
Το άνοιγμα της περίκλειστης πόλης θα εξυπηρετήσει τα συμφέροντα της
ολιγαρχίας και θα ενταφιάσει κάθε ιδέα απελευθέρωσης που άφησε ακόμα
ζώσα στη συνείδηση η ολέθρια προδοσία του ανοίγματος των οδοφραγμάτων
και των όσων επακολούθησαν, υποστηρίζουν από τη Κύπρο πατριωτικοί
κύκλοι. Με την επιστροφή σε μια γκρίζα, υπό διεθνή κυριαρχία Αμμόχωστο,
θα ανοίξουν τον τάφο της ελληνικής συνείδησης και θα θέσουν τις βάσεις
της συνομοσπονδίας.
Οι Έλληνες της Κύπρου θα πέσουν στα άγκιστρα των Άγγλων; Θα
επιτρέψουν να εξελιχθεί η σημερινή ''πόλη φάντασμα'' σε πόλη - τάφο του
κυπριακού Ελληνισμού; Ξεκινούμε ως ΕΛ.Κ.Ε.Δ.Α., μαζί με άλλους, την
αφύπνιση των Ελλαδιτών για το ''Ανάν 2'' που έρχεται με προπομπό την
Αμμόχωστο, δημοσιεύοντας την ανοιχτή επιστολή ενός βέρου Αμμοχωστιανού
και ηγετικού στελέχους του κυπριακού αντικατοχικού κινήματος, του Πάνου
Ιωαννίδη:
'' Είμαι πρόσφυγας από την Αμμόχωστο, στην οποία η “Λύση Ανάν”
υπόσχεται επιστροφή. Και όσοι με γνωρίζουν καλύτερα, γνωρίζουν και το
μέγεθος του έρωτά μου για την πόλη μου. Όμως, ΤΥΧΑΙΑ είμαι
Αμμοχωστιανός, όπως ΤΥΧΑΙΑ δεν είμαι Καρπασίτης ή Κερυνιώτης ή δεν
κατάγομαι από οποιονδήποτε άλλον αγαπημένο τόπο, που η λύση που έρχεται
απαγορεύει την επιστροφή. Το μόνο που δεν είναι τυχαίο, είναι πως
είμαι Κύπριος. Εάν παρασυρθώ από υποσχέσεις και χρηματικές αποζημιώσεις
και λησμονήσω:
-Την 1η Διαίρεση σε Ελληνοκυπρίους και Τουρκοκυπρίους από τους Άγγλους,
- Την 2η Εμφύλια Διαίρεση που κατέληξε στο ’74,
- και την 3η Διαίρεση σε Πρόσφυγες και μη Πρόσφυγες από τους Τούρκους,
εάν, λοιπόν, τα λησμονήσω όλα αυτά και επιτρέψω στον οποιονδήποτε
τυχοδιώκτη να επιτελέσει και 4η Διαίρεση των Κυπρίων ''σε Πρόσφυγες που
θα επιστρέψουν και σε Πρόσφυγες που δεν θα επιστρέψουν'', θα έχω
συντελέσει στον τελικό χαμό της πατρίδας μου.
Γι’ αυτό τον λόγο, δηλώνω και σήμερα -δημόσια και έντιμα- ότι: Εάν
δεν λυθεί η ανθρώπινη πλευρά του κυπριακού προβλήματος, με τρόπο που να
ικανοποιεί όλους ανεξαίρετα τους πρόσφυγες, εγώ δεν πρόκειται να
επιστρέψω στην Αμμόχωστο και ας με περιμένουν όλα τα εκατομμύρια του
κόσμου. Ας διακηρύξουμε και ας αποδείξουμε -επί τέλους- και εμείς, πως
''ου περί χρημάτων, αλλά περί Αρετής και Αξιοπρέπειας τον Αγώνα
ποιούμεθα''. Γιατί αλλιώς, θα οδηγήσουμε την Κύπρο στον αφανισμό και θα
μας φτύνουν τα ίδια τα παιδιά μας...''