…. ΠΡΟΣ ΚΟΡΙΝΘΙΟΥΣ (βοήθεια μας)

Στις καθημερινές μου συναλλαγές, επαγγελματικές, φιλικές, οικογενειακές κ.α. τυγχάνει να αντιμετωπίζω το εξής ερώτημα. Από πολύ λίγους, εκλεκτούς, αλλά επειδή είναι εκλεκτοί γίνονται ενδιαφέρουσες συνομιλίες. «Καλά σε έχει πείσει η αριστερά ; Εσύ ψήφιζες ΠΑΣΟΚ ! Ήσουν υπέρ του ανταγωνισμού ! (του υγιούς αν υπάρχει, ακόμα είμαι). Θέλεις να μείνουν χωρίς κανένα έλεγχο οι μετανάστες εδώ; Πως γίνεται να είσαι κομουνιστής …. στη Γλυφάδα ;

Προφανώς δεν έγινα κομουνιστής (έχω να φορέσω σανδάλια από τότε που ήμουν 17, δεν ακούω Μαχαιρίτσα) και προφανώς πλέον δεν παντρεύομαι κανένα κόμμα. Απλά είμαι μιας λογικής (κοινής) που λέει: 

Καλώς ή κακώς έχουμε δύο συστήματα. Υπό ιδανικές συνθήκες (στα βιβλία δηλαδή) πραγματικά θεωρώ ότι και τα δύο είναι καλά. Το ένα λειτουργεί με τη λογική των δίκαιων πρωτόγονων φυλών, αν θέλεις να φας και δεύτερο ψητό λαγό, έχεις το δικαίωμα, αλλά θα πρέπει να βρέξεις κώλο. Θα βγεις για κυνήγι, θα κουραστείς, αλλά μπορείς να φας λαγό και για επιδόρπιο, αν όντως έβρεξες κώλο, θα έχει αστακό. Αν είσαι τεμπέλης θα πεινάσεις (λογικό). Αν είσαι άρρωστος σήμερα ή γέρασες θα φροντίσει η φυλή για εσένα και θα φας αυτά που κυνηγούν οι νεότεροι. Δίκαιο και λογικό!

Το δεύτερο σύστημα λειτουργεί πάλι όπως οι δίκαιες πρωτόγονες φυλές. Θα σου εξασφαλίσει το φαγητό, στέγη, τροπικό δάσος για να κυνηγάς και περίθαλψη. Αυτά είναι τα απαραίτητα για να ζήσει το avatar σου επί της γης. Τα υπόλοιπα για δεύτερο πιάτο, αστακό κ.λ.π. είναι πλασματικά. Μην αγχώνεσαι. Και ενώ το σύστημα αυτό δεν πιστεύει σε θεούς & δαίμονες, παραδόξως σου αφαιρεί το άγχος του βιοπορισμού και έχεις όλο το χρόνο να φιλοσοφήσεις, να ασχοληθείς με τις τέχνες & τις επιστήμες, γενικά να καταπιαστείς με πράγματα που σε κάνουν άνθρωπο. Και όταν λέμε τέχνες & επιστήμες πραγματικά με αυτές που πάνε την ανθρώπινη σκέψη μπροστά και όχι αυτές που φέρνουν τα φράγκα.

Μέχρι στιγμής έτσι είναι τα δύο συστήματα στις Γραφές. Στις Γραφές όμως μοιάζουν με τσόντα! Τα αιδοία είναι πουδραρισμένα, τα κορμιά γυαλισμένα και τα πέη σε στάση προσοχής, μέχρι τους τίτλους τέλους της ταινίας.

Στην εφαρμογή τους εμπλέκεται ο παράγοντας Χ (άνθρωπος), με τις αδυναμίες του και την πιο βασική: να γιγαντώνονται τα ελαττώματα του όταν παίρνει εξουσία. Και η εξουσία είναι μεγάλη & ανεξέλεγκτη και στις δύο περιπτώσεις.

Στη μία λοιπόν περίπτωση τα πράγματα κινούνται ύπουλα. Ο ανταγωνισμός δεν είναι υγιής, δεν υπάρχουν ίδιες/ ίσες ευκαιρίες. Προπορεύεται αυτός που είναι δυνατός. Και η διαφορά μεγαλώνει συνεχώς, με αποτέλεσμα πραγματικά άξιοι άνθρωποι, λόγω καταγωγής να μένουν πίσω. Η διαφορά συνεχώς μεγαλώνει υπέρ του ισχυρού. Και όταν ο ισχυρός γίνεται εξουσία, φροντίζει όλα να γίνονται “νομότυπα”. Η παιδεία που σου προσφέρει δεν εξασκεί την κρίση σου. Δεν είναι δωρεάν. Δίνει μία πρωτογενή σκέψη, τέτοια ώστε να μην καταλάβεις, πως κάτι δεν πάει καλά. Η μαζική διασκέδαση/ αποχαύνωση (π.χ. γήπεδο) ζει και βασιλεύει, λέγοντάς σου ότι όλοι οι μεγάλοι πολιτισμοί είχαν ως αρετή την άθληση. Την Άθληση, όχι τον αυνανισμό με αυτούς που αθλούνται. Οι νόμοι που ψηφίζει (με βουλευτές που σου λέει ότι εξέλεξες εσύ και όχι τα ΜΜΕ), “φωτογραφίζουν” διατάξεις με γνώμονα το κέρδος του αφεντικού τους και όχι βάσει της ισονομίας και ισοπολιτείας του συντάγματος. Εσύ νομίζεις ότι είσαι ελεύθερος & ανεξάρτητος και ότι κινείσαι σε ένα στίβο, που προχωρούν οι άξιοι. Άξιοι μεν, αλλά με απαραίτητο σπόνσορα δε. Και να σε φιλάει ο πανάγαθος (γιατί αυτό το σύστημα έχει και θρησκεία) να μην αρρωστήσεις.

Είναι απλό και ας αναρωτηθούν για αυτό οι φίλοι που ουσιαστικά τελειώσαμε ιδιωτικά σχολεία και πανεπιστήμια, είτε αυτά λέγονται Αμερικάνικο Κολέγιο ή Φροντιστήριο ή Ωδείο ή Deree ή School of Ecomonics. Θα είχαν την ευκαιρία να αποδείξουν την αξία τους, όντας ορφανοί; Χωρίς σπόνσορα; Αφού είναι δίκαιο το σύστημα, θα έπρεπε. Έχω την εντύπωση όμως ότι ορφανοί, δηλαδή χωρίς σπόνσορα, θα ήμασταν και εμείς οι “άξιοι”, μαζί με τους “ανάξιους” των 400 ευρώ που κουβαλάνε σερβιέτες στο Super Market.

Στο δεύτερο σύστημα είχαμε την τύχη να ζήσουμε την “επιτυχία” του να φτιάχνει πολίτες χωρίς άγχος, με παιδεία, αλλά αν δεν είναι κοντά στην υψηλή ιεραρχία του κόμματος να νομίζουν, ότι η τελευταία τεχνολογική εξέλιξη είναι η κόρνα του Lada. Ενώ η μειοψηφία ήξερε, ότι η τεχνολογία φτιάχνει Cayenne και υπάρχει ένα ψαράκι που έχει γευστική “περίοδο”, που ονομάζεται χαβιάρι. Άδικο να κάνεις τα πλήθη να σιωπούν με το ζόρι, όταν εσύ τρως καλά.

Η αλήθεια λοιπόν κατά τη γνώμη μου βρίσκεται κάπου στη μέση.
Και τα δύο συστήματα όταν γιγαντώνονται αρχίζουν να τρώνε στην κυριολεξία ανθρώπους και όχι απλώς να ροκανίζουν τις ελευθερίες τους ύπουλα και τακτικά.

Τώρα είμαστε στη φάση που το πρώτο σύστημα γιγαντώθηκε, έβγαλε δόντια και τρώει ανεξέλεγκτα. Η πρώτη αντίδραση είναι να κινηθείς προς την άλλη πλευρά. Όταν η βάρκα γέρνει δεν την κοιτάς, δε λες το σωστό είναι να καθίσω στη μέση, αλλά πηγαίνεις τέρμα στην άλλη πλευρά, μέχρι να ισορροπήσει. Δεν κάθεσαι στην άκρη για όλο το ταξίδι, αλλά μέχρι να ισορροπήσει….. Αντιδράς.

“Υπάρχει πρόταση στην αριστερά ;” …….. Υπήρξε δηλαδή στη δεξιά ; Εννοείτε αυτή που ζούμε;

Δεν παντρεύεσαι την αριστερά και καμία παράταξη. Εδώ δεν τις παντρεύονται οι αυλικοί που τις υπηρετούν. Απλώς, κινείσαι προς την ισορροπία. Αν δεν κάνει αυτά που λέει, όποιος τα λέει, θα φύγει αύριο. Ευτυχώς, Ανδρέα Παπανδρέου και Κ. Καραμανλή δεν ξαναγεννάει η Ελλάδα. Προς το παρόν τουλάχιστον και για αρκετά χρόνια ελπίζω, έχουν οξυνθεί τα αντανακλαστικά.

Οι λογικοφανείς προτάσεις για μη- κρατισμό κ.λ.π. τύπου Μάνου και Τζίμερου, καλό θα ήταν να ειπωθούν αν οι ίδιοι είχαν βρει εργασία, έχοντας σπουδάσει μόνοι τους και χτίζοντας καριέρα μόνοι τους και όχι με τις γνωριμίες/ χρήματα του father Κυριάκος. Kαι ανήκω σε αυτούς, που τους έχουν σπονσοράρει. Δεν είμαι στους αδικημένους.

Try walking in my shoes…. λέγανε οι Depeche Mode και είχαν δίκιο. Για έλα λοιπόν αγαπητέ στη θέση τους. Όντας 30 κ άνεργος κάποιος, βλέποντας τον πατέρα του να τρώει φύκια για να σπουδάσει αυτός στη “δωρεάν παιδεία”, λογικό είναι να ψηφίσει τον κάθε Καραφλοκοιλιά, που θα του τάξει δουλειά. Όχι στο δημόσιο, αλλά δουλειά όπου και αν είναι. Απλώς ο Καραφλοκοιλιάς, μόνο στο δημόσιο έταζε. Η λύση είναι να τον πετάξεις έξω στα 50 του; Έχει οικογένεια.
Κάπου διάβασα, ότι Δικαιοσύνη πρέπει να είναι συνδυασμός λογικής και καλοσύνης. Και αυτό δεν ακούγεται τόσο ανθρωπιστικό και δίκαιο, όσο διαφημίζουν τα ΜΜΕ της Eurobank.

Βάλε λοιπόν, όλα τα δεδομένα στη σειρά και πάτα Ίσον….Για να δούμε, τι θα βγάλει…!

Γιάννης Γ.

Πηγή:   koutipandoras.gr/?p=20979