Ξέρετε
βέβαια το ότι φτάνει στην δημοσιότητα είναι δεκαετίες παλιό στην
πραγματικότητα. Δείτε τους celebrities και τους πολιτικούς που
εμφανίζονται ξαφνικά 20 χρόνια νεώτεροι. Εσείς βέβαια τους ψηφίζεται να
σας «σώσουν» ! Πόση βλακεία υπάρχει στο ανθρώπινο είδος επιτέλους; «H βλακεία οδηγεί στην κακία και η κακία οδηγεί στην βλακεία.» και «Δοκίμιο Περί Ανθρώπινης Βλακείας του CIPOLLA CARLO»Δείτε τα εξώφυλλα του περιοδικού Time στις 8 Νοεμβρίου 1993 και στις 19 Φεβρουαρίου 2001 τόμος 157 τεύχος 7 και βγάλτε συμπεράσματα., αν μπορείτε !
Εάν υποθέσουμε ότι κάποιος ήθελε να ΣΑΣ αντικαταστήσει, ούτε καν θα το ξέρατε γιατί με τις μνήμες σας υπάρχει
δυνατότητα download! Μήπως έχουμε περάσει στην φάση της χονδρικής πωλήσεως αυτών των υπηρεσιών; Που οδηγούμαστε; μα στην «Η Γκρίζα Φυλή … Ένα Φανταστικό Σενάριο»
Περαστικά σας όσοι ετοιμάζεστε να σας σώσουν !!! Οι γνωστοί …
Ολόκληρη η δημιουργία, είναι βασισμένη στα έμψυχα όντα, χωρίς την δυναμική της ψυχής δεν νοείται ύπαρξη δημιουργίας. Δίνουμε επομένως προσοχή και περιγράφουμε τα άψυχα όντα, στην προσπάθεια μας να προστατέψουμε τα έμψυχα όντα από την ολέθρια και καταστροφική επιρροή τους. Επιγραμματικά μπορούμε να πούμε πως αντεστραμμένα τα χαρακτηριστικά των ΟΠ είναι τα χαρακτηριστικά των Έμψυχων ανθρώπων αν και οφείλουμε να τα δούμε αναλυτικά και αυτό κάνουμε.
Ο Cleckley περιγράφει τον ‘’Επιτυχημένο Ψυχοπαθή’’ στο βιβλίο του «the mask of sanity” δίνοντας κάποια χαρακτηριστικά του.
> Ο παρατηρητής έρχεται αντιμέτωπος με μια πειστική μάσκα λογικής.
> Δεν είναι όλα τα εξωτερικά χαρακτηριστικά αυτής της μάσκας άθικτα.
> Δεν μπορεί εύκολα, να διαπεραστεί από ερωτήσεις που κατευθύνονται προς τα βαθύτερα επίπεδα της προσωπικότητας.
> Ο εξεταστής, ποτέ δεν πετυχαίνει να στοχεύσει το χάος, που εμφανίζεται κατά την αναζήτηση, κάτω από την εξωτερική επιφάνεια, ενός Επιτυχημένου Ψυχοπαθή.
> Οι λογικές διεργασίες, διατηρούν την φυσιολογική πλευρά τους, κάτω από ψυχιατρικές έρευνες και τεχνικές δοκιμές, που έχουν σκοπό ν’ αποκαλύψουν στοιχεία διαταραχής.
> Οι εξετάσεις αποκαλύπτουν, όχι απλώς μια συνηθισμένη δισδιάστατη μάσκα, αλλά αυτό που φαίνεται να είναι μια σταθερή και ουσιαστική διαρθρωτική εικόνα μια υγιούς και ορθολογικής προσωπικότητας.
Θα μπορούσε τότε να θεωρηθεί, με την πλήρη κυριολεκτική έννοια του όρου, ως παράδειγμα του τι εννοούσε ο Trélat όταν προσδιόριζε τον εκφραστικό όρο, la folie lucide (Διαυγή Τρέλα). Επιπλέον, αυτή η δομή της προσωπικότητας σε όλες τις θεωρητικές καταστάσεις λειτουργεί κατά τρόπο φαινομενικά πανομοιότυπο με αυτό της κανονικής, υγιούς λειτουργίας. Οι λογικές διεργασίες σκέψης μπορούν να ειδωθούν σε πλήρη λειτουργία, ασχέτως το πόσο έχουν ενισχυθεί ή αντιμετωπίζονται υπό πειραματικές συνθήκες.
Ο Cleckley περιγράφει ένα άτομο που «…είναι σε θέση να μιμηθεί την ανθρώπινη προσωπικότητα, αλλά που αφήνει την εντύπωση ότι ‘κάτι δεν πάει καλά εκεί’. Έχει μια δομή προσωπικότητας που λειτουργεί κατά τρόπο φαινομενικά πανομοιότυπο με αυτό της κανονικής, υγιούς λειτουργίας, αλλά ακόμα και όταν όλα έχουν ειπωθεί και γίνει, έχουμε να κάνουμε εδώ, όχι με ένα ολοκληρωμένο άνθρωπο σε όλα, αλλά με κάτι που υποδηλώνει μια ευέλικτη κατασκευαστικά ανακλαστική μηχανή που μπορεί να μιμηθεί την ανθρώπινη προσωπικότητα τέλεια και αυτό κάνει, μέχρι το σημείο πού, κανείς που τον εξετάζει σε κλινικό περιβάλλον δεν μπορεί να διατυπώσει με επιστημονική ή αντικειμενική ορολογία γιατί, ή πώς, δεν είναι πραγματική προσωπικότητα.»
Όσοι από εσάς έχουν δει την ταινία “Ο άνθρωπος που δεν ήταν εκεί” από τους Coen Brothers και με πρωταγωνιστή τον Μπίλι Μπομπ Θόρντον, θα αναγνωρίσουν αυτήν την περιγραφή. Επίσης την ταινία με την Τζούλια Ρόμπερτς «Νύχτες με τον εχθρό μου», ή την ταινία με την Τζένιφερ Λόπεζ «Αρκετά», ή την ταινία με τον Σάμιουελ Τζάκσον «Η Παρακολούθηση» δες τις, και πολλές ακόμη ταινίες που σε αφθονία προσφέρει το Χόλυγουντ. Το ζητούμενο είναι να μπορείς να διακρίνεις τα ΟΛΟΦΑΝΕΡΑ γνωρίσματα και τα χαρακτηριστικά ενός Επιτυχημένου Ψυχοπαθή, αλλά και το πόσο εύκολα οι έμψυχοι άνθρωποι του περιβάλλοντος τους τα αγνοούν, τα απορρίπτουν και φυσικά το πληρώνουν. Στις ταινίες όπως και στα παραμύθια πάντα νικάει το καλό, αλλά στην ζωή συνήθως, δεν συμβαίνει αυτό. Χρειάζεται αυξημένη προσοχή.
Επιπλέον, πρέπει να θυμόμαστε ότι Cleckley ασχολείται με κλινικές περιπτώσεις, δηλαδή τους ψυχοπαθείς που έχουν πιαστεί, οι οποίοι έχουν μια δυσλειτουργία προγράμματος !!!, αλλιώς δεν θα ήταν στο γραφείο του, θα βρίσκονταν έξω, στο πεδίο δράσης τους. Αυτοί οι άνθρωποι, ακόμη και με μεγάλες δυσλειτουργίες, μπορούν να περάσουν σχεδόν ανεπαίσθητα ανάμεσά μας, όπου όλα τα χαρακτηριστικά είναι εκεί, Ολοφάνερα.
Ο Παρατηρητής του ΟΛΟΦΑΝΕΡΟΥ, διαπιστώνει λεκτικές ικανότητες και εκφράσεις προσώπου, ήχους φωνής, καθώς και όλα τα άλλα σημάδια που έχουμε φτάσει να θεωρούμε ότι υποδεικνύουν, λογική, πεποιθήσεις και συναισθήματα της κανονικής ζωής που βιώνουν όπως την ξέρουμε εμείς και όπως υποθέτουμε λανθασμένα, ότι είναι ίδια και στους επιτυχημένους ψυχοπαθείς.
Όλες
οι εκτιμήσεις των αξιών και των συναισθηματικών εκτιμήσεων είναι
λογικές και κατάλληλες όταν ο ψυχοπαθής δοκιμάζεται σε λεκτικές
εξετάσεις. Μόνο με πολύ αργούς ρυθμούς και με πολύπλοκες εκτιμήσεις, που
βασίζονται σε πολυπληθείς μικρές εντυπώσεις, η ανακάλυψη έρχεται σε
εμάς, ότι, παρά τις άθικτες ορθολογικά διαδικασίες, αυτές οι
φυσιολογικές συναισθηματικές εκδηλώσεις, καθώς και η πιστή εφαρμογή τους
προς όλες τις κατευθύνσεις, μας υποδεικνύει ότι εδώ, δεν έχουμε να
κάνουμε με έναν ολοκληρωμένο άνθρωπο σε όλα, αλλά με κάτι, που
υποδηλώνει μια επιδέξια κατασκευασμένη ανακλαστική μηχανή, που μπορεί να
μιμηθεί την ανθρώπινη προσωπικότητα τέλεια. Τον Επιτυχημένο Ψυχοπαθή.
