«Ελευθερία και Αξιοπρέπεια εναντίον Διζωνικής»
Νικόλας Α. Ιωαννίδης
10 Φεβρουαρίου 2014
Νικόλας Α. Ιωαννίδης
10 Φεβρουαρίου 2014
Θα ήταν τελείως παράλογο να αναζητούμε
ένα καλύτερο κοινό ανακοινωθέν/πλαίσιο λύσης για το
Κυπριακό, έχοντας
υπ’ όψιν τη διαχρονική μας πολιτική στο θέμα. Αφ’ ης στιγμής
παραμείναμε εθελούσια παγιδευμένοι στην επιδίωξη λύσης με βάση τη
Διζωνική Δικοινοτική Ομοσπονδία (ΔΔΟ) -σύμφωνα με τις μη δεσμευτικές
κατευθυντήριες γραμμές 1977-79- νομοτελειακά θα φτάναμε ως εδώ.
Ωσαύτως, οδηγηθήκαμε στο ετεροβαρές Σχέδιο Ανάν το 2004, που αποτέλεσε
τη μορφοποίηση αυτής της λύσης. Ωστόσο, ενώ η στήριξη στα μεγάλα
κόμματα εκλαμβάνεται ως αποδοχή της ΔΔΟ, εντούτοις η συντριπτική
απόρριψη ενός διζωνικού σχεδίου δεν στάθηκε αρκετή για να πείσει τους
ταγούς του τόπου ν’ αλλάξουν ρότα.
Επειδή αιωρούνται πολλές «εποικοδομητικές ασάφειες», ας εξετάσουμε επιγραμματικά τις συνέπειες μιας ομοσπονδιακής λύσης. Νομιμοποιείται
η «ΤΔΒΚ» και μετατρέπεται σε συνιστώσα πολιτεία του νέου κράτους, ήτοι
το νέο μόρφωμα προκύπτει από παρθενογένεση. Δηλαδή,
επιβραβεύεται η Τουρκία για την παράνομη χρήση βίας και την παραβίαση
σωρείας κανόνων αναγκαστικού δικαίου, με κορωνίδα την απαγόρευση χρήσης
βίας του Άρθρου 2§4 Χάρτη ΟΗΕ. Εφόσον οι Τ/κ θα έχουν πληθυσμιακή
υπεροχή στην πολιτεία τους, παρεμποδίζεται η άσκηση του επίσης
θεμελιώδους δικαιώματος των εκτοπισμένων να επιστρέψουν, όπως και των
δικαιωμάτων στην ιδιοκτησία και εγκατάσταση. Προσέτι, η αναφορά για κυριαρχία που εκπηγάζει και από τους Τ/κ κατοχυρώνει
μια διαχρονική τουρκική θέση, ότι, δηλαδή, οι Τ/κ είναι «λαός» και
έχουν ξεχωριστό δικαίωμα στην αυτοδιάθεση. Αυτό σημαίνει ΔΔΟ και γίνεται
ευκόλως αντιληπτό ότι ποτέ δεν μπορεί ν’αποκτήσει «σωστό περιεχόμενο».
Ας μην προτρέξουν κάποιοι να μας πουν ότι δεν θέλουμε λύση. Δίκαιη
και βιώσιμη λύση σημαίνει επιστροφή όλων των προσφύγων, αποχώρηση
τουρκικού στρατού και εποίκων, επανενσωμάτωση των κατεχομένων στην
Κυπριακή Δημοκρατία. Όσο δύσκολο κι αν ακούγεται, είναι πιο ρεαλιστικό από τη ΔΔΟ. Γιατί, βαυκαλίζονται
όσοι νομίζουν πως θα είναι λειτουργικό ένα κράτος που θα ερείδεται σε
μόνιμες παρεκκλίσεις από κανόνες του σκληρού πυρήνα του Διεθνούς και
Ευρωπαϊκού Δικαίου. Να μη λησμονείται, επίσης, το γεγονός ότι
διαχρονικός στόχος της Τουρκίας δεν είναι η διχοτόμηση, αλλά η επέκταση
του ελέγχου της εφ’ ολόκληρης της νήσου, μέσω της κατάλυσης της
Κυπριακής Δημοκρατίας και της δημιουργίας ενός συνεταιριστικού κράτους. Γνωρίζουν ότι ο μόνος τρόπος να νομιμοποιηθούν οι έκνομες πράξεις τους στην Κύπρο είναι διά της υπογραφής μας.
Αναντίλεκτα, βρισκόμαστε ενώπιον δυσμενών δεδομένων που, όμως, δύνανται να ανατραπούν με τη χάραξη υψηλής στρατηγικής,
ήγουν την εις το έπακρον εκμετάλλευση και ενδυνάμωση των συντελεστών
ισχύος του κράτους, με σκοπό την επίτευξη των τεθέντων στρατηγικών
στόχων. Ορισμένα διπλωματικά «όπλα» της ΚΔ είναι η κρατική οντότητα και η
αναγνώριση αυτής διεθνώς ως μόνης νόμιμης κυβέρνησης στο νησί, το
κοινοτικό κεκτημένο, το φυσικό αέριο, η δυνατότητα σύναψης συμμαχιών με
φίλιες χώρες στην Ανατολική Μεσόγειο και αλλαχού.
Χωρίς να έχουμε επιχειρήσει να
εκμεταλλευτούμε τα ανωτέρω, ούτως ώστε να αλλάξει το ανισοζύγιο
δυνάμεων, είναι εγκληματικό να προβαίνουμε a priori σε υποχωρήσεις. Η εκ
των προτέρων αποδοχή τετελεσμένων και οι «οδυνηροί συμβιβασμοί», δίχως
μεθοδική προσπάθεια διαφοροποίησης της κατάστασης, προσιδιάζουν σε
παθολογικά ηττοπαθείς και απονευρωμένους λαούς. Το μόνο που δεν
μπορούν να μας αφαιρέσουν χωρίς τη συγκατάθεσή μας είναι η αξιοπρέπεια.
Γι’ αυτήν και για την ελευθερία μας πρέπει να είμαστε ανυποχώρητοι.
Αλλιώς, η ύπαρξή μας θα καταστεί άνευ αντικειμένου.
Υ.Γ. Αναρωτιέμαι πού βρίσκονται οι αρχές
των προσφυγικών δήμων και κοινοτήτων, τα αθλητικά προσφυγικά σωματεία,
οι απλοί πρόσφυγες. Έχουν αντιληφθεί ότι η ΔΔΟ τούς αφαιρεί την
ιδιότητα του εκτοπισμένου και καταργεί de jure και διά παντός το
δικαίωμά τους να επιστρέψουν στις εστίες και τις έδρες τους;
