Εχτές τα ξημερώματα, ώρα Ελλάδας, συνήλθε το Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ για την κατάσταση στην Αίγυπτο. Μετά από διαβουλεύσεις, τα μέλη του οργάνου, που υποτίθεται ότι εγγυάται με φερεγγυότητα την παγκόσμια ειρήνη, απεφάνθησαν ότι στη συγκεκριμένη περίπτωση απαιτείται αυτοσυγκράτηση εκ μέρους του στρατού και της Μουσουλμανικής Αδελφότητας.
Ηταν μια εξαιρετικά δύσκολη απόφαση και είναι να θαυμάζει κανείς την ωριμότητα, με την οποία τα μέλη διαβουλεύτηκαν. Φυσικά, η απόφαση ανακοινώθηκε επισήμως και έκτοτε ο αριθμός των νεκρών από τις συγκρούσεις του στρατού με τους διαδηλωτές κινείται στα ίδια επίπεδα, και σε άλλες αιγυπτιακές πόλεις, όπου προφανώς η απόφαση του Συμβουλίου Ασφαλείας καθυστερεί να φθάσει.
Για να μην ανησυχεί ο αναγνώστης, ότι στρατός και Αδελφοί Μουσουλμάνοι ενδέχεται να μη συνετιστούν από την απόφαση του ΟΗΕ, τη Δευτέρα -μεθαύριο- συνέρχονται και οι έτεροι εγγυητές της ασφαλείας των ανθρώπων, οι Ευρωπαίοι, οι οποίοι θα συζητήσουν για το ίδιο θέμα και ίσως και αυτοί παρέμβουν δυναμικά, όπως το Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ.
Υπό αυτές τις συνθήκες πιστεύουμε ότι ο κόσμος δεν πρέπει να ανησυχεί ούτε εδώ ούτε στην Αίγυπτο. Η ιστορία των παρεμβάσεων τόσο του ΟΗΕ όσο και των Ευρωπαίων ισχυρών ηγετών σε διεθνές επίπεδο εγγυάται για το μέλλον.
Τα τελευταία τουλάχιστον εικοσιλίγα χρόνια έχουν λυθεί κορυφαία παγκόσμια προβλήματα και έχουν δοθεί ριζικές λύσεις τόσο μέσα στην ίδια την Ευρώπη, με το βομβαρδισμό και το διαμελισμό της Γιουγκοσλαβίας σε μικρά κομματάκια, όσο και στην Καυκασία με την υποταγή της Τσετσενίας,
στο Αφγανιστάν με την εκδίωξη του καθεστώτος των Ταλιμπάν οι οποίοι ήδη διαφεντεύουν πάνω από τη μισή, ερειπωμένη πια, χώρα,
στο Ιράκ με την αποκαθήλωση του στυγνού δικτάτορα Σαντάμ Χουσεΐν, εγκάθετου των Αμερικανών, που ήθελε να πνίξει τον κόσμο με χημικά, τα οποία αποδείχθηκε ότι δεν είχε,
στη Λιβύη, με την εξόντωση του σκορποχέρη, φαύλου δικτάτορα Καντάφι, ο οποίος υπήρξε ο στενότερος συνεταίρος της Ευρώπης τα τελευταία αρκετά χρόνια στη διακίνηση των πετρελαίων της χώρας του, αλλ' ευτυχώς αντικαταστάθηκε από ένα δημοκρατικό καθεστώς,
στη Β. Κορέα, η οποία εξοπλίζεται πυρετωδώς πυρηνικά, ενώ ο λαός της ζει σε μια ιδεατή δημοκρατία,
στην Παλαιστίνη, όπου αποκαταστάθηκε η συμβίωση των λαών και με την ύψωση τείχους τσιμεντένιου μεταξύ τους, αλλά και με τον υπερεξοπλισμό τού ενός εκ των αντιμαχομένων.
Πλήθος τα παραδείγματα, με πιο πρόσφατο της Συρίας, για να κοιμάται ήσυχη η παγκόσμια κοινότητα, και η Αίγυπτος, αφού το Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ και η Ευρωπαϊκή Ενωση συνεδριάζουν.
Κακόμοιροι λαοί.
