Το να δώσει κάποιος ένα σαφή ορισμό της Υγείας στο
διανοητικό-πνευματικό επίπεδο, δεν αποτελεί ιδιαίτερα δύσκολο έργο,
απλά χρειάζεται ν’ αναγνωρίσει την ταυτότητα των πιο σημαντικών
διανοητικών-πνευματικών ιδιοτήτων, οι οποίες σε περίπτωση που
διαταραχθούν τραυματίζουν σοβαρά κάθε διανοητική ισορροπία.
Έχω καταλήξει στο συμπέρασμα, κατόπιν μακροχρόνιας Παρατήρησης του Ολοφάνερου, ότι η πνευματική ειρήνη επηρεάζεται πολύ δραστικά από τον εγωισμό, τη φιλαυτία και τον πόθο της ιδιοκτησίας. Όσο πιο εγωιστικό και φίλαυτο εμφανίζεται ένα όν, τόσο αυξάνουν οι πιθανότητες για την πνευματική του αποδιοργάνωση.
Να επισημάνω πως και η μάζα –κάθε μάζα- βρίσκεται στην
κατάσταση του εγώ, δηλ. το ‘εμείς’ είναι πολλά ‘εγώ’ μαζεμένα. Κάθε λαός
αποτελείται από πολλά ‘εγώ’. Το ‘εμείς’ λανθασμένα αποδίδεται ως
αντίθετο στην ασθένεια του ‘εγώ’ στην πραγματικότητα είναι συνώνυμα και
όχι αντώνυμα.
Είναι πολύ γνωστό, ότι ένας άνθρωπος που είναι πολύ εγωιστής είναι δυνατό να γίνει έξω φρενών, όταν η εξουσία του, η γνώση του, ή οι επιτεύξεις του προσβάλλονται ή τίθενται υπό αμφισβήτηση. Ένας ταπεινός με επίγνωση άνθρωπος, αγνοεί την άδικη κριτική ή αντιδρά με μετριοπάθεια. Στην πραγματικότητα λαμβάνει υπόψη του την όποια θετική πλευρά της κριτικής και ανάλογα, δρα και διορθώσει τις πράξεις του ή αγνοεί παντελώς την κριτική. Το ίδιο έντονο ερέθισμα (σοκ) που θα αποδιοργανώσει και θα καταστρέψει κάποιον εγωιστή είναι δυνατό ν’ αφήσει, σχεδόν, ανεπηρέαστο έναν επιγνωστικό άνθρωπο που ζει και κινείται στην κατάσταση του Ατμην ή αλλιώς στο μονοπάτι του πολεμιστή.
Ένας εγωκεντρικός επιχειρηματίας, που η επιχείρηση του πέφτει έξω και χάνει το εργοστάσια του και τα γραφεία του, ενδιαφέρεται περισσότερο για τη γνώμη που έχουν τώρα οι άλλοι γι’ αυτόν, παρά για τη μοίρα των οικογενειών, συμπεριλαμβανομένης και της δικής του, που αντιμετωπίζουν πια πρόβλημα επιβίωσης. Έχει πληγωθεί το «εγώ» του. Ακόμη και στην περίπτωση όπου έχει άφθονα χρήματα, για να εξακολουθεί να ζει και χωρίς τις επιχειρήσεις του, νιώθει άθλια μετά την αποτυχία και είναι αναπόφευκτο το ότι θ’ αναπτύξει μία σειρά συμπτωμάτων εξαιτίας της αδικαιολόγητα υπερβολικής και εγωκεντρικής λύπης του.
Να μην μιλήσω γι αυτόν που δεν έχει χρήματα και βιώνει μονάχα το πληγωμένο ‘εγωιστικό τέρας’. Δυστυχώς η πνευματική και διανοητική του ισορροπία κλυδωνίζεται πολύ έντονα και αν δεν δράσει άμεσα να επιφέρει αλλαγή, τα αποτελέσματα είναι ολέθρια.
Με ανάλογο τρόπο και ο πόθος ιδιοκτησίας, αποτελεί τον πυρήνα μιας διανοητικής διαταραχής.Μπορείτε να φανταστείτε πως ένας φιλάργυρος άνθρωπος μπορεί ν’ αντιδράσει στην απώλεια της περιουσίας του και στη βαριά συμπτωματολογία που έχει το γεγονός αυτό ως αποτέλεσμα; Γι αυτό και οι τόσες πολλές αυτοκτονίες σήμερα, πάντοτε έπονται κάποιας τέτοιας υλικής καταστροφής. Αυτό όμως ταυτόχρονα υποδηλώνει και την αδυναμία του χαρακτήρα αλλά και το πόσο δυνατό εγώ διαθέτει ο αυτόχειρας. Είναι τουλάχιστον αρρωστημένο σύμπτωμα, το να ηρωοποιείτε ένας τόσο αδύναμος εγωπαθής.
Ωστόσο, πρέπει να αναγνωρίσουμε ότι πολύ σπάνια σήμερα κάποιος είναι ολότελα απαλλαγμένος από τα συναισθήματα του εγωισμού, της φιλαυτίας και του πόθου ιδιοκτησίας. Υπάρχουν ελάχιστοι και κάποιους απ’ αυτούς έχω την τιμή να είναι φίλοι μου, που τους σέβομαι και αγαπώ. Είναι, επίσης, αλήθεια ότι το ον που είναι απορροφημένο στο «εγώ» του δεν μπορεί να παρατηρήσει με αντικειμενικότητα, ούτε να δει την πραγματικότητα που βιώνει το ίδιο και οι συνάνθρωποι του. Νομίζει πάντα ότι ξέρει το καθετί και ότι το ξέρει καλύτερα από οποιονδήποτε άλλο. Με αποτέλεσμα να επιφέρει μεγαλύτερη καταστροφή, παρά επιβίωση, σε κάθε νέο επιχειρείν.
Η ανθρωπότητα έχει υποστεί μεγάλες καταστροφές εξαιτίας του εγωκεντρισμού των ανθρώπων, που βρίσκονται σε ηγετικές θέσεις. Ρίχνοντας μια ματιά πίσω στην ιστορία συχνά αναγνωρίζουμε αυτή την ιδιότητα και την παραφροσύνη των διοικούντων. Μιλάμε για την παραφροσύνη του Χίτλερ, του Ίντι Αμίν Νταντά, του Γκάντι, του Ναπολέοντα, του Στάλιν ακόμη και του καπετάνιου του «Τιτανικού», ο εγωισμός και η άγνοια του οποίου στοίχισαν τις ζωές εκατοντάδων ανθρώπων. Όση διανοητική – πνευματική διαταραχή και παραφροσύνη, έχει ένας άνθρωπος που έχει παραδοθεί και υποκύψει στο εγώ του, άλλη τόση και μάλιστα πολλαπλάσια, διαθέτει και η μάζα πολλών εγώ. Είναι οφθαλμοφανές στην Γαλλική επανάσταση, στην Οκτωβριανή, του Μάο και λοιπές αιματοβαμμένες εξεγέρσεις της μάζας, του όχλου ή του λαού.
Με τον τρόπο του καθένας από τους ανθρώπους γύρω μας, συμπεριφέρεται με παρόμοιο τρόπο σε μία μικρότερη κλίμακα, στο σπίτι του, στην εργασία του, στους φίλους του, στα παιδιά του, στον θυρωρό του, στον περιπτερά κλπ κλπ. Αυτή η «ασθένεια» που αποκαλείται εγωισμός συμφέρον και φιλαυτία, φαίνεται ότι είναι πανανθρώπινη …και ναι υπάρχει λύση για αυτή την ασθένεια Εγώ ή Gestalt
Αυτός είναι ο λόγος, για τον οποίο θαυμάζουμε και λατρεύουμε τους ανώτερους πνευματικά ανθρώπους. Γιατί θεωρούμε ότι αυτοί κατάφεραν πραγματικά να τιθασέψουν τις σκέψεις τους, τα συναισθήματα τους, τις ζωές τους, για χάρη της Ελευθερίας από το εγώ, αυτό το Λερναιοκέφαλο τέρας που καταδυναστεύει την ζωή. Τους λατρεύουμε ως «ανώτερα» πνευματικά όντα, γιατί τα επιτεύγματα τους μας φαίνονται ακατόρθωτα.
Μολονότι συναντάται σπάνια, αυτή η συμπεριφορά Επίγνωσης της Επίγνωσης, είναι η πιο υγιής πνευματική κατάσταση, όπου το άτομο μπορεί να βρει πραγματική ειρήνη, γνώση, αλήθεια, αγάπη, ευτυχία. Είναι, ωστόσο, περίεργο, ότι αυτή η υγιής Διανοητική- Πνευματική κατάσταση μπορεί να επιτευχθεί μόνο διαμέσου συνειδητών δράσεων του ανθρώπου (που σταδιακά μετατρέπεται σε Άτομον).
Ενώ στον αντίποδα, η υγιής κατάσταση του φυσικού σώματος, υπάρχει από τη στιγμή της γέννησης του ανθρώπου και ο ίδιος καταβάλει συνειδητές προσπάθειες στην διάρκεια της ζωής του για να την καταστρέψει.
Υπάρχει ένα φυσικό κληροδότημα, μία έμφυτη τάση που παρακινεί τους ανθρώπους να εξελιχθούν σε όντα γεμάτα Αγάπη και Σοφία. Μόνο αν οι άνθρωποι ακολουθήσουν αυτή την εσωτερική τους παρόρμηση θα υπάρξει ελπίδα για το ανθρώπινο γένος. Αλλά «Ακρασία» Γνωρίζεις το Καλό και Πράττεις το Κακό ! είναι μια απορία ρητορική.
Μόνο όταν θα δούμε το θέμα της υγείας σε όλες του τις διαστάσεις μπορούμε να επιδιώξουμε ένα καλύτερο επίπεδο διανοητικής υγείας. Αυτή η ανισορροπία που νιώθεις στο διανοητικό και το πνευματικό επίπεδο είναι ίσως η μεγάλη πρόκληση, το πιο σύνθετο και το πιο πολύπλοκο θέμα, που πρέπει ν’ αντιμετωπίσεις. Κανένας δεν εξαιρείται απ’ αυτή την ανισορροπία. Υπάρχουν διαφορετικού βαθμοί ατομικισμού και εγωισμού (αμφότεροι –ισμοι) και όσο μεγαλύτερος είναι ο εγωισμός και μεγαλύτερη η φιλαυτία του όντως, τόσο μεγαλύτερη η διανοητική διαταραχή. Ο αλτρουισμός είναι άλλη μια εκδήλωση του εγώ.
Είναι πολύ γνωστό, ότι ένας άνθρωπος που είναι πολύ εγωιστής είναι δυνατό να γίνει έξω φρενών, όταν η εξουσία του, η γνώση του, ή οι επιτεύξεις του προσβάλλονται ή τίθενται υπό αμφισβήτηση. Ένας ταπεινός με επίγνωση άνθρωπος, αγνοεί την άδικη κριτική ή αντιδρά με μετριοπάθεια. Στην πραγματικότητα λαμβάνει υπόψη του την όποια θετική πλευρά της κριτικής και ανάλογα, δρα και διορθώσει τις πράξεις του ή αγνοεί παντελώς την κριτική. Το ίδιο έντονο ερέθισμα (σοκ) που θα αποδιοργανώσει και θα καταστρέψει κάποιον εγωιστή είναι δυνατό ν’ αφήσει, σχεδόν, ανεπηρέαστο έναν επιγνωστικό άνθρωπο που ζει και κινείται στην κατάσταση του Ατμην ή αλλιώς στο μονοπάτι του πολεμιστή.
Ένας εγωκεντρικός επιχειρηματίας, που η επιχείρηση του πέφτει έξω και χάνει το εργοστάσια του και τα γραφεία του, ενδιαφέρεται περισσότερο για τη γνώμη που έχουν τώρα οι άλλοι γι’ αυτόν, παρά για τη μοίρα των οικογενειών, συμπεριλαμβανομένης και της δικής του, που αντιμετωπίζουν πια πρόβλημα επιβίωσης. Έχει πληγωθεί το «εγώ» του. Ακόμη και στην περίπτωση όπου έχει άφθονα χρήματα, για να εξακολουθεί να ζει και χωρίς τις επιχειρήσεις του, νιώθει άθλια μετά την αποτυχία και είναι αναπόφευκτο το ότι θ’ αναπτύξει μία σειρά συμπτωμάτων εξαιτίας της αδικαιολόγητα υπερβολικής και εγωκεντρικής λύπης του.
Να μην μιλήσω γι αυτόν που δεν έχει χρήματα και βιώνει μονάχα το πληγωμένο ‘εγωιστικό τέρας’. Δυστυχώς η πνευματική και διανοητική του ισορροπία κλυδωνίζεται πολύ έντονα και αν δεν δράσει άμεσα να επιφέρει αλλαγή, τα αποτελέσματα είναι ολέθρια.
Με ανάλογο τρόπο και ο πόθος ιδιοκτησίας, αποτελεί τον πυρήνα μιας διανοητικής διαταραχής.Μπορείτε να φανταστείτε πως ένας φιλάργυρος άνθρωπος μπορεί ν’ αντιδράσει στην απώλεια της περιουσίας του και στη βαριά συμπτωματολογία που έχει το γεγονός αυτό ως αποτέλεσμα; Γι αυτό και οι τόσες πολλές αυτοκτονίες σήμερα, πάντοτε έπονται κάποιας τέτοιας υλικής καταστροφής. Αυτό όμως ταυτόχρονα υποδηλώνει και την αδυναμία του χαρακτήρα αλλά και το πόσο δυνατό εγώ διαθέτει ο αυτόχειρας. Είναι τουλάχιστον αρρωστημένο σύμπτωμα, το να ηρωοποιείτε ένας τόσο αδύναμος εγωπαθής.
Ωστόσο, πρέπει να αναγνωρίσουμε ότι πολύ σπάνια σήμερα κάποιος είναι ολότελα απαλλαγμένος από τα συναισθήματα του εγωισμού, της φιλαυτίας και του πόθου ιδιοκτησίας. Υπάρχουν ελάχιστοι και κάποιους απ’ αυτούς έχω την τιμή να είναι φίλοι μου, που τους σέβομαι και αγαπώ. Είναι, επίσης, αλήθεια ότι το ον που είναι απορροφημένο στο «εγώ» του δεν μπορεί να παρατηρήσει με αντικειμενικότητα, ούτε να δει την πραγματικότητα που βιώνει το ίδιο και οι συνάνθρωποι του. Νομίζει πάντα ότι ξέρει το καθετί και ότι το ξέρει καλύτερα από οποιονδήποτε άλλο. Με αποτέλεσμα να επιφέρει μεγαλύτερη καταστροφή, παρά επιβίωση, σε κάθε νέο επιχειρείν.
Η ανθρωπότητα έχει υποστεί μεγάλες καταστροφές εξαιτίας του εγωκεντρισμού των ανθρώπων, που βρίσκονται σε ηγετικές θέσεις. Ρίχνοντας μια ματιά πίσω στην ιστορία συχνά αναγνωρίζουμε αυτή την ιδιότητα και την παραφροσύνη των διοικούντων. Μιλάμε για την παραφροσύνη του Χίτλερ, του Ίντι Αμίν Νταντά, του Γκάντι, του Ναπολέοντα, του Στάλιν ακόμη και του καπετάνιου του «Τιτανικού», ο εγωισμός και η άγνοια του οποίου στοίχισαν τις ζωές εκατοντάδων ανθρώπων. Όση διανοητική – πνευματική διαταραχή και παραφροσύνη, έχει ένας άνθρωπος που έχει παραδοθεί και υποκύψει στο εγώ του, άλλη τόση και μάλιστα πολλαπλάσια, διαθέτει και η μάζα πολλών εγώ. Είναι οφθαλμοφανές στην Γαλλική επανάσταση, στην Οκτωβριανή, του Μάο και λοιπές αιματοβαμμένες εξεγέρσεις της μάζας, του όχλου ή του λαού.
Με τον τρόπο του καθένας από τους ανθρώπους γύρω μας, συμπεριφέρεται με παρόμοιο τρόπο σε μία μικρότερη κλίμακα, στο σπίτι του, στην εργασία του, στους φίλους του, στα παιδιά του, στον θυρωρό του, στον περιπτερά κλπ κλπ. Αυτή η «ασθένεια» που αποκαλείται εγωισμός συμφέρον και φιλαυτία, φαίνεται ότι είναι πανανθρώπινη …και ναι υπάρχει λύση για αυτή την ασθένεια Εγώ ή Gestalt
Αυτός είναι ο λόγος, για τον οποίο θαυμάζουμε και λατρεύουμε τους ανώτερους πνευματικά ανθρώπους. Γιατί θεωρούμε ότι αυτοί κατάφεραν πραγματικά να τιθασέψουν τις σκέψεις τους, τα συναισθήματα τους, τις ζωές τους, για χάρη της Ελευθερίας από το εγώ, αυτό το Λερναιοκέφαλο τέρας που καταδυναστεύει την ζωή. Τους λατρεύουμε ως «ανώτερα» πνευματικά όντα, γιατί τα επιτεύγματα τους μας φαίνονται ακατόρθωτα.
Μολονότι συναντάται σπάνια, αυτή η συμπεριφορά Επίγνωσης της Επίγνωσης, είναι η πιο υγιής πνευματική κατάσταση, όπου το άτομο μπορεί να βρει πραγματική ειρήνη, γνώση, αλήθεια, αγάπη, ευτυχία. Είναι, ωστόσο, περίεργο, ότι αυτή η υγιής Διανοητική- Πνευματική κατάσταση μπορεί να επιτευχθεί μόνο διαμέσου συνειδητών δράσεων του ανθρώπου (που σταδιακά μετατρέπεται σε Άτομον).
Ενώ στον αντίποδα, η υγιής κατάσταση του φυσικού σώματος, υπάρχει από τη στιγμή της γέννησης του ανθρώπου και ο ίδιος καταβάλει συνειδητές προσπάθειες στην διάρκεια της ζωής του για να την καταστρέψει.
Υπάρχει ένα φυσικό κληροδότημα, μία έμφυτη τάση που παρακινεί τους ανθρώπους να εξελιχθούν σε όντα γεμάτα Αγάπη και Σοφία. Μόνο αν οι άνθρωποι ακολουθήσουν αυτή την εσωτερική τους παρόρμηση θα υπάρξει ελπίδα για το ανθρώπινο γένος. Αλλά «Ακρασία» Γνωρίζεις το Καλό και Πράττεις το Κακό ! είναι μια απορία ρητορική.
Μόνο όταν θα δούμε το θέμα της υγείας σε όλες του τις διαστάσεις μπορούμε να επιδιώξουμε ένα καλύτερο επίπεδο διανοητικής υγείας. Αυτή η ανισορροπία που νιώθεις στο διανοητικό και το πνευματικό επίπεδο είναι ίσως η μεγάλη πρόκληση, το πιο σύνθετο και το πιο πολύπλοκο θέμα, που πρέπει ν’ αντιμετωπίσεις. Κανένας δεν εξαιρείται απ’ αυτή την ανισορροπία. Υπάρχουν διαφορετικού βαθμοί ατομικισμού και εγωισμού (αμφότεροι –ισμοι) και όσο μεγαλύτερος είναι ο εγωισμός και μεγαλύτερη η φιλαυτία του όντως, τόσο μεγαλύτερη η διανοητική διαταραχή. Ο αλτρουισμός είναι άλλη μια εκδήλωση του εγώ.
Πηγή: TERRAPAPERS
