Διαβάστε το αποκαλυπτικό αφιέρωμα του περιοδικού HOT DOC για την κρυφή
πορεία προς το ΔΝΤ, που περιγράφει με λεπτομέρειες πως η Ελλάδα πήρε τον
δρόμο για την πιο μεγάλη εξάρτηση που γνώρισε ποτέ μέσα από
σχεδιασμένες κινήσεις και επιλογές ανθρώπων.Με το χρήμα μπορείς να αγοράσεις πολλά ψέματα.
Αλλά το χρήμα λέει πάντα την αλήθεια. Αρκεί να ακολουθήσεις την πορεία του. Ποιά είναι η αλήθεια για την καταστροφή της Ελλάδας; Τρία ακριβώς χρόνια από εκείνη την μέρα που ο Γεώργιος Αντρέα Παπανδρέου, με μία προσεγμένα επιλεγμένη μωβ γραβάτα και ύφος τεθλιμμένου συγγενή, παρέδιδε μπροστά στο βαθύ μπλε του Καστελόριζου την Ελλάδα στο ΔΝΤ, τα πράγματα είναι μάλλον ξεκάθαρα. Η Ελλάδα πήρε το δρόμο για την πιο μεγάλη εξάρτηση που γνώρισε ποτέ, μέσα από σχεδιασμένες κινήσεις, επιλογές ανθρώπων που γνώριζαν και άλλων που απλώς ήταν ανίκανοι. Η πολιτική στην Ελλάδα αρκετές φορές είναι ταυτισμένη με την υποτέλεια. Και η υποτέλεια ξέρει καλά πως αν οι προδότες είναι χρήσιμοι για τα άμεσα αποτελέσματα, οι ανίκανοι είναι αποφασισμένοι να τρέξουν τον μαραθώνιο, μόνο και μόνο για να βγουν νικητές.
Η χώρα θα καταρρεύσει μέσα από τις πολιτικές που υιοθετήθηκαν με το επιχείρημα της σωτηρίας. Η ύφεση, η ανεργία, η σμίκρυνση της πραγματικής αγοράς οδηγούν σε αδιέξοδο μέσα από τα μνημόνια. Το περιγράφουν όλοι οι μεγάλοι οικονομολόγοι του κόσμου. Αλλά δεν το βλέπουν οι κυβερνώντες. Γιατί άραγε; Την απάντηση μου έδωσε ένας ευρωπαίος Οικονομολόγος: «Οι έλληνες πολιτικοί θεωρούν πως αν ταυτιστούν με την ευρωπαϊκή ελίτ και τις επιδιώξεις της, θα εξασφαλίσουν την επιβίωσή τους. Αυτή τους ενδιαφέρει. Δεν είναι νεοφιλελεύθεροι από ιδεολογία, αλλά βλέπουν πως ο νεοφιλελευθερισμός και οι αγορές είναι ο μόνος δρόμος για να κυβερνήσουν. Και το θέλουν πολύ».
Αυτά που θα διαβάσετε, ξεκινούν από την απλή «ανάγνωση» του ημερολογίου της κρίσης, την αναψηλάφιση όσων ειπώθηκαν τα τελευταία τρία χρόνια (και είναι αποκαλυπτικά αν και χάνονται στο δάσος των πληροφοριών) και φτάνουν ως τις πληροφορίες από απόρρητα mails, συσκέψεις και πρωταγωνιστές της εποχής. Όσοι συμμετείχαν σε αυτό που σήμερα ονομάζεται από πολλούς ξεπούλημα της χώρας, δεν είχαν τις ίδιες αφετηρίες. Ούτε γνώριζαν όλοι απαραίτητα. Αν έπρεπε να μιλήσουμε με σενάρια θα λέγαμε πως υπάρχουν τρία:
Το πρώτο είναι της προδοσίας. Είναι το πιο εύκολο να λεχθεί, αλλά δύσκολο να αποδειχθεί.
Το δεύτερο είναι πως στο ΔΝΤ οδήγησε η ανικανότητα όσων κυβερνούσαν. Τα αδοκίμαστα κολεγιόπαιδα με τις ιδεοληψίες της αγοράς που έσπρωξαν τη χώρα στον γκρεμό, όταν χρειάστηκε να κάνουν εκτός από θεωρία και πράξη.
Το τρίτο σενάριο είναι των ατυχών επιλογών. Ο Γιώργος Παπανδρέου, μέσα από μια προσωπική σχέση με τον Στρός Καν, ο οποίος φιλοξενήθηκε αρκετές φορές στην Ελλάδα και κατάφερε να ξεδιπλώσει όλο το μέχρι σήμερα γνωστό ταμπεραμέντο του, πείστηκε πως ο δρόμος για το ΔΝΤ θα ήταν μια εγγυημένη από τον ίδιο λύση.
Το πιθανότερο είναι πως τα τρία σενάρια αρκετές φορές συναντήθηκαν για να δημιουργήσουν μια πραγματικότητα ζοφερή για την Ελλάδα. Οι Έλληνες έγιναν φτωχότεροι, εκτός από κάποιους που έγιναν πλούσιοι και θα γίνουν ακόμη περισσότερο.
του Κωστα Βαξεβανη
