Αν δεν πεις την αλήθεια την ώρα που πρέπει, θα βρεθείς κάποια στιγμή
υπόλογος απέναντι στο ψέμα που θα κυριαρχήσει ως αλήθεια. Ας μιλήσουμε
λοιπόν με αλήθειες για το ίντερνετ πριν είναι αργά.
Το ότι γράφω αυτές τις γραμμές τις οποίες θα διαβάσουν χιλιάδες
άνθρωποι, χωρίς να μεσολαβήσει κάποια προσπάθεια λογοκρισίας, είναι κάτι
που συνοδεύει την μεγάλη ανακάλυψη του διαδικτύου. Το ίντερνετ είναι
μια μεγάλη προϋπόθεση ελευθερίας. Αυτό δεν σημαίνει πως είναι αξιωματικά
ελεύθερο. Στο διαδίκτυο υπάρχουν και ψέματα και ανακρίβειες και
προπαγάνδα και καλά στημένες παγίδες. Πέρασαν χρόνια μέχρι να καταλάβει ο
κόσμος τον τρόπο που λειτουργούσαν να παραδοσιακά ΜΜΕ. Πως πίσω από τα
πρωτοσέλιδα, υπάρχουν συμφέροντα, πιέσεις και όχι μόνο απόψεις ή
ειδήσεις. Στην εποχή του ίντερνετ, η κατανόηση λειτουργίας του πρέπει να
γίνει γρήγορα.
Εννοώ πως το κοινό πρέπει να κατανοήσει γρήγορα πως
είναι ένα εργαλείο με προϋποθέσεις ελευθερίας αλλά όχι απαραίτητο και
τοτέμ ελευθερίας. Είναι πολύ επικίνδυνο, οι πολίτες που έχουν
αγανακτήσει με τα παιχνίδια «δημοσιογραφίας» στον παραδοσιακό Τύπο, να
εκχωρήσουν το δικαίωμα της κρίσης και να παραδοθούν αγανακτισμένοι σε
ένα ίντερνετ που μοιάζει ελεύθερο, επειδή «τα λέει χοντρά», «βρίζει»,
και δεν «μασάει». Το ίντερνετ δεν είναι ελεύθερο. Απλώς δίνει θεωρητικά
το δικαίωμα στον καθένα να εκφραστεί.
Και ας πάμε από τα θεωρητικά στα πρακτικά. Το διαδίκτυο έχει γεμίσει
με blogs. Όλα τα blogs δεν είναι τα ίδια. Όταν εμφανίστηκαν τα blogs,τα
παραδοσιακά μέσα ξεκίνησαν μια τρομερή επίθεση βλέποντας ότι χάνουν την
ισχύ τους. Τα κατηγόρησαν για αναξιοπιστία και ερασιτεχνισμό. Να σας
θυμίσω όμως πως το ρεπορτάζ για την επίσκεψη Ερντογκάν στην Ελλάδα που
δεν έγινε ποτέ, δεν το έκαναν τα blogs αλλά μεγάλα συγκροτήματα
εφημερίδων.
Η διάδοση των blogs ήταν ραγδαία. Σήμερα ανάμεσα στους χιλιάδες
ιστότοπους, μπορείς να βρεις blogs με άποψη, σοβαρότητα ,εξαιρετικά
άρθρα που δεν συναντάς ούτε σε «σοβαρές» εφημερίδες, ακόμη και έρευνα.
Ένας πλούσιος κόσμος με όχημα τη σκέψη και την ανθρώπινη πρωτοβουλία. Τα
πράγματα όμως δεν είναι τόσο ρομαντικά.
Στην Ελλάδα ξεχώρισαν γρήγορα 5-6 blogs, που έδειξαν να αντικαθιστούν
την ενημέρωση από τον καθεστωτικό Τύπο. Ήταν γρήγορα, έλεγαν πράγματα
που δεν λέγονταν και έπαιρναν ενημέρωση και πληροφορίες από το ίδιο το
κοινό. Αυτό και αν ήταν κίνδυνος για τα συγκροτήματα Τύπου. Έτσι το
ερώτημα πώς θα διαλύσουμε τα blogs αντικαταστάθηκε με το πώς θα αλώσουμε
τα blogs. Στα λίγα χρόνια λειτουργίας των blogs, οι μεταβολές είναι
τεράστιες. Πολλά blogs άρχισαν να δημοσιεύουν όχι αιχμηρές ειδήσεις αλλά
κουίζ για το τι έκανε ο ένας ή ο άλλος. Εμφανίζονται αναρτήσεις για μια
μεγάλη αποκάλυψη που περιγράφεται αλλά η ανάρτηση δεν γίνεται ποτέ
επειδή ο περιγραφόμενος εξαγόρασε την αποκάλυψη.
Πολλά blogs έχουν μετατραπεί σε ανώνυμους εκβιαστές και πιστολέρο
συμφερόντων, καλυμμένα πίσω από μια άγνωστη ταυτότητα η οποία δεν
απειλείται. Τα παλιά αφεντικά του Τύπου, αλλά κυρίως οι επιχειρηματίες,
πληρώνουν τριτοκλασσάτους δημοσιογράφους που δεν ευδοκίμησαν στη
δημοσιογραφία αλλά είναι αρκετά πρόθυμοι να πληρωθούν ως πιστόλια για να
εκβιάσουν ή να χτυπήσουν κόσμο.
Η ταυτότητα των περισσότερων είναι γνωστή στην πιάτσα, αλλά είναι
δύσκολο να αποδειχθεί. Θα δείτε πως πολλά από αυτά τα blogs κατά καιρούς
δημοσιεύουν παράπονα «αναγνωστών» για συγκεκριμένα καταστήματα ή
επιχειρήσεις, εμφανίζοντάς το μάλιστα ως μια λαϊκή ετυμηγορία. Είναι
όσοι δεν ενέδωσαν στον εκβιασμό.
Αρκετές φορές παίρνουν εντολές να χτυπήσουν ανθρώπους ή κόμματα γιατί
αυτό εξυπηρετεί (δείτε τα γκάλοπ πριν στις πρόσφατες εκλογές). Και μετά
τρέχα να αποδείξεις ότι δεν είσαι ελέφαντας. Δίπλα στον θεσμικό κορμό
ενός σκληρού κράτους διαπλοκής (πολιτική, δημοσιογραφία, επιχειρηματίες)
έχει αναπτυχθεί ένας παρακρατικός βραχίονας, όπως ακριβώς στη δεκαετία
του ‘60. Μόνο που είναι ηλεκτρονικός. Αν είσαι τυχερός και είσαι ο
Βαξεβάνης ο οποίος έχει πρόσβαση στο ίντερνετ μπορείς να απαντήσεις. Αν
όχι; Συστήνεσαι με την ισοπέδωση και την συκοφαντία χωρίς να μπορείς να
κάνεις τίποτα.
Δείτε λοιπόν ένα τέτοιο blog. Κάνει εκατοντάδες αναρτήσεις κάθε μέρα.
Ακόμη και μετά τα μεσάνυχτα. Αυτό δεν μπορεί να το κάνει ένας άνθρωπος
και πολύ περισσότερο ερασιτέχνης. Χρειάζεται ομάδα δεκάδων ανθρώπων. Πώς
πληρώνονται όλοι αυτοί; Εμείς ως www.koutipandoras.gr με διαφήμιση και
δεν τα βγάζουμε πέρα. Πώς τα βγάζουν αυτοί;
Αυτοί λοιπόν οι «εκτελεστές», έχουν αγκαλιάσει ο καθένας από έναν
επιχειρηματία και παίρνουν εντολές ποιόν θα χτυπήσουν. Οι περισσότεροι
δουλεύουν και σε ένα μέσο ενημέρωσης παρότι μπορεί να είναι οι
χειρότεροι που υπάρχουν. Και θα ήθελα να ρωτήσω τους συναδέλφους οι
οποίοι με μεγάλη χαρά τους δίνουν δουλειά παρότι είναι υπόδικοι για
εκβιασμούς και δεκάδες άλλα εγκλήματα: «Από τόσους άξιους και άνεργους
δημοσιογράφους που υπάρχουν, γιατί παίρνετε αυτούς; Τους εκβιαστές,
συκοφάντες, τα πιστόλια. Γιατί τους δίνετε φωνή στα έντυπά σας τα
ραδιόφωνα και τις τηλεοράσεις σας; Είναι επειδή μόνο εσείς εκτιμάτε
αυτούς που όλη η πιάτσα αποκαλεί απατεώνες και εκβιαστές; Ή τους
χρησιμοποιείτε;» Αυτή είναι η ερώτησή μου και ας την απαντήσει ο καθένας
από εσάς, γιατί αυτοί δεν θα την απαντήσουν.
Αυτό το παρακράτος έχει και μία άλλη λειτουργία. Διαβρώνει το
ίντερνετ και συκοφαντεί τα blogs. Έτσι πολύ εύκολα θα γίνουν αύριο
αποδεκτά από τον κόσμο μέτρα για τον έλεγχο του διαδικτύου. Σε βάρος
όλων των ελεύθερων φωνών. Όχι,αυτοί δεν είναι το ίντερνετ. Είναι το
παρακράτος του ίντερνετ.
Επιμένω πως δεν χρειάζονται κυβερνητικά μέτρα για το ίντερνετ. Το
ίντερνετ πρέπει να αυτορυθμιστεί και να προστατευτεί από όσους το
αγαπούν και το θέλουν ελεύθερο. Γιατί οι πρώτοι που θα την πληρώσουν θα
είναι αυτοί. Το παρακράτος έχοντας προσφέρει τις υπηρεσίες του, θα
διασωθεί και πάλι. Δεν ξέρω πώς θα αυτορυθμιστεί. Αλλά είμαι σίγουρος
πως η βάση προστασίας του μπορούν να είναι οι πολίτες. Ας μην
παραδίδονται τόσο εύπιστα στους απατεώνες και τους εκβιαστές. Ας
αρχίσουν να κάνουν αυτό που δεν έκαναν έγκαιρα με τα παραδοσιακά ΜΜΕ, να
αμφισβητούν. Ας δώσουμε φωνή και ελευθερία στο διαδίκτυο. Blockάροντας
τα πιστόλια και τους εκτελεστές.
Πηγή: koutipandoras.gr/?p=21044
