Η
ανάκαμψη δεν θα προκύψει διά μαγείας αλλά με γνωστή στο σύστημα συνταγή
που αποσιωπείται από όλους τους πολιτικούς όλων των χρωμάτων.
Έχει ξαναγίνει το 1929 από τους κύκλους της οικογένειας Rothchild.
Έχει ξαναγίνει το 1929 από τους κύκλους της οικογένειας Rothchild.
Πρώτο βήμα της είναι η δημιουργία τοπικών κεντρικών τραπεζών.
Το σύστημα δουλεύει στο πρότυπο του Federal Reserve των ΗΠΑ.
Η κάθε τοπική τράπεζα χρηματοδοτείται με κάποιο ποσό και μετά αναχρηματοδοτεί τις υπόλοιπες τράπεζες τοπικά.
Το εγχείρημα λόγω έλλειψης κανονιστικού πλαισίου στην Ευρώπη γίνεται μέσω του ταμείου χρηματοπιστωτικής σταθερότητας.
Για να δικαιολογηθεί το εγχείρημα στις κοινωνίες εμφανίζεται αρχικά μια ανυπέρβλητη κρίση χρέους.
Μετά με την βοήθεια του άχρηστου και διεφθαρμένου πολιτικού συστήματος και με αλόγιστο κρατικό δανεισμό μικρής διάρκειας περνάμε σε κρίση ρευστότητας.
Αυτό είναι φυσικό και σχεδιασμένο και όχι ατυχής επιλογή αφού δανειστήκαμε στα χαρτιά 110 δις ευρώ με το πρώτο μνημόνιο με αποπληρωμή σε 3 χρόνια αρχικά (πήραμε όμως μόνο 87 δις).
Επειδή τα τοκοχρεολύσια δεν βγαίνουν με τίποτα εμφανίζεται διά μαγείας η διαπίστωση του μη βιώσιμου χρέους.
Ακολουθεί αναδιάρθρωση χρέους (psi+) που έντεχνα φτάνει κοντά στο 50% (47,5%) και γίνεται περιέργως δεκτή από τις αγορές χωρίς αντιδράσεις.
Στη συνέχεια προκύπτει πρόβλημα ανακεφαλαιοποίησης των τραπεζών λόγω έλλειψης εποπτικών κεφαλαίων από πραγματοποίηση ζημιών μεγάλου ύψους σχετικών με τα κατεχόμενα ομόλογα δημοσίου που παίρνουν μέρος στην αναρδιαρθρωση.
Αυτή αντιμετωπίζεται με παροχή εγγυήσεων από το ταμείο χρηματοπιστωτικής σταθερότητας που δεν διαθέτει κεφάλαια αλλά στο οποίο μεταβιβάζονται περιουσιακά κεφάλαια του δημοσίου προς πώληση πολλαπλάσιας αξίας από τις απώλειες κεφαλαίων.
Όταν τα περιουσιακά στοιχεία πουληθούν εξοφλείται το σύνολο του χρέους που έχει απομείνει στους δανειστές.
Σε τρία χρόνια ζητούνται τα κεφάλαια από τις τράπεζες και επειδή είναι αδύνατο να επιστραφούν περνάει ο έλεγχος μέσω των μετοχών τους με μια γενναία αποκρατικοποίηση στους ίδιους δανειστές.
Μαγικό ? Όχι...
Μια παρατήρηση:
το σχέδιο μπορεί να χαλάσει αν γίνουν εκλογές και εκλέγει κατά λάθος ένας φωτισμένος «illuminati» ηγέτης που μπορεί να αποδείξει ότι η επανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών μπορεί να γίνει με ένα πιο έξυπνο τρόπο.
Με την μεσολάβηση νέας κεντρικής τράπεζας που θα επανακεφαλαιοποιήσει τις τράπεζες με ενέχυρο τους υπόλοιπους κρατικούς τίτλους που παρέμειναν μετά το psi+ χωρίς ουσιαστικά την έκδοση νέων μετοχών αλλά με την έκδοση μετατρέψιμων ομολόγων σε ευρώ έκδοσης της και εγγύησης του ελληνικού δημοσίου.
Αυτά θα εκδοθούν εντός Ελλάδος με εσωτερικό δίκαιο και χωρίς καμία έγκριση των δανειστών αφού δεν θα εκδοθούν από το ελληνικό κράτος που δεσμεύεται με άχρηστα μνημόνια με ενέχυρο την μελλοντική μεταβίβαση κρατικής ιδιοκτησίας. Τότε υλοποιούμε στην ουσία το ίδιο σχέδιο αλλά οι δανειστές μας μένουν με μόνη περιουσία τα περικομμένα ομόλογα του psi + διάρκειας 30 χρόνων.
Αποτέλεσμα : Ρουά Ματ.
Ποιος από τους έλληνες πολιτικούς όμως θα φωτισθεί άραγε από την παρούσα έτοιμη υπόδειξη ?
Ο Τσίπρας;
Son Ofeon