Ζητούνται ηγέτες…

Με τον Λάζαρο Μαύρο

Π Ω Σ, ΑΡΑΓΕ, θ’ αποκριθούν με ειλικρίνεια και πειστικότητα οι νυν ηγέτες του καθεστηκώτος πολιτικού συστήματος, στην εναγώνια κραυγή των νεότερων, απηυδισμένων πολιτών που φωνάζουν δημοσίως, πλέον, ότι «αναζητούνται ηγέτες του αύριο»; Πώς, άραγε, οι επικεφαλής των κομμάτων κι ο εσμός των υποτελών εκάστου, που συναπαρτίζουν την απελπιστικά αμαρτωλή, ανεπαρκή και ανάξια, στα μάτια των πλειόνων νέων, καθεστηκυία τάξη, μπορούν ν’ ανατρέψουν εαυτούς για να βρει ο λαός έμπιστη, ικανή, ελπιδοφόρα κι αποτελεσματική νέα ηγεσία; Πώς θ’ απαλλαγεί ο λαός από την, και λαομίσητη, κυβέρνηση μειοψηφίας και πώς θα βρει και θ’ αναδείξει ο λαός τον ικανότερο ηγέτη;

Α Π Α Ν Τ Η Σ Η δεν φαίνεται να υπάρχει ακόμα. Στη φουρτούνα που ξέσπασε απ’ τον Όλεθρο της 11ης Ιουλίου, από κανέναν κομματικό χώρο δεν όρμησε κανείς ικανός και πρόθυμος με πρόταση ν’ αναλάβει το πηδάλιο, για να τον εμπιστευθεί το πλήθος. Ουδείς έδειξε, άχρι τούδε, αποφασιστικότητα, τόλμη, θάρρος και ικανότητα να υπερκεράσει τις καθεστηκυίες αρχηγίες για να προτείνει στον λαό πειστικό σχέδιο δημοκρατικής εξόδου από το αποπνικτικό αδιέξοδο.

Ε Τ Ι ΧΕΙΡΟΤΕΡΟ: Η αδυναμία των πιο ευαίσθητων ανά κόμμα να συνεννοηθούν μεταξύ τους, επί σχεδίου διακομματικής συμφωνίας στρατηγικής, για τη διάσωση κι ανόρθωση του τόπου και την ανάδειξη, προς τούτο, του ικανότερου να διεκδικήσει την λαϊκή εντολή για επόμενος Πρόεδρος της Δημοκρατίας.

Θ Ε Λ Ε Ι ο λαός νέα, άξια και ικανή ηγεσία. Αναζητά ο λαός άξιον, επιτέλους, Πρόεδρο της Δημοκρατίας. Απόκριση, επί του παρόντος, καμία! Καλά-καλά δεν έδειξαν ακόμα αποφασισμένοι, στις ηγεσίες των κομμάτων, αν θα πρέπει εμπράκτως να συνταχθούν με την απαίτηση της πλειοψηφίας του λαού που ζητά ΤΩΡΑ την παραίτηση Χριστόφια, προέδρου μειοψηφίας, που γαντζώθηκε στην εξουσία. Απλώς ψελλίζουν μ’ αβολίδωτες δηλώσεις «ν’ αναλάβει αμέσως τις πολιτικές του ευθύνες». Χωρίς, όμως, του λόγου τους ν’ αναλαμβάνουν ΑΜΕΣΩΣ την ευθύνη δημοκρατικού εξαναγκασμού του σε παραίτηση και διενέργεια πρόωρων εκλογών. Σαφές καθίσταται, οσημέραι, ότι το «αναζητούνται ηγέτες του αύριο», δεν αφορά πλέον μόνο τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας. Αλλά και τους ηγήτορες των κομμάτων:

Σ Τ Η Ν ΤΡΑΜΟΥΝΤΑΝΑ, όπου απ’ την 11η Ιουλίου του Ολέθρου βολοδέρνεται επικίνδυνα ο λαός, στην κατάσταση Εκτάκτου Ανάγκης όπου διακυβεύεται ο τόπος, η ανεπάρκεια απόκρισης των κομμάτων έχει ήδη αναδείξει την ανάγκη επείγουσας αναζήτησης άλλων, άξιων και ικανών ηγετών ΚΑΙ των κομμάτων. Με τους νυν δεν εξασφαλίζεται το αύριο…

ΕΡΩΤΗΣΗ
Γιατί, άραγε, στη σύσκεψη στο Προεδρικό της 6ης Φεβρ.2009 (για τα Εκρηκτικά του Ολέθρου της 11ης Ιουλίου) ο κ. Χριστόφιας, καθ’ ά γράφει το «πρακτικό», ενδιαφέρθηκε ιδιαίτερα να μην ενοχληθούν οι βρετανικές βάσεις; Γνωμάτευσε, μήπως, ο βοηθός Γ. Εισαγγελέως ότι το άχρι «our children and grandchildren» ΥΠΟΤΕΛΕΙΣ στους Εγγλέζους, «συνάδει με την… έννοια της λαϊκής κυριαρχίας»;