Όταν οι συμπτώσεις είναι πολλές, μάλλον δεν είναι συμπτώσεις. Είναι
γεγονότα που περιγράφουν μια πραγματικότητα. Οι συμπτώσεις λοιπόν των
τελευταίων μηνών, θέλουν αρκετά στελέχη Τραπεζών, να κάνουν απάτες και
υπεξαιρέσεις εκατομμυρίων. Πρόκειται για «μπίζνες» που διήρκεσαν μήνες
στο εσωτερικό των Τραπεζών.
Πιο χαρακτηριστικές είναι δύο υποθέσεις που αφορούν στην Τράπεζα
Πειραιώς, μία στη Λάρισα και μία σε κεντρικό υποκατάστημα της
Θεσσαλονίκης. Δύο κυρίες, διευθύντριες, υπεξαίρεσαν ποσά άνω των 7
εκατομμυρίων. Στα λιτά δελτία Τύπου της αστυνομίας για αυτές τις
υποθέσεις, δεν ανακοινώνεται ποιά είναι η Τράπεζα. Εν αντιθέσει με τα
δελτία Τύπου που αφορούν ληστείες, όπου η Τράπεζα ανακοινώνεται. Γιατί;
Αυτό που επίσης ανακοινώνεται είναι πως οι δράστες, κατάφεραν να εξαπατήσουν τον εσωτερικό έλεγχο. Μα τότε τι είδους έλεγχος είναι;
Ας απαντήσουμε σε αυτά τα ερωτήματα. Τα τελευταία χρόνια, αυτά των
παχιών αγελάδων για τις Τράπεζες, η λειτουργία τους διαμορφώθηκε με έναν
τρόπο που έπρεπε να απασχολήσει την Τράπεζα της Ελλάδος. Δεν την
απασχόλησε. Μέσα σε ένα χαλαρό πλαίσιο ελέγχου από την Κεντρική Τράπεζα,
οι Τράπεζες δανειοδοτούσαν όποιον ήθελαν και κυρίως τους μετόχους τους.
Μια σειρά από off shore εταιρείες δημιουργήθηκαν από μετόχους Τραπεζών
και δανειοδοτήθηκαν από τις Τράπεζες τους για να πάρουν μέρος στη
συνέχεια στην αύξηση του μετοχικού κεφαλαίου των Τραπεζών. Μια τεράστια
απάτη, αφού δεν υπήρχε καμιά πραγματική εισροή χρήματος. Την ίδια ώρα τα
αφεντικά των Τραπεζών έδιναν δάνεια σε επισφαλείς επιχειρήσεις,
παίρνοντας μίζες κάτω από το τραπέζι.
Για να στηθεί το μεγάλο γλέντι έπρεπε να υπάρχουν δύο πράγματα.
Πρώτα, χαλαρός έλεγχος από την Τράπεζα της Ελλάδος. Και υπήρχε. Και
δεύτερο, ανύπαρκτος εσωτερικός έλεγχος. Και αυτός υπήρχε.
Αυτό τον ανύπαρκτο έλεγχο γνώριζαν οι διευθυντές των υποκαταστημάτων που προχώρησαν σε υπεξαιρέσεις. Είπαν δηλαδή μαζί με τον βασιλικό των μετόχων, να ποτίσουν και το γλαστράκι του δικού τους συμφέροντος.
Ξαφνικά αποκαλύπτονται σε όλη την Ελλάδα, σε όλες σχεδόν τις Τράπεζες, περιστατικά υπεξαιρέσεων. Και η Αστυνομία ανακοινώνει πως «ξεγέλασαν τον εσωτερικό έλεγχο». Δεν ξεγέλασαν κανέναν έλεγχο. Χρησιμοποίησαν τον ανύπαρκτο.
Αυτό τον ανύπαρκτο έλεγχο γνώριζαν οι διευθυντές των υποκαταστημάτων που προχώρησαν σε υπεξαιρέσεις. Είπαν δηλαδή μαζί με τον βασιλικό των μετόχων, να ποτίσουν και το γλαστράκι του δικού τους συμφέροντος.
Ξαφνικά αποκαλύπτονται σε όλη την Ελλάδα, σε όλες σχεδόν τις Τράπεζες, περιστατικά υπεξαιρέσεων. Και η Αστυνομία ανακοινώνει πως «ξεγέλασαν τον εσωτερικό έλεγχο». Δεν ξεγέλασαν κανέναν έλεγχο. Χρησιμοποίησαν τον ανύπαρκτο.
Και φτάνουμε ως του γελοίου σημείου να μην ανακοινώνεται η Τράπεζα
-θύμα της υπεξαίρεσης των 5 εκατομμυρίων. Ενώ ανακοινώνεται η όποια
ληστεία των 10.000 ευρώ. Γιατί αν ανακοινωθεί πως η τάδε Τράπεζα, έχει
πέσει θύμα 10 υπεξαιρέσεων, τότε κάτι τρέχει, όχι με τους κακούς
υπαλλήλους αλλά με την Τράπεζα. Και αυτή ακριβώς είναι η αλήθεια. Κάτι
τρέχει με τις Τράπεζες. Για την ακρίβεια με αυτούς που τις έχουν. Και
δεν είναι η κρίση.
Πηγή: koutipandoras.gr/?p=12309