενικών ηλεκτρομαγνητικών πεδίων συνδέεται με
την ενεργοποίηση των μεταβολικών διαδικασιών όπου τα ηλεκτρομαγνητικά
πεδία χρησιμεύουν για τον σκανδαλισμό της δρομολογήσεως των φυσικών
διαδικασιών της ομοιοστατικής ρυθμίσεως των λειτουργικών συστημάτων του
οργανισμού.
Στην πλειοψηφία των περιπτώσεων αυτές οι αντιδράσεις δεν είναι
ειδικευμένες. π.χ. παρόμοια βιολογικά αποτελέσματα μπορούν να συμβούν
μετά την επίδραση άλλων φυσικών και φαρμακολογικών παραγόντων. Πάντως,
σε ορισμένους συνδυασμούς παραμέτρων πεδίων χαμηλής συχνότητας
ηλεκτρομαγνητικών πεδίων, η επίπτωση στην βιολογική ανταπόκριση μπορεί
να είναι εξειδικευμένη και εκδηλώνεται με αυξημένη ευαισθησία των
βιολογικών δομών σε ηλεκτρομαγνητικά πεδία.
Ορισμένες έρευνες δείχνουν ότι υπάρχουν συγκεκριμένες λειτουργίες του
εύρους και της συχνότητας που συνδέουν τις βιοφυσικές διαδικασίες με
τις βιοτροπικές παραμέτρους των ηλεκτρομαγνητικών πεδίων. Οι αντιδράσεις
του οργανισμού που συμβαίνουν σε αυτή την περίπτωση μπορεί να έχουν μια
πιο εμφανή ανταπόκριση στην δράση του ηλεκτρομαγνητικού πεδίου στην
περίπτωση των μη συγκεκριμένων επιπτώσεων. Αυτό το καθορισμένο φαινόμενο
ονομάζεται «βιολογικά ενεργά παράθυρα» που συμβαίνουν σε σχετικά μικρές
περιοχές παραμέτρων των ηλεκτρομαγνητικών πεδίων. Οι μηχανισμοί της
εμφάνισης «βιολογικώς ενεργών παραθύρων» μπορεί να προκαλείται από
φαινόμενα συγχρονισμού.
Είναι γενικώς παραδεκτό ότι ορισμένοι ιστοί, όργανα και συστήματα
οργάνων ανθρώπων και ζώων ανταποκρίνεται στα ηλεκτρομαγνητικά πεδία.
Επίσης έχει γίνει αποδεκτό ότι τα EMF έχουν επίδραση στα συστήματα
του οργανισμού όσον αφορά τους γενικούς κανονισμούς. Έτσι κατά την
ανάλυση των αντιδράσεων του οργανισμού από τις επιπτώσεις των EMF,
διαφορετικά βιολογικά αποτελέσματα συμβαίνουν σε διαφορετικά επίπεδα του
οργανισμού που πρέπει να ληφθούν υπόψη. Τα αποτελέσματα τέτοιων
αντιδράσεων μπορούν να ιδωθούν σαν λειτουργικές και δομικές αλλαγές στον
οργανισμό. Το αποτέλεσμα τέτοιων επιπτώσεων των ασθενικών χαμηλής
συχνότητας EMF συνήθως οδηγεί σε βιολογικά αποτελέσματα που δεν
υπερβαίνουν τα όρια της νορμάλ (φυσιολογικής) ανοχής που χρησιμοποιείται
για θεραπευτικούς σκοπούς, προκαλώντας αντιδράσεις του οργανισμού που
διεγείρουν την αποτελεσματικότητα των φυσιολογικών διεργασιών.
Η επιτυχής εφαρμογή των ασθενικών χαμηλής συχνότητας επιπτώσεις των
EMF στην ιατρική πρακτική σχετίζεται απ ευθείας με την κατανόηση των
βιολογικών μηχανισμών. Επί του παρόντος, πολύ προσοχή καταναλώνεται στην
πειραματική και θεωρητική έρευνα των αποτελεσμάτων και των μηχανισμών
της βιολογικής δραστηριότητας των EMF.
Πάντως δεν υπάρχει απλή απάντηση στην ερώτηση για το πώς τα ασθενικά
EMF παράγουν βιολογική απόκριση. Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι οι
διαδικασίες συμβαίνουν σε διαφορετικά οργανωτικά επίπεδα ενός ζωντανού
όντος (από τις μοριακές και κυτταρικές διαδικασίες στις φυσιολογικές
αλλαγές του οργανισμού σαν σύνολο) έχουν επιπτώσεις στο να σχηματίζουν
βιολογικές αντιδράσεις και να προκαλέσει προσαρμοστικές και άλλες
αντιδράσεις των ρυθμιστικών συστημάτων του.
Για την εφαρμογή της μεθόδου εξωγενών BRT, κατά την διάρκεια της
θεραπείας πραγματοποιείται από εξωγενή μαγνητικά πεδία. Η Biomedis
ανέπτυξε συσκευές που πραγματοποιούν εξωγενή θεραπεία βιοσυντονισμού με
ηλεκτρομαγνητικά πεδία με μεγάλη ακρίβεια. Μια τέτοια καθολικότητα της
συσκευής χρησιμοποιείτε για την αποκατάσταση ανθρωπίνων οργάνων με βλάβη
με χαμηλής συχνότητας ηλεκτρομαγνητική ακτινοβολία, (συχνότητες των
Voll, Schmidt και Rife) αποκαθιστώντας έτσι και ελέγχοντας όλες τις
ζωτικές διαδικασίες του οργανισμού. Επίσης χρησιμεύει σαν μια
ολοκληρωμένη αντιπαρασιτική συσκευή νέας γενιάς για όλη την οικογένεια.
Η συσκευή είναι μια ψηφιακή γεννήτρια και ακτινοβολεί ένα πολύ
ασθενικό ηλεκτρομαγνητικό πεδίο με χαμηλής συχνότητας διαμόρφωση του
φέροντος σήματος. Η συχνότητες διαμορφώσεως είναι προγραμματισμένες με
την βοήθεια ενός ψηφιακού synthesizer φτάνοντας στην απόλυτη ακρίβεια
της διαμορφωμένης συχνότητας.
Έτσι επιτυγχάνεται η θεραπεία χάρις στο γεγονός ότι τα θεραπευτικά
ασθενικά ηλεκτρομαγνητικά ρεύματα με τις κατάλληλες συχνότητες προκαλούν
την αποκατάσταση της υγείας και την ανάνηψη από την αρρώστια ή τα
όργανα που έχουν πληγεί από την ηλικία, επαναφέροντας την αρμονία και
την φυσιολογική λειτουργία του οργανισμού σαν σύνολο και κάθε κυττάρου.
© Ion Maggos
Μελετήστε σχετικά:
