Με τον Στέλιο Πλατή
Κύριε Σόιμπλε,
Διαβάζουμε ότι δηλώνετε ικανοποιημένος και δικαιωμένος για τον τρόπο
διαχείρισης της κρίσης στην Κύπρο σε αντίθεση με την Ελλάδα. Αλλά και
ότι η Κύπρος θα μπορούσε να
χρησιμοποιηθεί ως μοντέλο. Αντιλαμβάνομαι
φυσικά ότι αυτό δεν αφορά στα οικονομικά αποτελέσματα και ούτε και στις
κοινωνικές επιπτώσεις της εν λόγω διαχείρισης. Εκεί σίγουρα δεν
υφίσταται χώρος ικανοποίησης – ακόμη και για τον πιο ανάλγητο ή
οικονομικά ανεκπαίδευτο. Για το άλλο προφανώς ικανοποιείστε: που κανείς
δεν αντιδρά και κανείς δεν διαμαρτύρεται εδώ πέρα ό,τι και να του
επιβάλλεται (σε αντίθεση πάντοτε με την Ελλάδα).
Αυτό όμως κύριε Σόιμπλε το μικρό «θαύμα διαχείρισης της κρίσης» στο
ανατολικότερο σημείο της Ένωσης είναι αναπόδραστο αποτέλεσμα μιας
Γκεμπελικού-τύπου προπαγάνδας: επανέλαβε ένα ψέμα πολλές φορές και θα
γίνει αλήθεια. Ιδιαίτερα όταν μια τσακισμένη κοινωνία είναι τόσο
ευεπίφορη να δεχτεί αυτό το ψέμα για αλήθεια. Ένα ψέμα που σχεδόν όλα τα
δελτία ειδήσεων πια και με ελάχιστες εξαιρέσεις όλες οι ενημερωτικές
εκπομπές επαναλαμβάνουν φορτικά: δεν υπήρχε και δεν υπάρχει άλλη
διέξοδος επισείοντας και τον μπαμπούλα της εξόδου από το ευρώ σε κάθε
περίπτωση και παραστράτημα. Τι και αν δεν στέκουν οικονομικά ανάλογα
επιχειρήματα; Δε βαριέσαι;
Γι' αυτό κύριε Σόιμπλε αν θέλετε να μεταφέρετε και σε άλλες
περιπτώσεις το μοντέλο της Κύπρου, φροντίστε η κυβέρνηση να προσλάβει
ένα κάρο επικοινωνιολόγους, να τάξει και να υποτάξει την επιστημονική
άποψη μέσα από ανταλλάγματα και θεσούλες, να ελέγξει πλήρως τα ΜΜΕ και
να φροντίσει το κοινοβούλιο στην πλειοψηφία του να αγνοεί βασικές αρχές
των οικονομικών αλλά και της δημοκρατίας.
Μετά όμως, κάντε μας τη χάρη και μη χύνετε κροκοδείλια δάκρυα για την Ευρώπη που δεν έγινε…
04/02/2014
