Και όμως τα χρήματα μπορούν να εξαγοράσουν την ευτυχία αλλά όχι με τον τρόπο που φαντάζεστε..
Ίσως
η σπατάλη χρημάτων για τον εαυτό μας να μην συμβάλει στην προσωπική
ευτυχία, όμως η διάθεση τους για τους συνανθρώπους μας μπορεί να μας
κάνει πραγματικά ευτυχισμένους..
Η επιστημονική έρευνα, που πραγματοποιήθηκε από μια ομάδα κοινωνικών ψυχολόγων και δημοσιεύθηκε στο νέο τεύχος τους περιοδικού Science, επιβεβαιώνει τα πλεονεκτήματα τριών διαφορετικών τρόπων διάθεσης των χρημάτων.
Αρχικά, μελετώντας ένα εθνικό δείγμα 600 Αμερικανών, οι επιστήμονες ανακάλυψαν ότι η διακίνηση χρημάτων για δώρα και φιλανθρωπικούς σκοπούς συσχετίζονταν με υψηλότερο βαθμό ευτυχίας σε σχέση με την απόκτηση προσωπικών αγαθών.
Στη συνέχεια, παρατηρώντας 16 εργάτες πριν και μετά, αφού έλαβαν κάποιον πριμ από την εταιρεία τους, οι ερευνητές ανακάλυψαν ότι οι εργάτες οι οποίοι ξόδεψαν το μεγαλύτερο ποσοστό των χρημάτων τους για τους άλλους κατέληξαν να είναι πιο ευτυχισμένοι σε σχέση με εκείνους τα χρησιμοποίησαν προς όφελος τους. Για την ακρίβεια, ο τρόπος με τον οποίο ξόδεψαν οι εργάτες τα χρήματα απετέλεσε καλύτερο δείκτη πρόβλεψης της ευτυχίας σε σχέση με το μέγεθος του μπόνους που έλαβαν.
Οι τελευταίες ενδείξεις προήλθαν από ένα πείραμα στον οποίο συμμετείχαν 46 μαθητές. Σε κάποιους δόθηκαν $5 και σε κάποιους άλλους $20, τα οποία θα έπρεπε να ξοδέψουν μέχρι το τέλος της ημέρας.
Οι μαθητές, στους οποίους δόθηκαν οδηγίες να ξοδέψουν τα χρήματα τους για τους άλλους, αγοράζοντας δώρα, κερνώντας τους φίλους τους και κάνοντας δωρεές σε άπορα άτομα, έδειχναν πολύ πιο ευτυχισμένοι στο τέλος της ημέρας σε σχέση με εκείνους που χρησιμοποίησαν τα χρήματα προς όφελος τους.
«Τα αποτελέσματα αυτών των πειραμάτων,» καταλήγουν οι επιστήμονες, «δείχνουν ότι η διάθεση χρημάτων για τους συνανθρώπους μας συμβάλει στην προσωπική μας ευτυχία πολύ περισσότερο σε σχέση με την κατανάλωση των χρημάτων για τον ίδιο μας τον εαυτό.»
Οι κοινωνικοί ψυχολόγοι, Elizabeth Dunn και Lara Aknin από το πανεπιστήμιο Columbia και ο Michael Norton από το πανεπιστήμιο του Harvard, υποστηρίζουν επίσης ότι ο τρόπος με τον οποίο οι άνθρωποι επιλέγουν να ξοδέψουν τα χρήματα τους είναι τουλάχιστον ίσης βαρύτητας με το ποσό των χρημάτων που κερδίζουν.
Σύμφωνα με την Δρ. Dunn, ακόμα και πολύ μικρές αλλαγές στις συνήθειες μας μπορούν να κάνουν τη διαφορά. «Στο πείραμα με τους φοιτητές, ανακαλύψαμε ότι η διάθεση ακόμα και $5 για τους άλλους, είχε πολύ σημαντική επίδραση στην κατάσταση του ατόμου στο τέλος της ημέρας.»
«Ωστόσο δεν θα μπορούσαμε να πούμε ότι υπάρχει ένα προκαθορισμένο ποσό το οποίο θα πρέπει να ξοδεύει καθένας από εμας για τους συνανθρώπους του. Ίσως η καλύτερη λύση για όλους μας θα ήταν να αναλογιστούμε έως που μπορούμε να φτάσουμε, έτσι ώστε να ξοδέψουμε μερικά μόνο χρήματα για να βοηθήσουμε τους συνανθρώπους μας.»
Όμως, για πιο λόγο οι περισσότεροι από εμάς δεν το κάνουμε ήδη; Σύμφωνα με την Δρ. Dunn και τους συνεργάτες της, αυτό συμβαίνει διότι οι περισσότεροι άνθρωποι δεν έχουν συνειδητοποιήσει τα προσωπικά οφέλη της φιλανθρωπίας.
Όταν οι ερευνητές μελέτησαν μια άλλη ομάδα μαθητών, ανακάλυψαν ότι οι περισσότεροι από τους εθελοντές προέβλεψαν ότι η κατανάλωση των χρημάτων για προσωπικό τους όφελος θα τους έκανε πολύ πιο ευτυχισμένους από την διάθεση τους για άλλους ανθρώπους. Όπως, όμως, αποδεικνύουν και πειράματα, στις περισσότερες περιπτώσεις το αποτέλεσμα δεν είναι προβλέψιμο.
Όμως, εάν οι άνθρωποι αρχίσουν να ξοδεύουν τα χρήματα τους με την ελπίδα να γίνουν ευτυχισμένοι και όχι για να βοηθήσουν τους συνανθρώπους τους, θα συνεχίσουν να αντλούν την ίδια ευτυχία από την φιλανθρωπία;
«Αυτή είναι μια συναρπαστική ερώτηση,» απαντά η Dunn. «Ελπίζω ότι εξηγώντας στους ανθρώπους τα συναισθηματικά οφέλη της φιλανθρωπίας τότε αυτά τα οφέλη δεν θα χαθούν. Δεν θα ήθελα για κανένα λόγο να είμαι υπεύθυνη για την απώλεια της χαράς που μπορεί να προσφέρει αυτή η κοινωνικά υπεύθυνη συμπεριφορά.»
Η επιστημονική έρευνα, που πραγματοποιήθηκε από μια ομάδα κοινωνικών ψυχολόγων και δημοσιεύθηκε στο νέο τεύχος τους περιοδικού Science, επιβεβαιώνει τα πλεονεκτήματα τριών διαφορετικών τρόπων διάθεσης των χρημάτων.
Αρχικά, μελετώντας ένα εθνικό δείγμα 600 Αμερικανών, οι επιστήμονες ανακάλυψαν ότι η διακίνηση χρημάτων για δώρα και φιλανθρωπικούς σκοπούς συσχετίζονταν με υψηλότερο βαθμό ευτυχίας σε σχέση με την απόκτηση προσωπικών αγαθών.
Στη συνέχεια, παρατηρώντας 16 εργάτες πριν και μετά, αφού έλαβαν κάποιον πριμ από την εταιρεία τους, οι ερευνητές ανακάλυψαν ότι οι εργάτες οι οποίοι ξόδεψαν το μεγαλύτερο ποσοστό των χρημάτων τους για τους άλλους κατέληξαν να είναι πιο ευτυχισμένοι σε σχέση με εκείνους τα χρησιμοποίησαν προς όφελος τους. Για την ακρίβεια, ο τρόπος με τον οποίο ξόδεψαν οι εργάτες τα χρήματα απετέλεσε καλύτερο δείκτη πρόβλεψης της ευτυχίας σε σχέση με το μέγεθος του μπόνους που έλαβαν.
Οι τελευταίες ενδείξεις προήλθαν από ένα πείραμα στον οποίο συμμετείχαν 46 μαθητές. Σε κάποιους δόθηκαν $5 και σε κάποιους άλλους $20, τα οποία θα έπρεπε να ξοδέψουν μέχρι το τέλος της ημέρας.
Οι μαθητές, στους οποίους δόθηκαν οδηγίες να ξοδέψουν τα χρήματα τους για τους άλλους, αγοράζοντας δώρα, κερνώντας τους φίλους τους και κάνοντας δωρεές σε άπορα άτομα, έδειχναν πολύ πιο ευτυχισμένοι στο τέλος της ημέρας σε σχέση με εκείνους που χρησιμοποίησαν τα χρήματα προς όφελος τους.
«Τα αποτελέσματα αυτών των πειραμάτων,» καταλήγουν οι επιστήμονες, «δείχνουν ότι η διάθεση χρημάτων για τους συνανθρώπους μας συμβάλει στην προσωπική μας ευτυχία πολύ περισσότερο σε σχέση με την κατανάλωση των χρημάτων για τον ίδιο μας τον εαυτό.»
Οι κοινωνικοί ψυχολόγοι, Elizabeth Dunn και Lara Aknin από το πανεπιστήμιο Columbia και ο Michael Norton από το πανεπιστήμιο του Harvard, υποστηρίζουν επίσης ότι ο τρόπος με τον οποίο οι άνθρωποι επιλέγουν να ξοδέψουν τα χρήματα τους είναι τουλάχιστον ίσης βαρύτητας με το ποσό των χρημάτων που κερδίζουν.
Σύμφωνα με την Δρ. Dunn, ακόμα και πολύ μικρές αλλαγές στις συνήθειες μας μπορούν να κάνουν τη διαφορά. «Στο πείραμα με τους φοιτητές, ανακαλύψαμε ότι η διάθεση ακόμα και $5 για τους άλλους, είχε πολύ σημαντική επίδραση στην κατάσταση του ατόμου στο τέλος της ημέρας.»
«Ωστόσο δεν θα μπορούσαμε να πούμε ότι υπάρχει ένα προκαθορισμένο ποσό το οποίο θα πρέπει να ξοδεύει καθένας από εμας για τους συνανθρώπους του. Ίσως η καλύτερη λύση για όλους μας θα ήταν να αναλογιστούμε έως που μπορούμε να φτάσουμε, έτσι ώστε να ξοδέψουμε μερικά μόνο χρήματα για να βοηθήσουμε τους συνανθρώπους μας.»
Όμως, για πιο λόγο οι περισσότεροι από εμάς δεν το κάνουμε ήδη; Σύμφωνα με την Δρ. Dunn και τους συνεργάτες της, αυτό συμβαίνει διότι οι περισσότεροι άνθρωποι δεν έχουν συνειδητοποιήσει τα προσωπικά οφέλη της φιλανθρωπίας.
Όταν οι ερευνητές μελέτησαν μια άλλη ομάδα μαθητών, ανακάλυψαν ότι οι περισσότεροι από τους εθελοντές προέβλεψαν ότι η κατανάλωση των χρημάτων για προσωπικό τους όφελος θα τους έκανε πολύ πιο ευτυχισμένους από την διάθεση τους για άλλους ανθρώπους. Όπως, όμως, αποδεικνύουν και πειράματα, στις περισσότερες περιπτώσεις το αποτέλεσμα δεν είναι προβλέψιμο.
Όμως, εάν οι άνθρωποι αρχίσουν να ξοδεύουν τα χρήματα τους με την ελπίδα να γίνουν ευτυχισμένοι και όχι για να βοηθήσουν τους συνανθρώπους τους, θα συνεχίσουν να αντλούν την ίδια ευτυχία από την φιλανθρωπία;
«Αυτή είναι μια συναρπαστική ερώτηση,» απαντά η Dunn. «Ελπίζω ότι εξηγώντας στους ανθρώπους τα συναισθηματικά οφέλη της φιλανθρωπίας τότε αυτά τα οφέλη δεν θα χαθούν. Δεν θα ήθελα για κανένα λόγο να είμαι υπεύθυνη για την απώλεια της χαράς που μπορεί να προσφέρει αυτή η κοινωνικά υπεύθυνη συμπεριφορά.»
pathfinder.gr
Πηγή: http://ar8ra.blogspot.com/2008/03/x-m.html
